Metody stosowane w chirurgii plastycznej twarzy i ciała.
TERAPIA KOLAGENOWA
Specyfiki kolagenowe wspomagają i wzmacniają sieć własnego kolagenu w skórze. Lekarz może wstrzyknąć małe ilości specyfiku w miejsca, gdzie kolagen własnego ciała został osłabiony. W ten sposób zmniejsza się zagłębienia, podnosząc je do poziomu otaczającej skóry, niweluje blizny, poprawia budowę strukturalną, skóra staje się bardziej gładka i delikatna. Implant kolagenu został opracowany dla ludzi z powierzchniowymi, niewielkimi zmarszczkami i liniami na twarzy. Środek ten jest szczególnie wydajny w wygładzaniu delikatnych zmarszczek uśmiechu i zmarszczek czołowych oraz cieniutkich kreseczek, które tworzą się w kącikach oczu oraz wokół warg (poniżej i powyżej). Może on również służyć do likwidowania niektórych typów powierzchownych blizn.
RYSUNEK
Zazwyczaj w przypadku zagłębień o ostrych brzegach i głębokich bliznach po trądziku nie uzyskuje się efektów po wstrzyknięciu kolagenu. Nie jest to także skuteczna metoda usuwania nadmiaru skóry na twarzy lub gruntownego odnawiania naskórka. Często jednak zdarza się, że lekarze używają kolagenu w połączeniu z zabiegami chirurgicznymi, aby wypełnić zagłębienia, których nie udaje się wyrównać w czasie operacji chirurgicznej. Użycie kolagenu po liftingu i dermabrazji może przyczynić się do zwiększenia pozytywnych skutków tych zabiegów.
Środki nawilżające, niezależnie od składników, działają tylko na powierzchnię skóry jako tymczasowa osłona pozwalająca na zatrzymanie wody. Implanty kolagenowe zaś są stosowane pod skórę, czyli właśnie tam, gdzie zaczynają się problemy ze zmarszczkami i gdzie leczenie może dać pozytywne wyniki.
Lekarz przed przystąpieniem do zabiegu terapii kolagenowej powinien:
· Zapoznać się z historią chorób pacjenta, aby ustalić czy może on poddać się terapii kolagenowej
· Przeprowadzić wywiad, w celu ustalenia czy nie wystąpiła kiedyś alergia na jakikolwiek produkty zawierające kolagen bydlęcy bądź inne przypadki alergii oraz czy pacjent nie przyjmuje kortykosterydów lub nie jest poddawany terapii immunosupresyjnej
· Przeprowadzić wywiad z celu ustalenia czy pacjent nie planuje serii zastrzyków odczulających na mięso (w tym czasie nie wolno przyjmować produktów kolagenowych)
· Wykonać próbę uczuleniową na lidokainę (implant kolagenowy zawiera ten środek znieczulający) i kolagen
Przeciwwskazania do zastosowania kuracji kolagenowej:
· Pacjenci, u których kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na kolagen nie mogą poddawać się kuracji
· Implant kolagenowy nie może być stosowany do powiększania piersi, ani być wstrzykiwany do kości, ścięgien i mięśni
· Absolutnym przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu implantacji jest ciąża i karmienie piersią
Terapia implantacji kolagenowych składa się z trzech etapów:
1. testu na skórze (najlepiej podwójnego – powtarzanego co dwa tygodnie)
2. serii zabiegów
3. okresowych korekt
Test kolagenowy na skórze polega na wstrzyknięciu przez lekarza małej ilości kolagenu w przedramię, tuż pod skórą. Przez 4 tygodnie zarówno pacjent, jak i lekarz powinni obserwować czy nie występuje uczucie swędzenia, zaczerwienienie lub obrzmienie. Pacjent powinien poinformować lekarza o każdej reakcji zaobserwowanej w czasie tych 4 tygodni. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsce testu przez pierwsze 3 dni od jego wykonania (większość reakcji alergicznych zachodzi w tym czasie). W przypadku zauważenia któregokolwiek z symptomów należy skontaktować się z lekarzem (spośród 100 pacjentów poddanych testowi tylko trzech wykazuje wrażliwość na test i nie może poddać się zabiegowi wstrzyknięcia kolagenu). Terapia kolagenowa po zakończonym teście obejmuje serię zabiegów wykonanych przez lekarza, zazwyczaj w odstępach dwutygodniowych. Większość pacjentów zauważa znaczące zmiany już po pierwszej z trzech wizyt, a zmiany te są zależne od wielkości i kształtu oraz budowy strukturalnej miejsc poddanych zabiegowi.
Terapia implantami kolagenowymi jest stosunkowo bezbolesna, dzięki lidokainie, która na pewien czas znieczula miejsce poddane terapii. Większość pacjentów po zabiegu powraca bez problemu do swoich codziennych zajęć, jednak należy spodziewać się, że po wstrzyknięciu wystąpi tymczasowy obrzęk, niekiedy zdarzają się okresowe zaróżowienia, sinienie i miękkość skóry wokół tych miejsc. Uboczne efekty terapii zanikają zazwyczaj po kilku dniach.
Na 2 dni przed zabiegiem nie wolno zażywać aspiryny, spożywać alkoholu, korzystać z solarium i sauny. Tuż przed zabiegiem twarz powinna być pozbawiona makijażu i odświeżona, a w przypadku cery tłustej wskazane jest nałożenie maseczki ściągającej. Tuż po wykonaniu zabiegu wskazana jest maseczka lodowa. Do 6 dni po zabiegu nie wolno korzystać z sauny, solarium, siłowni, brać gorącej kąpieli, ani pić alkoholu, należy unikać promieni słonecznych i dużych wysiłków fizycznych.
Po zabiegu rysy łagodnieją, twarz staje się z każdym dniem coraz młodsza, pogodniejsza, Skóra jest nawilżona, elastyczna, pory zamykają się, a cera wygląda zdrowo, młodzieńczo, świeżo, staje się aksamitna i lśniąca.
Kurację kolagenową można przerwać w dowolnym momencie, ponieważ zabieg ten nie rodzi żadnych skutków ubocznych, wręcz przeciwnie, organizm ludzki pod wpływem specyfiku odzyskuje zdolność wytwarzania własnego kolagenu, dzięki czemu zmarszczki przez długi czas nie będą tak duże i głębokie, jak przed kuracją.
Niestety, do utrzymania uzyskanego efektu niezbędne są korekty. Implant kolagenu ulega zniszczeniu w wyniku działań mechanicznych, takich jak , np. uśmiech i inne ruchy mięśni, oraz procesów biochemicznych, jak np. starzenie się, podobnie jak kolagen pacjenta. W miejscu implantacji kolagenu organizm odkłada własny kolagen. Poprawa wyglądu utrzymuje się częściowo bądź w całości przez 2 lata, a nawet dłużej. Większość pacjentów, którzy decydują się na korekty, przystępuje do nich po 3 – 12 miesiącach po pierwszej serii zabiegów. W przypadku blizn i innych zagłębień leczonych implantem kolagenu okres przerwy między korektami może być dłuższy. Do przeprowadzenia korekty potrzeba dużo mniej kolagenu niż do wykonania pierwszej części serii zabiegów. Należy pamiętać, że nie wolno go przedawkować podczas terapii – jest ustalona bezpieczna dawka stosowania kolagenu w ciągu roku. Skóra po terapii powoli powraca do wyglądu przed zabiegiem. Dzięki korektom uzyskuje się poprawę wyglądu, utrzymującą się przez długi okres.
Mesolift jest to ujędrnienie skóry twarzy, szyi i dekoltu preparatami zawierającymi kwas hialuronowy, który jest naturalnym składnikiem naszej skóry, ale zanika wraz z wiekiem, jest on odpowiedzialny za utrzymywanie wilgotności. Stosowany w kremach nawilża skórę. W zabiegach lekarskich kwas hialuronowy stosuje się w postaci iniekcji do wypełniania zmarszczek i ubytków. Wstrzyknięty w skórę kwas hialuronowy w swojej pierwotnej postaci ulega wchłonięciu, dlatego w celu wypełnienia stosuje się odpowiednio skoncentrowany i ustabilizowany implant. Po jakimś czasie on również ulega wchłonięciu i wtedy zabieg należy powtórzyć.
Po wchłonięciu kwasu stan skóry nie pogarsza się w porównaniu ze stanem skóry przed zabiegiem, a nawet jest znacznie lepszy ze względu na pobudzenie komórek skóry do pracy. Po zabiegu może pojawić się krótkotrwały obrzęk, rumień lub zasinienie. Przez kilka godzin po zabiegu należy ograniczyć nadmierną mimikę twarzy oraz unikać przez kilka dni nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne oraz ciepło ze względu na możliwość wystąpienia przebarwień w miejscach iniekcji.
Zastosowanie lasera argonowego w chirurgii kosmetycznej
Terapia laserem argonowym jest często jedyną metodą wskazaną do zastosowania w leczeniu
Wskazania do zastosowania terapii laserem argonowym:
· teleangiektazje
· pajączki naczyniowe
· trądzik różowaty
· jeziorka żylne
· punkty rubinowe
· naczyniaki płaskie
· brodawki
· kurzajki
· znamiona (nie wolno usuwać znamion barwnikowych)
· narośla skórne
· przebarwienia skórne
· tatuaże
Dużym problemem leczniczym było leczenie naczyniaków (wrodzone plamy naczyniowe o barwie od różowej do ciemnofioletowej) i trądzika różowatego. Do momentu wprowadzenia laseroterapii naczyniaki wycinano i na miejsca te nakładano przeszczep; zawsze jednak pozostawały blizny. Dzięki laserowi argonowemu w 70% przypadków udaje się wyleczyć naczyniaki bez pozostawienia blizn.
Rozszerzone naczynka krwionośne na twarzy leczy się przez ich zamykanie. Zabieg elektrokoagulacji polega na wielokrotnym wbiciu igły w ścianę naczynka i za każdym razem przepuszczeniu prądu elektrycznego. Po zabiegu mogą pozostać blizny, ponieważ prąd niszczy nie tylko naczynko, ale także tkankę. Zastosowany w tym celu laser argonowy działa łagodnie i dużo bardziej precyzyjnie; laserowy promień świetlny dociera w sposób wybiórczy do naczynka, zamyka je, nie uszkadzając skóry.
Elektroriduliza
Elektroriduliza jest to zabieg, w którym wykorzystuje się stymulację elektryczną. Metoda ta polega na wywołaniu kontrolowanego stanu zapalnego, dzięki czemu powstaje blizna wypełniająca zmarszczkę. Zabieg wykonuje się przy użyciu bardzo cienkich igieł, podłączonych do źródła prądu i wprowadzonych w zmarszczki. Przez igły jest przepuszczany prąd i zmiennym napięciu. Skóra stymulowana impulsami elektrycznymi regeneruje się.
Zabiegi te są polecane przy usuwaniu powierzchownych zmarszczek twarzy, szyi oraz niezbyt głębokich rozstępów skóry. Zaletą tej metody jest brak występowania skutków ubocznych, wadą zaś to, że nie każdy jest podatny na jej działanie. Zabieg wystarcza na kilka miesięcy, po kilkakrotnym jego powtórzeniu.