Konwencje, prawo humanitarne, dziedzictwo naturalne
1581 – 1864 – prawo zwyczajowe:
- nietykalność parlamentariuszy
- obrona kobiet, dzieci i duchowieństwa
- nienaruszalność miejsc kultu religijnego
- sposób traktowania pojmanych
1863 – międzynarodowy komitet pomocy rannym
22 VIII 1864 – 1. konwencja genewska: „o poprawie losu rannych wojskowych w armiach w polu będących”
prawo humanitarne – normy prawne przyjęte przez państwa jako normy zwyczajowe, ujęte w formie umów międzynarodowych. Mają służyć człowiekowi w zachowaniu jego godności, zdrowia i życia. Maja zastosowanie na całym świecie – w czasie pokoju, podczas wojny, a także w innych okolicznościach.
MPH:
- zapewnia ochronę członkom personelu wojskowego, którzy nie uczestniczą w walce albo przestali w niej uczestniczyć, a także osoba cywilnym.
- określa prawa i obowiązki walczących w trakcie prowadzenia walki: ogranicza zakres dozwolonych środków szkodzenia nieprzyjacielowi.
1. KG: „o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych”
2. KG: „o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sil zbrojnych na morzu”
3. KG: „o traktowaniu jeńców wojennych”
4. KG: „o ochronie osób cywilnych podczas wojny”
1977 – podpisanie dodatkowych protokołów uzupełniających dotyczących:
1. ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych.
2. ochrony ofiar niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych
1863 – 1. posiedzenie Komitetu Pięciu 26 – 29 X 1863 – konferencja z udziałem 16 krajów europejskich 1875 – zmiana nazwy na Czerwony Krzyż 1876 – Turcja – Czerwony Półksiężyc
MCK:
- międzynarodowy komitet czerwonego krzyża
- narodowe stowarzyszenie czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca
- międzynarodowa federacja stowarzyszeń czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca
1907 – Haga:
- konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej
- konwencja dotycząca bombardowania przez siły morskie
1954 – Haga – konwencja o obronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego
dobra kultury:
- dobra ruchome i nieruchome
- gmachy
dziedzictwo kulturalne:
- zabytki, zespoły budowli, miejsca zabytkowe
dziedzictwo naturalne:
- pomniki przyrody, formacje geologiczne, strefy o ściśle określonych granicach