charakterystyka harpagona Skąpiec na jutro

Harpagon jest tytułowym bohaterem Skąpca Moliera. Ma około sześćdziesięciu lat, jest wdowcem, mieszka w Paryżu ze swoimi dorosłymi już dziećmi – Elizą i Kleantem. Jest dość bogaty, ponieważ zakopał w ogrodzie szkatułę pełną złota, ale tak naprawdę nie wiemy, do której warstwy społecznej należy go zaliczyć. Starzec jest jak na swój wiek dość ruchliwą osobą. Raczej wyobrażamy go sobie jako chudego, żwawego człowieka, bo przecież całą uwagę koncentruje na przeszukiwaniu służby, pilnowaniu, by nikt go nie okradł i opowiadaniu samemu sobie o zakopanej szkatule. Mieszkanie skąpca jest najprawdopodobniej staromodnie urządzone , podobnie zresztą sam Harpagon - nosi stare ubrania. Nie kocha on swoich dzieci, upokarza je, pragnie jak najszybciej się ich pozbyć. Na dodatek chce to zrobić w taki sposób, aby nie zapłacić za wesela i nie wydać ani grosza na ich przyszłe życie. Wynika to z faktu, iż Harpagon traktuje swoje dzieci jak pasożyty, które musi, niestety, żywić i ubierać. Wybory dzieci też go nie interesują. Elizę wbrew jej woli postanawia wydać za bogatego starca, Anzelma, bo ten nie żąda posagu, a dla Kleanta także wybiera żonę mimo zapewnień, że ten kocha biedną, ale szlachetną i śliczną Mariannę. Bezduszność skąpca podkreślana jest w tekście kilkakrotnie. O Elizie mówi, że jest  „złym zielskiem”, Kleanta bezdusznie pozbawia złudzeń, kiedy ten przyznaje się do miłości Marianny i bezczelnie oświadcza, że sam się z panną ożeni. W kontaktach z ludźmi Harpagon jest niedelikatny, niewrażliwy, nietaktowny, gruboskórny i okrutny. Wszystko to sprawia, że dzieci go nienawidzą, a pozostali albo nim gardzą, albo się z niego śmieją. W Harpagonie nie wzbudza absolutnie żadnych uczuć fakt, że syn pragnie go zabić, że Eliza także życzy mu rychłej śmierci. To bohater skazany na porażkę życiową.