Pedagogika RD11

1. PODAJ WYRAZ ŹRÓDŁOWY I ZNACZENIE PIERWSZE PODSTAWOWYCH POJĘĆ PEDAGOGICZNYCH.
- Edukacja –GR. EX DUCO (wyprowadzenie człowieka z natury do kultury), następnie z ŁAC. EDUCARE (podnosić do góry tarcze w trakcie potyczki),
- Wychowanie – ze słowiańskiego - 1)chować: pilnowanie, strzeżenie tego co jest dla nas cenne, nie chce żeby skrzywdzić 2)chować: hodować, zaspokajać potrzeby, opiekować. Potem wg Janowskiego - świadome i celowe działanie pedagogiczne zmniejsza obręb osiągnięcia względnie stałych struktur rozwojowych w osobowości wychowanka. KUNOWSKI nie podaje definicji wychowania.
- Pedagog - (grecki) paidagogos (niewolnik) pais-dziecko, agogos-odprowadzający chłopca na palestrę,z czasem każdy nauczyciel i wychowawca, każdy badacz naukowy, każdy absolwent studiów pedagogicznych.
- Pedagogika - PAIDAGOGIKA TECHNE – TECHNIKI, WIEDZA O WYCHOWANIU. teoria dotycząca spraw wychowania
- Pedagogia - PAIDAGOGIJA – CZYNNOŚCI PRAKTYCZNE. oznacza w starożytnej Grecji wszystkie czynności praktyczne jakie niewolnik wykonywał przy dziecku (paidagogia). Działanie wychowawcze.
ZNACZENIE PIERWSZE – TO KTÓRE PIERWSZE ZOSTAŁO WYNALEZIONE.
Jest to wyraz, który sięga do początków naszej kultury, a znaczenie pierwsze to wyjaśnienie wymyślonego słowa.
SYSTEM EDUKACYJNY
Edukacja :
 wychowanie
 krztałcenie :
 uczenie się
 nauczanie
2. JAKĄ DZIEDZINĄ NAUKOWĄ JEST PEDAGOGIKA W KLASYFIKACJACH ?
Pedagogika :
Miejsce pedagogiki jest nieokreślone (jest to nauka pogranicza w postmodernizmie)
- z klasyfikacji ze starożytnej Grecji wynika, że zajmuję się ona działaniem praktycznym. (– punktem wyjścia jest działanie praktyczne).
- W kl. UNESCO pedagogika znajduje się w naukach medycznych (?).
- W kl. THERAURUS – nauka o wychowaniu.
- W kl. Epistemologiczno-metodologicznej (Kamińskiego) – jako nauka stosowana (praktyczna) medyczna (psychologia wychowania i pedagogika).
Zastosowanie pedagogiki w praktyce.
KLASYFIKACJA – NARZĘDZIE DO UPORZĄDKOWANIA WIEDZY
3. WYKAŻ NA CZYM POLEGA ZJAWISKO DYFERENCJACJI.
dyferencjacja : ROZPAD/ZRÓŻNICOWANIE NA WIELE CZĘŚCI, KTÓRE PRZY ZACHOWANIU PODOBNEFGO SKŁADU PEŁNIĄ RÓŻNE FUNKCJE.
ZJAWISKO DYFERENCJACJI-w geologii rozpad jednej skały a toku procesów.
- na rozdrobnieniu
- klasyfikacja (dyscypliny podstawowe)
- kryteria podziału stosowanych
wg klasyfikacji poziomej Pedagogika dzieli się na :
PEDAGOGIKA
1 .DYSCYPLINY PODSTAWOWE (TEORETYCZNE) 2. DYSCYPLUINY STOSOWANE (PRAKTYCZNE)
A. PEDAGOGIKA OGÓLNA B. HISTORIA WYCHOWANIA C. TEORIA WYCHOWANIA D. DYDAKTYKA OGÓLNA
- PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA - METODYKI PRZEDMIOTOWE - METODYKI SZCZEGÓŁOWE
1. dyscypliny podstawowe
a. NAUCZANIA : JAKĄ NAUKĄ JEST PEDAGOGIKA, dokonywanie refleksji nad naukowym określeniem pedagogiki.
b. DZIEJE WYCHOWANIA I KRZTAŁCENIA, SYNTEZA WSZYSTKICH TEORII DOTYCZĄCYCH KRZTAŁTOWANIA POSTAW. Podstawowym przedmiotem historii wychowania są dzieje wychowania i kształcenia.
c. SYNTEZA WSZYSTKICH TEORII DOTYCZĄCYCH KRZTAŁTOWANIA POSTAW, Teoria wychowania-synteza wszystkich teorii dotyczących kształtowania postaw.
d. POSZUKIWANIE PRAWIDŁOWOŚCI PROCESU KRZTAŁCENIA W PROCESACH ZORGANIZOWANYCH. Podstawowym przedmiotem badań jest poszukiwanie prawidłowości w systemach kształcenia.
2. dyscypliny stosowane (kryteria podziału)
A. Podział ze względu na obszar działalności człowieka
- Ped. Społeczna
- Ped. Kultury
- -ii- pracy
- -ii- zdrowia
- Teoria wych. Technicznego
- -ii- obronnego
- Ped. Czasu wolnego i rekreacji.
B. Wiek aktywności
- Ped. Okresu prenatalnego
- Niemowlęcego
- Wczesnego dzieciństwa (do 7r.ż)
- Późnego dzieciństwa (do12)
- Dojrzewania(12-20)
- Okresu dojrzałości (20-35)
- Późnej dorosłości (35-60)
- Starości (60-...)
4. PRZEDSTAW TEORETYCZNĄ PODSTAWĘ EMPIRYCZNEJ STRATEGII BADAŃ.
– DOTYCZY POZNANIA (ZA POMOCĄ ZMYSŁÓW)
– RACJONALNE MYŚLENIE (LOGICZNE)
– ŚWIAT FUNKCJONUJE WEDŁUG OKREŚLONYCH ZASAD.
– POZNANIE MOŻE DOTRZEĆ DO Prawdy Absolutnej O ŚWIECIE; LUDZIE POZNAJĄ JĄ TAK SAMO, PRAWDA O ŚWIECIE JEST JEDNA.
Powstała na podstawie oświeceniowego empiryzmu i racjonalizmu.
Jest to teoria epistemologiczna dotycząca poznania.
Formułuje tezę że człowiek poznaje świat za pomocą 5 zmysłów następnie przetwarza je za pomocą rozumu lub myślenia dokonując opisu i uogólnień.
1)Te czynności związane z opisem i uogólnieniami nazywamy racjonalnym myśleniem inaczej logicznym. Poznajemy świat za pomocą zmysłów czyli empirycznie ale same nasze doświadczenia nie dają nam wiedzy i trzeba je poddać racjonalnemu myśleniu.
2)Jaki jest świat zewnętrzny? Świat zewnętrzny istnieje na zewnątrz nas obiektywnie ten świat funkcjonuje według określonych zasad czy prawidłowości.
3)Człowiek celowo organizując poznanie może dotrzeć do prawdy (uniwersalnej, absolutnej, obiektywnej) o świecie zewnętrznym.
4)Wszyscy ludzie poznają tak samo, czyli prawda o świcie jest jedna i jest to prawda naukowa.
5. PRZEDSTAW PROCEDURĘ BADAWCZĄ EMPIRYCZNEJ STRATEGII BADAŃ.
PODSTAWOWE PROCEDURY EMPIRYCZNE

- BADAMY TYLKO FAKTY RZECZYWISTE (TO CO BADAMY JEST POZA NAMI)
- FAKTY SPOŁECZNE, PSYCHOLOGICZNE BADAMY TAK JAK PRZYRODNICZE
- BADACZ JEST OBIEKTYWNY
PROCES BADAWCZY POWINIEN BYĆ ŚCIŚLE ZAPLANOWANY
- BADANIA ROBI SIĘ NA PRÓBIE REPREZENTATYWNEJ
- WYNIKI PRZEWIDUJE SIĘ NA PODSTAWIE DOTYCHCZASOWEJ WIEDZY
- WYNIKI BADŃ WYRAŻAMY W JĘZYKU MATEMATYCZNYM (ILOŚCIOWYM)
- WYNIKI BADAŃ WYRAŻAMY W POSTACI TABELI I WYKRESÓW
- PODSTAWOWE METODY BADAŃ : EKSPERYMENT, SONDAŻ DIAGNOSTYCZNY, MONOGRAFIA
- TECHNIKI BADAWCZE: OBSERWACJA, WYWIAD, ANKIETA, TESTY, ANALIZA DOKUMENTÓW
1)Wiedza ma dotyczyć badania tylko faktów rzeczywistych, możliwych do opisania przez człowieka za pomocą spostrzeżeń zmysłowych (tzw. zmysłowej percepcji) i ich racjonalnej analizy i interpretacji.
2)Tylko takie fanty należy badać które mają wymiar praktyczny a wiedza o nich pozwala osiągnąć ważne społecznie cele i realizować ludzkie interesy czyli ma przynieść ludziom rozwój, postęp, zminimalizować ból i cierpienie.
3)W badaniach poszukuje się prawidłowości, reguł i zasad rządzących fantami po to by można było promować przyszłość, przewidywać zdarzenia, kontrolować rzeczywistość. Dzięki nauce świat ma stać się przewidywalny i zrozumiały.
4)Proces badawczy należy ściśle zaplanować według opracowanych przez metodologie zasad postępowania badawczego tzw. procedury badawczej.
5)Badacz nie może w toku badań uruchomić własnego systemu wartości, musi być obiektywny, stać z boku rzeczywistości.
6)Badania mają sens tylko na próbie reprezentatywnej-w której jesteśmy odnaleźć właściwości całej rzeczywistości, badanie reprezentatywne.
7)Przewiduje się wyniki na podstawie dotychczasowego stanu wiedzy o badanej rzeczywistości.
8)Tylko ta wiedza jest prawdziwa, którą można wyrazić w języku matematycznym, trzeba się ciągle douczać.
NAUKOWY SPOSÓB :
– EKSPERYMENT (ŚCIEŚLE WEDŁUG POSTĘPOWANIA); W SPOSÓB ZORGANIZOWANY.
– SCJENTYZM NAUKOWY.
Rozwinęły się najpierw nauki przyrodnicze, chemiczne, fizyka, medycyna. Na bazie organizowanie celowych aktów badawczych stworzono metodologie strategii empirycznej. Eksperyment w XVII w był najbardziej popularny, celowo organizowano nauki podobne do rzeczywistych w laboratoriach. Wypracowano ścisłe reguły postępowania, jak organizować badania żeby dojść do prawdy absolutnej. Normy postępowania mogą ułatwić poznanie naukowe. Scjentyzm naukowy-w okresie pozytywizmu nauke przedstawiano jako najważniejszy i jedyny akt poznawczy. Stwierdzono że wszystkie badania naukowe muszą mieć cele praktyczne (w pozytywizmie). Przyjęto założenie że najlepszą drogą jest ulepszanie świata za pomocą wiedzy naukowej. Utylitaryzm pozytywistyczny-badania powinny mieć charakter praktyczny.
PROCEDURY BADAWCZE, CO NALEŻy ZROBIĆ:
1)Opracować koncepcję badań:
a) uzasadnienie wyboru tematu-musi być praktyczny, wyniki badań da się wykorzystać w pracy pedagoga,
b) kwerenda-przegląd dotychczasowego stany wiedzy, przegląd literatury i innych dostępnych dokumentów,
c) cele swoich badań-czemu mają one służyć np. formułować w efekcie końcowym,
d) formułowanie problemów badawczych w postaci pytań co to są problemy?-coś wiemy, a czegoś nie wiemy,
e) formułowanie robocze hipotezy-przewidujemy odpowiedzi, na te metody badawcze, pytania badawcze ma być ich tyle ile pytań,
f) wyszczególnienie zmiennych-są to takie czynniki, które bierzemy w badaniach pod uwagę i charakteryzuje badaną rzeczywistość:
-zależne-zmieniają się
-niezależne-nie zmieniają się
-pośrednie
2)Określamy próbę badawczą:
a) uwzględniamy jaką metodę zastosujemy.
3)Określamy metodę badawczą i użyte techniki badawcze (najbardziej cenione).
a) Metody:
-metoda eksperymentu
-sondaż diagnostyczny
-studium opis indywidualnych przypadków
-monografia-wszechstronny opis jednego zagadnienia.
b) Techniki:
-obserwacja
-wywiad
-ankieta
-testy
-analiza dokumentów.
SCHEMAT BADAŃ
1) Pokazujemy zależności pomiędzy elementami badań.
2) Przystępujemy do opracowań narzędzi badawczych jak wyżej techniki.
3) Robimy badania pilotażowe narzędzi badawczych-zrozumiałe pytania.
4) Opracowujemy przebieg badań-w jakim czasie, za ile, jak będziemy zbierać dokumentację.
5) Opracujemy sposób analizy wyników badań.
6) Koncepcja badań musi być zrecenzjonowana.
7) Po naniesieniu poprawek badacz może przystąpić do badań.
8) Zgromadzić materiały badań, opracowania wyników badań i opracowanie raportu z badań.
6. PRZEDSTAW ZAŁOŻENIE TEORETYCZNE STRATEGII HUMANISTYCZNEJ.
- HUMANIZM – NAUKA JAKO JEDYNY SRODEK POZNANIA ŚWIATA
Wyróżniamy 3 podstawowe założenia teoretyczne humanizmu :
Fenomenologia, hermeneutyka, interakcjonizm symboliczny i trangulację
- wg fenomenologii CZŁOWIEK POZNAJE ŚWIAT POPRZEZ WYODRĘBNIENIE FENOMENÓW (W SPOSÓB SUBIEKTYWNY, JEDNORAZOWY)
A. WAŻNY DLA CZŁOWIEKA JEST TYLKO TEN ŚWIAT, KTÓRYCZŁOWIEK SAM KONSTRUUJE W SWOJEJ ŚWIADOMOŚCI
B. NAJWAŻNIEJSZE JEST PYTANIE, JAK KONSTRUUJEMY WIĘDZE O ŚWIECIE NASZEJ ŚWIADOMOŚCI
C. ŚWIAT ZEWNĘTRZNYISTNIEJE POPRZEZ WYODRĘBNIANIE ZJAWISK (FENOMENÓW), KTÓRE ZAWSZE MAJĄ CHARAKTER JEDNORAZOWY, SUBIEKTYWNY, JEDNOSTKOWY.
D. W BADANIACHNAUKOWYCH NALEZY BADAĆ ŚWIADOMOSĆ LUDZI DOTYCZĄCĄ FENOMENU. (MOŻE BYĆ TO WIEDZA OPISOWA)
E. WŁASNE DOŚWIADCZENIE ZWIĄZANE ZE ŚWIATEM ZEWNĘTRZNYM CZŁOWIEK MOŻE DRUGIEMU CZŁOWIEKOWI JEDYNIE OPOWIEDZIEĆ UŻYWAJĄĆ JEZYKA (NIE MAMY INNEJ MOŻLIWOŚCI). NASZA WIEDZA O ŚWIECIE JEST NARRACJĄ O LUDZKICH DOŚWIADCZENIACH (W JEZYKU). NIGDY ŻADEN CZŁOWIEK NIE PRZEKARZEGDRUGIEMU CZŁOWIEKOWI CAŁEGO SWOJEGO DOŚWIADCZENIA (CZEŚCI NIE DA SIĘ WYRAZIĆ W JĘZYKU)
- Wg. hermeneutyki L: ŚWIAT NALEŻY POZNAWAĆ TAK JAKBY TO BYŁ NAPISANY TEKST (KAŻDY AKT POZNAWCZY JEST TWORZENIEM TEKSTU O ŚWICIE, TAK WIĘC RZECZYWISTOŚĆ ZAWNĘTRZNĄ TRAKTUJEMY JAK NAPISANY TEKST)
- CELEM POZNANIA JEST ROZUMIENIE, POSZUKIWANIE ZNACZEŃ
- ROZUMIENIE (INTERPRETACJA) MOŻE NASTAPIĆ TYLKO W OBRĘBIE JĘZYKA(WRSTANIE W JEZYK WRAZ Z ROZWOJEM, TEN SAM JĘZYK), KULTURY(KAŻDY KRAJ MA INNĄ KULTURĘ), CZASU HISTORYCZNEGO.
 DOCIERAJĄC DO ZNACZEŃ ZADAJEMY PYTANIE
 NADAWANIE SENSU ŁĄCZY SIĘ Z KONIECZNOŚCIĄ ZADAWANIA PYTAŃ
 ZADANIE PYTANIA SPRAWIA WIECEJ TRUDNOŚĆI NIŻ UDZIELENIE ODPOWIEDZI
 PYTANIA PROWADZĄ DO ROZWOJU
 PRZEKAZYWANIE DOŚWIADCZEŃ.
INTERAKCJONIZM SYMBOLICZNY :

- DZIAŁANIE LUDZKIE MOTYWOWANE JEST INTERPRETACJĄ DOKONYWANĄ PRZEZ JEDNOSTKĘ
- INTERPRETACJA JEST MOZLIWA DZIĘKI TAKIEJ WŁAŚCIWOŚĆI UMYSŁU CZŁOWIEKA, KTÓRA SPRAWIA, ŻE POSIADA ON ZDOLNOŚĆ UDZIELANIA SAMEMU SOBIE WYJAŚNIEŃ (ZNACZEŃ)
- INTERPRETACJE SĄ ZAWSZE WARTOŚCIOWANE (MAJĄ ZAWSZE JAKIEŚ ZNACZENIE)
- WIĘKSZOŚĆ SYTUACJI SPOŁECZNYCH MA DLA JEDNOSTKI TAKIE SAMO ZNACZENIE JAK DLA INNYCH LUDZI TEJ SAMEJ KULTURY I TEGO SAMEGO JĘZYKA.
Oprócz humanistycznej i empirycznej jest też TRIANGULACYJNA :
– W 1 AKCIE BADAWCZYM NALEZY OKREŚLIĆ JAKIE ELEMENTY BADANEJ RZECZYWISTOŚCI MOŻNA ZBADAĆ ZA POMOCĄ STRATEGII EMPIRYCZNEJ, HUMANISTYCZNEJ LUB ANI TEJ ANI TEJ.
7. PRZEDSTAW PROCEDURĘ BADAWCZĄ HUMANISTYCZNEJ STRATEGII BADAŃ.
STRATEGIE HUMANISTYCZNE
- BADAMY FENOMENY (NIEPOWTARZALNE, JEDNOSTKOWE)
- ZJAWISKA SPOŁECZNE SĄ INNE NIŻ ZJAWISKA CZŁOWIEKA ZE ŚWIATEM PRZYRODNICZYM
- BADACZ WŁASNEJ INTERPRETACJI
- BADACZ REZYGNUJE ZE ŚCISŁEGO PLANU BADAWCZEO, FORMUŁUJE NATOMIAST PROBLEMY BADAWCZE W POSTACI PYTAŃ
- BADANIA ROBI SIĘ NA PRÓBIE DOSTĘPNEJ BADACZOWI
- DĄŻY SIĘ DO ZBADANIA TYCH SAMYCH OBSZARÓW, KTÓRE DOTYCHCZAS NIE BYŁY BADANE
- BADANIA SĄ INTERPRETACJĄ DZIAŁAŃ BADACZY (MAJĄ CHARAKTER JAKOŚCIOWY)
- SPORZĄDZAMY MATRYCE, WINIETY, MAPY, SIECI
- METODA FENOMENOLOGICZNA, ETNOGRAFICZNA
- BADANIE W DZIAŁANIU, STUDIUM PRZYPADKÓW, OBSERWACJA UCZESTNICZĄCA, ROZMOWA (DIALOG NARRACYJNY), WYWIAD RECEPCYJNY, WYWIAD EKSPERCKI, DYSKUSJE.
KLASYFIKAJCA DOROBKU MEDYTORYCZNEGO :
8. NA CZYM POLEGA ISTOTA BYTU LUDZKIEGO?
1) jaka jest natura bytu człowieka ONTOLOGIA
- Według fenomenologów ontologia to wszelkie dociekania tzw. istoty rzeczy, poznawanej przez wgląd w tą istotę (Wesensschau).
9. NA CZYM POLEGA ISTOTA POZNANIA LUDZKIEGO?
- jaka jest natura świata-teoria poznania EPISTEMOLOGIA
- dział filozofii zajmujący się teorią poznania, czyli badający skąd pochodzi, na ile jest wiarygodna i jakie są granice naszej wiedzy.
- Wg. Strategii empirycznej - Poznawanie za pomocą zmysłów; ludzie poznają prawdę absolutną o świecie zewn.tak samo , prawda o świecie jest jedna.
- Wg. Fenomenologów – człowiek poznaje świat poprzez wyodrębnienie fenomenów(zjawisk).
- Wg. Hermeneutyki świat należy poznawać jakby to był napisany txt.
10. NA CZYM POLEGA ZMIANA/ROZWÓJ SPOŁECZNY?
- Rozwój społeczny to ukierunkowany proces społeczny w wyniku którego następuje ciągły wzrost pewnych istotnych dla danego społeczeństwa czy społeczności zmiennych.
WYCHOWANIE – WG. JANOWSKIEGO : SOCJALIZACJA (NIEINTENCJONALNE DZIAŁANIE SPOŁECZNE FORMUJĄCE CZŁOWIEKA), DZIAŁANIE INTENCJONALNE W CELU FORMOWANIA ASPEKTÓW OSOBOWOŚCI CZŁOWIEKA (WARTOŚCI,EMOCJE).
KLASYFIKACJA POZIOMA :
- JAK ROZWIJA SIĘ CZŁOWIEK SPOŁECZNIE.
- WYCHOWANIE ZALEZY OD AKTYWNOŚCI WŁASNEJ CZŁOWIEKA, OD ZDOLNOŚCI INTELEKTUALNYCH I OD SPOŁECZEŃSTWA W JAKIM PRZEBYWA.
ZASADA RADYKALNEJ ZMIANY :
- SPOŁECZEŃSTWO ROZWIJA SIĘ W TOKU,
- TRWA W STANIE KONFLIKTU MIĘDZY RÓŻNYMI GRUPAMI INTERESU, KTÓRE DOPROWADZAJĄ DO REWOLUCJI I ZMIAN
- SPOŁECZEŃSTWO ZMIENIA SIE NAGLE POD WPŁYWEM KRYTYKI ISTNIEJĄCEGO STANU RZECZY
ZASADA STOPNIOWEJ ZMIANY :
- SYSTEMATYCZNE ZMIANY
- SPOŁECZEŃSTWO OSIAGA OKREŚLONY STAN ROZWOJU USTALAJĄC W DRODZE UMOWY SPOŁECZNEJ REGUŁY JEGO TRWANIA
- SPOŁECZEŃSTWO ZMIENIA SIĘ OPRZEZ MODYFIKACJE USTALONEGO STANU RZECZY.

...?
WYCHOWANIE MA CHARAKTER SPOŁECZNY.
WYRÓŻNIAMY 2 UJĘCIA WYCHOWANIA :
1. PAJDOCENTRYM
2. DIDASKALOCENTRYZM
WOLUNTARYZM DETERMINIZM
- CZŁOWIEK MA WOLNĄ WOLĘ (JEST ODPOWIEDZIALNY ZA TO CO SIĘ DZIEJE)
- CZŁOWIEK JEST ZDETERMINOWANY (UZALEŻNIONY)
- NIE JEST ISTOTĄ WOLNĄ, MUSI NAUCZYĆ SIĘ ROZPOZNAWAĆ I ZWALCZAĆ JE LUB PRZYZWYCZAJAĆ SIĘ DO NICH.
NOMINALIZM REALIZM
- CZŁOWIEK NIE JEST W STANIE DOTRZEĆ DO PRAWDY O ŚWIECIE ZEWNĘTRZNYM
- TWORZY SYMBOLICZNY OBRAZ ŚWIATA
- ŚWIAT INTERPRETUJEMY I OCENIAMY - POZNAJEMY ŚWIAT TAK SAMO; PROCES BADAWCZY PROWADZI DO POZNANIA PRAWDY O ŚWIECIE, KTÓRA MA NA CHARAKTER UNIWERSALNY
PAJDOCENTRYZM DIDASKALOCENTRYZM
- WYCHOWANIE KRZTAŁTOWANE JEST POPRZEZ SKUPIENIE SIE NA DZIECKU, NA JEGO CELACH ROZWOJOWYCH



- GŁÓWNYM CELEM WYCHOWANIA JEST SWOBODNY ROZWÓJ DZIECKA
- WAŻNIEJSZY JEST ROZWÓJ INDYWIDUALNY NIZ SPOŁĘCZNY
- GŁÓWNE ŹRÓDŁO ROZWOJU TKWI W SAMYM DZIECKU
- EDUKACJA POWINNA BYĆ TAK ZORGANIZOWANA BY DZIECKO MOGŁO UJAWNIĆ SWOJE ZDOLNOŚCI I JE ROZWIJAĆ
- SAMOREALIZACJA – GŁÓWNA KATEGORIA PEDAGOGICZNA
- WYCHOWAWCA NIE MA PRAWA STWARZAĆ ŻADNYCH NORM ROZWOJOWYCH ANI WZORCÓW OSOBOWOŚCI
- POWINIEN AKCEPTOWAĆ DZIECKO TAKIM JAKIM JEST

NAJWAŻNIEJSZE TEORIE PEDAGOGICZNE :
• HERMENEUTYKA
• PERSONALIZM
• PEDAGOGIKA NATURALNA
• EMANCYPACYJNA
• DEKONSTRUKCJONISTYCZNA
• DIALOGU
• MIĘDZYKULTUROWA
• EKOLOGICZNA
• KRYTYCZNA
• ANTYAUTORYTARNA
• PERNISYWNA
• CZARNA PEDAGOGIKA

DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ TO ŻYCIE - CENTRUM UWAGI = NNAUCZANIE WEDŁUG PRZYJĘTYCH NORM
- WIEDZA
- SYSTEM



- GŁÓWNYM CELEM WYCHOWANIA JEST PRZYGOTOWANIE DZIECKA DO PEŁNIENIA DOROSŁYCH RÓL
- DZIECIŃSTWO TO PROWADZĄCY DO SAMODZIELNEGO ŻYCIA OKRES
- WAŻNIEJSZY JEST ROZWÓJ SPOŁECZNY
- GŁÓWNE ŹRÓDŁO ROZWOJU TKWI W DOBRZE ROZWINIĘTYM SYSTEMIE EDUKACYJNYM
- PRZYSWOJENIE PRZEZ DZIECI OKREŚLONYCH WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
- KAŻDE DZIECKO MUSI OSIĄGNĄĆ WYZNACZONE PRZEZ PSYCHOLOGIĘ I PEDAGOGIKĘ NORMY ROZWOJOWE
- GŁÓWNA KATEGORIA TO NAUCZANIE WYCHOWUJĄCE (POPRZEZ ZDOBYWANIE WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI CZŁOWIEK SIĘ ROZWIJA)

PODSTAWOWE TEORIE :
• PEDAGOGIKA HERBARTA
• WYCHOWUJĄCA
• PRAGMATYZM
• NEOPRAGMATYZM
• PEDAGOGIKA STRUKTURALNA
• SYSTEMOWA
• POZYTYWISTYCZNA
• ZADANIOWA


11. SCHARAKTERYZUJ PEDAGOGIKĘ HUMANISTYCZNĄ.
- jej głównym zadaniem jest: WOLNOŚĆ JEDNOSTKI, KSZTAŁTOWANIE INDYWIDUALNOŚCI.
- Akceptuje się tutaj aktywną rolę człowieka, podkreśla się relacje zachodzące między ludźmi, podmiotami; interakcje to relacje dwukierunkowe.
- Humanistyczny-wychowawca jest opiekunem, usuwa z drogi rozwoju wszelkie blokady.
- Wychowanie humanistyczne jest rozumiane jako świadome działanie nastawione na wzmocnienie swobodnego rozwoju dziecka i usuwanie jego społecznych blokad. Najważniejsze w wychowywaniu jest ukształtowanie indywidualności (z czym przychodzimy na świat). Edukacja ma służyć wyzwalaniu jednostek spod przemocy społeczeństwa opartego na nierównościach-równe szanse dla wszystkich. Efektem tak rozumianego wychowania i edukacji ma być zbuntowany indywidualista nastawiony na obronę swojej wolności.
12. SCHARAKTERYZUJ PEDAGOGIKĘ INTERPRETATYWNĄ.
Pedagogika interpretatywna :
Najważniejsze jest rozumienie czyli interpretacja, nadawanie sensu. Wychowanie interpretatywn polega na takim kształtowaniu człowieka, aby swoją wolność umiał podporządkować wolności drugiego człowieka. . Najważniejsze w wychowaniu jest ukształtowanie osobowości (zadanie od wychowania).podstawową strategią wychowania jest dialog. Szkoła ma umożliwiać dokonywanie osobistych interpretacji świata w relacji z innymi ludźmi .Interpretatywny-wychowaca jest doradcą, partnerem, pomaga przejść bariery, ostrzega jako starszy, odpowiedzialność po stronie dziecka, blisko wychowanka, musi mieć więź emocjonalna, budowanie konstruktywnych relacji. Wychowanie jest zrozumiane jako umożliwienie dziecku tworzenia subiektywnych znaczeń w toku jego osobistego dialogu, dokonywania zmian w otaczającej rzeczywistości w kontakcie z grupą społeczna.
13. SCHARAKTERYZUJ PEDAGOGIKĘ STRUKTURALNĄ. ??
Strukturalizm zajmuje się analizą struktury badanych zjawisk.
STRUKTURALIZM I FUNKCJONALIZM
W funkcjonalizmie edukacja ma umożliwić taki rozwój jednostki aby przystosować jednostki aby przyswoiły sobie normy społeczne. Najważniejsze kategoria FUNKCJONALIZM-przystosowanie społeczne jednostki. Rozwój jednostki przebiega na ściśle określony przez badanie naukowe norm rozwojowych. Rozwój polega na osiąganiu wytyczonych norm i przechodzeniu na wyższe poziomy umożliwiające funkcjonowanie. Najważniejszym czynnikiem rozwojowym jest kształcenie i nauczanie. Najważniejszym miejscem wychowania jest szkoła. Czołowe teorie:
1) Nauczanie wychowujące.
2) Pragmatyzm.
3) Neopragmatyzm.
4) Pedagogika zadaniowa.
Dzisiaj najważniejszy jest neopragmatyzm.
Pedagogika zadaniowa-wywodzi się z badań jakie zadania wykonywali ludzie w toku swojego życia i czują się na jego końcu zrealizowani. Wyodrębnili fazy rozwojowe i cele do wykonania w określonym czasie.