ZHP w ciagu ostatnich 50. lat

W ciągu ostatnich 50. lat mogliśmy zaobserwować wiele zmian. Postęp cywilizacji nastąpił bardzo gwałtownie. Harcerstwo, z biegiem czasu, zmienia swoje sposoby działania, ale cele nadal pozostały takie same.
W latach 50-tych harcerstwo zaczęło się reaktywować po II wojnie światowej. Powstała pierwsza rozgłośnia harcerska i drużyny „Nieprzetartego Szlaku” czyli drużyny, które obejmują osoby niepełnosprawne. W 1968 r. ZHP otrzymało sztandar. W 1989 roku nastąpił rozłam ZHP i wytworzyły się nowe organizacje: Ruch Harcerstwa Rzeczypospolitej, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR), Związek Harcerstwa Polskiego 1918, który w 1993 r. przyłączył się do ZHR, Polska Organizacja Harcerska (POH), która również połączy się z ZHR w 1997 roku, Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego "Zawisza" (SHK Zawisza) oraz Niezależny Krąg Instruktorów Harcerskich Leśna Szkółka. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej kontynuuje tradycje i założenia programowo-wychowawcze oraz wartości skautingu oraz ZHP z lat 1918-1939. Organizacja nawiązuje do chrześcijańskich zachowań. W 1996 roku ZHP został przyjęty do WOSM-u(Światowa Organizacja Ruchu Skautowego ) i do WAGGGS-u (Światowej Organizacji Ruchu Skautowego i Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek).
W ciągu ostatnich 50. lat zmieniła sie również struktura organizacji. Kiedyś drużyną była szkoła, a każda klasa było odpowiednikiem zastępu. Drużynowymi byli etapowi pracownicy szkół. Zamiast lekcji prowadzono zbiórki harcerskie. Jeden przewodnik miał pod opieką nawet kilkuset uczniów, dlatego też zbiórki były mało atrakcyjne i niedopasowane do potrzeb uczniów. Taki system panował w szkołach podstawowych. Wszyscy podejmowali różne formy prac społecznych, np. sadzenie nowych drzew czy pomaganie w domach spokojnej starości. Władze ZHP nie były przychylnie nastawione do tego systemu. W połowie lat 50-tych zorganizowano konferencje w Warszawie, której efektem był nowy program. Teraz szkoła stała się szczepem, a każda klasa była drużyną podzieloną na zastępy. Obecnie do drużyny harcerskiej mogą należeć uczniowie różnych szkół, ale w podobnym wieku. Harcerzy dzieli się na piony: zuchy, harcerze, harcerze starsi, wędrownicy, instruktorzy, starszyzna oraz seniorzy. Szczep jest jednostką, która funkcjonuje w hufcu i zrzesza co najmniej cztery podstawowe jednostki tj. drużyny. Pomimo, iż zmieniła się struktura ZHP sposób spędzania wolnego czasu pozostał bez zmian. Harcerze nadal jeżdżą na obozy, biwaki czy rajdy, czynnie wspierają Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy i inne akcje charytatywne.
Przez lata zmieniało się również umundurowanie. Bluzy mundurowe nie przeszły dużych zmian. Zmieniono materiał, który obecnie jest znacznie lepszej jakości niż w latach wcześniejszych. Nad lewą kieszenią widnieje wyhaftowana flaga polski oraz logo ZHP. Wprowadzono również nowy projekt guzików. Niestety nie cieszy się on powodzeniem wśród harcerzy, ponieważ są kłopotliwe w przyszyciu. Pół wieku temu harcerki obowiązywały długie spódniczki za kolana rozpinane pośrodku z kieszeniami z przodu. W późniejszych latach fason się nie zmienił jedynie zostały skrócone przed kolana. Najnowszy regulamin mundurowy dopuszcza spodenki wg wzoru ZHP czarne bądź szare oraz szare spódniczki bez rozcięcia z przodu z kieszeniami po bokach. Natomiast harcerzy obowiązywały krótkie spodenki, a obecnie spodenki do kolan lub długie spodnie wg wzorów ZHP. Do umundurowanie należy również nakrycie głowy, chusta, pas oraz getry harcerskie. Przez lata zmienia się jedynie materiał z jakie go są wykonywane. Nowe i lepsze materiały są efektem postępu cywilizacyjnego.
Wraz z nowymi doświadczeniami udoskonalano formę Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego. W latach 50-tych można było jeszcze znaleźć nazwisko Zawiszy Czarnego w Prawie Harcerskim, ale po zmianach w 1964 zniknęło. Dopiero po wielu latach wprowadzono ponownie punkt „Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy”. Na zjeździe w 1989 przywrócono Prawo i Przyrzeczenie, które funkcjonowało przed wojną.
Przez lata zmieniły się również stopnie i sprawności. Aby je zdobyć muszą sprostać wymaganiom, które są określone w regulaminach. Z biegiem czasu dopasowywane są do potrzeb i zmian cywilizacyjnych. W latach 50-tych funkcjonowały tylko cztery stopnie: ochotniczka/młodzik, tropicielka/wywiadowca, odkrywca/ćwik i przodownik. W obecnym czasie wyróżniamy aż sześć stopni: ochotniczka/młodzik, tropicielka/wywiadowca, pionierka/odkrywca, samarytanka/ćwik, Harcerka Orla/Harcerz Orli oraz Harcerka/Harcerz Rzeczypospolitej. Sprawności jest bardzo dużo, a wszystkie są podzielone na różne dziedziny: artystyczne, naukowe, sportowe, techniczne, itp. Dzieli się je również na 4 stopnie trudności, które są oznaczane gwiazdkami. Najważniejsze odznaczenie harcerskie – krzyż harcerski – oraz lilijka pozostały przez lata takie same.
Pomimo wielu zmian, Związek Harcerstwa Polskiego wciąż jest prężna organizacją zrzeszającą wielu młodych ludzi, która wciąż wychowuje według ponadczasowych idei wykorzystywanych z powodzeniem.