Obraz Tadeusza Makowskiego „Teatr dziecięcy" , olej na płótnie (1931) przedstawia dzieci w scenie teatralnej. Dzieci przedstawione zostały jako zgeometryzowane formy postaci na wzór wyciosanych ,drewnianych , ludowych kukiełek w szpiczastych czapkach. To zgeometryzowane formy zbudowane z przestrzennych brył: stożków, kul i walców, o uproszczonych ledwie zarysowanych rysach. Dzieło wpisuje się w awangardowy kierunek w sztukach plastycznych nazywany kubizmem. Opierał się on na specyficznym podejściu do bryły geometrycznej, polegającym na rozczłonkowaniu bryły na luźno zestawione elementy i rezygnacji z perspektywy. Kolorystyka dzieła ma barwy o tonach ziemistych, brązów, czerwieni, zieleni i szarości.