Cybernetyka społeczna (socjocybernetyka)

Socjocybernetyka jest nauką o systemach sterowania, przekazywaniu i przekształcaniu informacji w tych systemach. Tak cybernetykę określił N. Weiner w książce ,,Cybernetyka, czyli sterowanie i komunikowanie w zwierzęciu i w maszynie? .
Odtąd cybernetyka jest nazwą ogólnej nauki o sterowaniu.
Przedmiotem zainteresowania cybernetyki jest złożony, dynamiczny system sterowania, realizowany w przyrodzie żywej, technice i społeczeństwie.

Podstawową metodą cybernetyki jest modelowanie zjawisk rozpatrywanych jako transformacja zbioru wejść na zbiór wyjść. Cybernetyka wykorzystuje matematykę, logikę formalną a także nauki techniczne i społeczne.

Podstawowe pojęcie cybernetyki:
sterowanie ? oznacza wywieranie pożądanego wpływu na określone zjawiska (procesy) .

W Polsce zainteresowanie cybernetyką pojawiło się w latach 60 (w latach 50 w krajach komunistycznych cybernetykę uważano za ,,rekreacyjną pseudonaukę i postać ,,współczesnego mechanicyzmu?) do czego przyczyniły się oryginalne prace H. Greniewskiego, M. Mazura, S. Manczarskiego oraz S. Lema .

Od 1962 roku działa Polskie Towarzystwo Cybernetyczne.

Obecnie cybernetyka często traktowana jest jako jeden z nurtów w badaniach systemowych, do których zalicza się teorię systemów, synergetyke, termodynamikę nieliniową itp.
Niekiedy wyodrębnia się grupę nauk cybernetycznych, do której zalicza się automatykę, teorię systemów i analizę systemową, teorie sterowania i teorię automatów, informatykę i robotykę, biocybernetykę i inżynierię biomedyczną, badania operacyjne oraz metrologię.