Opis architektoniczny „Zamku Leśnickiego” we Wrocławiu

Leśnica- osiedle w zachodniej części Wrocławia nad rzeka Bystrzycą, lewym dopływem Odry. Jedną z głównych atrakcji turystycznych tej okolicy jest Zamek Leśnicki na pl.Świętojańskim wchodzący w skład zespołu pałacowo-parkowego. Czytając historię Leśnicy można zauważyć, że odgrywał on bardzo ważną funkcję i na pewno przyczynił się do rozwoju ówczesnego miasta. W XIII i XIV w. Leśnica była świadkiem świetności śląskich Piastów goszcząc w tym zamku m.in. Henryka Brodatego i świętą księżną Jadwigę. W 1935 znalazł się w rękach architekta L. von Weltheim und Lottuma, który m.in. urządził w nim salę pamiątek po Fryderyku II. W 1945 budynek uległ dewastacji, 1953 pożarowi, 1956-63 przeprowadzono remont, w wyniku, którego zniszczono wystrój i wyposażenie wnętrz, po 1973 odkopano pozostałość fos. W 1995 przeprowadzono prace renowacyjnie i odnowione elewacje. Obecny stan można określić jako budynek późnobarokowy na rdzeniu z wcześniejszych okresów m.in. w ścianach budowli zachowane są fragmenty średniowiecznego zamku i część murów z bastejami. Jest trójkondygnacyjny podpiwniczony z mansardowym, łamanym, obecnie czerwonym dachem. Zbudowanym jest na planie czworoboku z półokrągłymi narożnymi wieżyczkami, nakrytymi stożkowymi zadaszeniami. Składa się z dwóch skrzydeł. Materiałem użytym do jego budowy była przede wszystkim cegła, w przeważającej części otynkowany z wyjątkiem fortyfikacji bastejowych, o przeważnie sklepionych wnętrzach. Elewacja jest koloru białego i żółtego z ryzalitami i bogata artykulacją (lizany, pilastry). Narożniki zaakcentowano wieżyczkami. Zamek posiada dwa pasy fortyfikacji: wewnętrzny: basteje ze strzelnicami i sucha fosą oraz zewnętrzny: wały ziemne i wypełniona dziś już częściowo wodą fosa ze strony wschodniej. W jego pobliżu znajduję się park, który stanowi zabytek krajobrazowy. Obecnie odtwarza się go po zniszczeniach roku 1945 wg. schematu kompozycyjnego z okresu jego rozkwitu i zachowanego planu J.P. Lenne z 1836 r. Powstały już liczne mostki, altany. Odtwarza się wyszukaną kompozycję szaty roślinnej: dęby, platany, tulipanowce, choinę kanadyjska, sosnę wejmutka, sosnę czarna, podsadzone masywami kwitnących krzewów - jaśminowce, tawuły, dzikie róże. Obecnie od 1960 Zamek pełni funkcję Domu Kultury. Przed murem zamku od strony ulicy Średzkiej wznosi się efektowna barokowa statua Madonny (1734) o smukłych proporcjach. Płasko rzeźbione sceny męczeństwa Jana Nepomucena są kopią reliefów pomnika świętego z ul. Katedralnej na Ostrowie Tulskim, wykonanej przez Jana Jerzego Urbańskiego.
Moje zdanie na temat tego budynku. Mieszkam w Leśnicy od 16 lat. Niemalże codziennie przechodzę obok tego zameczku. Idąc od strony głównej ulicy niewiele go widać, gdyż jest zasłonięty przez wysokie mury, także można się przyjrzeć dziedzińcowi jedynie w przypadku, gdy otwarta jest brama. Zasłaniają go także okoliczne kamieniczki. Od tej strony, gdy patrzyłem na ten zameczek nigdy mi się nie podobał. Jest tam hałas od ulicy, gdzie często jeżdżą ciężarówki, przystanek autobusowy zaraz przy wejściu oraz pobliska pętla tramwajowa to nie sprzyja klimatowi oglądania zamku. Natomiast przyglądając się zamkowi z pozostałych stron od strony parku wydaję mi się, że gdyby posiadał trochę więcej ozdób na elewacji, chociażby takich jak na kamieniczkach na pobliskiej ul. Średzkiej, byłby naprawdę bardzo ładnym zamkiem. Zapewne zostały zniszczone podczas remontu. Jest tylko jeden herb przy wejściu głównym. Jednak bardzo ładnie prezentuję się szczególnie w lecie z daleka, gdy nie widać tej prostolinijności,gdy cały park kwitnie zielenią oraz w nocy, gdyż został kilka lat temu częściowo oświetlony. Wraz z odnowionym parkiem z licznymi także ławeczkami, palcami zabaw, uregulowanym siecią wodna, stawem stanowią moim zdaniem bardzo przyjazne miejsce do rekreacji mieszkańców Leśnicy.