Sytuacja polityczno-gospodarcza w Europie w przeddzień wybuchu Wiosny Ludów.

Głównie analizując przyczyny wybuchu Wiosny Ludów można stwierdzić jaka była ówczesna sytuacja Europy. Lud biorący udział w tej serii zrywów rewolucyjnych walczył głównie o uzyskanie udziału w rządach. Różne warstwy społeczne dążyły do polepszenia warunków bytowych a narodowości do zjednoczenia państwa lub niepodległości. Niezadowolenie wynikające z porządku politycznego (utrzymywanie pańszczyzny, brak wolności osobistej i reform uwłaszczeniowych) ustanowionego na kongresie wiedeńskim. Z tego wszystkiego można wywnioskować, że sytuacja w Europie nie była dość korzystna. Przez klęski nieurodzaju oraz zarazy ziemniaczanej w latach 1846 - 1847 nastał w Europie głód i pogorszyło się położenie warstw najuboższych. wzmógł i znacznie zradykalizował nastroje społeczne. Niezadowolone biedne masy ludowe stały się armią, która walczyła pod wodzą burżuazji. Pragnąc poprawy swej doli stały się one narzędziem w rekach polityków burżuazyjnych.
Dotkliwy niedobór pszenicy, której ceny podwoiły się, brak ziemniaków oraz towarzyszące głodowi epidemie i bezrobocie, przepełniły czarę goryczy chłopów i wiosną 1848 roku wybuchły rewolucje i powstania narodowowyzwoleńcze w całej Europie.
Sytuacja przed Wiosną Ludów we Francji
Bardzo trudne warunki życia, duże bezrobocie i afery finansowe z udziałem rządu były przyczyną częstych demonstracji biedoty paryskiej i robotników. Ks. Edward Kryściak o pracy robotników pisze: ?Praca trwała 14-17 godzin na dzień. Pracowały również kobiety i dzieci powyżej szóstego roku życia. Pensje były tak niskie, że ni pozwalały przeżyć całego miesiąca. Robotnicy pobierali płace akonto (przed wykonaniem pracy), co na stałe wiązało ich z określoną fabryką. Nic więc dziwnego, że coraz bardziej narastało niezadowolenie wśród warstwy robotniczej.? Francja borykała się też z poważnym kryzysem gospodarczym ? klęską nieurodzaju. Wszelkie rezerwy budżetowe były przeznaczane na zakup żywności, lecz okazało się, że to za mało ? wprowadzono wysoki podatek. Gdy na rynku brakowało żywności, jej cena stale szła w górę, w związku z czym ludzie nie mieli pieniędzy na zakup wyrobów przemysłu. Manufaktury zaczęły plajtować, ograniczano produkcję i rozpoczęły się masowe zwolnienia z pracy. Przed Francją stanęło widmo dużego bezrobocia. Parlament w dalszym ciągu popierał rząd, który nie widział potrzeby żadnych reform. Za stanowiskiem rządowym opowiadał się również Ludwik Filip, który objął władzę we Francji po rewolucji lipcowej w roku 1830.

Na Węgrzech walczono o niepodległość oraz o poszerzenie praw Węgrów. Panował tam również kryzys ekonomiczny. Walczono również o zniesienie cenzury, równość wobec prawa dla wszystkich obywateli oraz likwidację pańszczyzny.

We Włoszech dążono do zjednoczenia kraju.

W Niemczech do przyczyn wybuchu ruchów rewolucyjnych, oprócz wspólnych dla wszystkich krajów, należy zaliczyć jeszcze: kryzys rzemiosła, sprawę chłopską oraz kwestie zjednoczenia narodowego.

Podsumowując można stwierdzić, że polityka i gospodarka europejska była słaba. Robotnicy i rolnicy musieli walczyć o lepsze warunki dla siebie. Kraje walczyły o zjednoczenie lub swoja niepodległość.