Łucja Pevensie to główna bohaterka powieści C.S Levis. W czasie drugiej wojny światowej Łucja wraz z rodzeństwem przeniosła się do Londynu. Zamieszkali na wsi w domu pewnego profesora. Była niska i szczupła. Miała złote włosy i duże, błyszczące, niebieskie oczy. Na jej drobnej twarzy zawsze widniał pogodny uśmiech. Łucja była czuła i życzliwa. Była gadatliwa i miała bujną wyobraźnię. Chętnie dzieliła się z innymi swoimi wrażeniami. Nigdy nie zostawiała ludzi w potrzebie. Dostała przydomek mężna, ponieważ była w stanie przeciwstawić się każdemu. Odnosiła się do ludzi uprzejmie, pomagała pani Bobrowej i panu Tumnusowi. Jej prostolinijność i skromność były niezwykłe. Chętnie przyjmowała prezenty i bardzo się z nich cieszyła. Bywała lekceważona ze względu na młody wiek, lecz zawsze przekonywała innych by zmienili zdanie. Była wrażliwa, przeżywała śmierć Aslana, zdradę Edmunda i porwanie pana Tumnusa. Nie mogła doczekać się kiedy rodzeństwo uwierzy jej, że Narnia naprawdę istnieje. Jej najlepszymi przyjaciółmi byli Aslan i pan Tumnus, ponieważ zawsze mogła na nich liczyć. Fascynował ją świat przyrody, odznaczała się szczególną wiedzą o zwierzętach. Kochała rośliny, zachwycał ją piękny krajobraz i naturalność baśniowej krainy Narni. Z całej czwórki rodzeństwa to właśnie ona była najbardziej przywiązana do tego kraju. Podziwiam Łucję za jej odwagę i spryt, i chciałabym na swojej drodze spotkać osobę choć w połowie tak wspaniałą jak ona.
