Przyjaźń Santiago i Manolina.

Fajnie jest mieć oddanego przyjaciela któremu można powierzyć tajemnice itd. Gdy już zdobędziemy przyjaciele dbamy o to aby ta przyjaźń była najlepsza i trwała jak najdłużej.Przykładem pięknej i bezgranicznej przyjaźni jest przyjaźń Santiago i Manolina. Dzięki chłopcu rybak nie poddaje się i wierzy w siebie . Można powiedzieć że młodzieniec w części wypełnia puste w sercu starca spowodowaną brakiem rodziny.Ich wspólną pasią i tematem do rozmów jest baseball .Manolin pomaga starcowi czynami m.in kupuje mu jedzenie bez którego rybak prawdopodobnie umarłby z głodu i wycieńczenia. Młodzieniec wspiera starca także duchowo . Zapewnia go że jest niezwykłym. nadzwyczajnym rybakiem , jedynym w swoim rodzaju.Dzięki temu starzec się nie poddaje. Ta bezgraniczna przyjaźń stała sie motywacją dla Santiago które od rana do wieczora samotnie łowi .Rybak wraz z chłopcem świetnie się rozumieją .Santiago uczy chłopca rybołówstwa gdyż wie że wszystko przemija i ,że on kiedyś nie będzie mógł łowic , tym samym chce przekazać doświadczenie Manolinowi .Starzec pragnie aby to własnie młodzieniec go zastąpił. Poprzez swoje wzruszenie po powrocie z 3 dniowego połowu Manolin daje nam do zrozumienia że jako jedyny w pełni rozumie starca i zrobi prawie wszystko żeby mu było dobrze ,ciągle jest wobec niego lojalny.Ta historia mówi nam także że dla prawdziwej przyjaźni wiek nie stanowi przeszkody , liczy się wola człowieka .Opowiadanie to potwierdza że każdy potrzebuje oparcia w drugiej osobie niezależnie czy jest samotnikiem itd. Ta historia uczy nas także doceniać samego siebie oraz mówi nam abyśmy sobie nawzajem ufali.Moim zdaniem przyjaźń młodzieńca i rybaka jest godna naśladowania, dzięki niej człowiek lepiej poznaje swoje możliwości.