World Trade Center - atrakcja turystyczna (1966-2001)
World Trade Center czyli Światowe Centrum Biznesu (Wymiany) zaczęto budować w 1966 roku. Do użytku oddano w 1973 roku.
Głównymi architektami projektu zostali Minoru Yamasaki oraz Emery Roth. Budowa trwała około 7 lat i kosztowała około 750 milionów dolarów.
World Trade Center usytuowane było w południowej części Manhattanu w kompleksie World Financial Center. Dwie bliźniacze wieże stanowiły 2 z 7 budynków, które wchodziły w skład finansowego centrum miasta Nowy Jork.
Wieże rozróżniano jako północną i południową, wznosiły się na wysokość 417 i 415 metrów i miały po 110 pięter.
W latach 1971-1974 WTC były najwyższymi budowlami na świecie. Przewyższył je wkrótce Sears Tower w Chicago.
Wieże zostały wybudowane w stylu nowoczesnym, głównymi surowcami były stal, aluminium i szkło. Na budowę zostało użyte około 200 tys. ton stali.
W obydwóch budynkach znajdowało się po 97 wind i 43600 okien, na które zużyto około 183 tys. metrów kwadratowych szkła.
Windy w budynkach pędziły z prędkością 8.4m/sek, więc na taras widokowy, znajdujący się na 107 piętrze południowej wieży, można było się dostać w ciągu ok. 58 sek.
Kable telefoniczne w budynkach miały łącznie około 30 km. Cala konstrukcja została tak pomyślana, aby w razie zawalenia, wieżowce nie przewróciły się na bok. Podczas silnych wiatrów, wieże odchylały się na boki o koło 3 stopy.
W World Trade Center znajdowały się głownie biura, a także pokoje hotelowe, stacja metra, restauracje oraz kilkadziesiąt ekskluzywnych sklepów, które znajdowały się w podziemiach budynków. Stanowiły także siedzibę ok. 500 firm oraz światowej sławy koncernów takich jak Morgan Stanley (obecnie JP Morchan Chase), The New York Cotton Exchange, American Express Bank, Commerz Bank, Deutsche Bank AG, Cantor Fitzgerald czy Port Autrhority).
Powierzchnia biurowa wynosiła około 800 tys. metrów kwadratowych. W WTC pracowało ok. 40 tys. osób, a budynki ogółem, mogły pomieścić około 50 tys. ludzi. W WTC istniał największy na świecie system klimatyzacyjny.
Codziennie przez budynki przewijało się od 70 do 150 tys osób.
Przy korzystnej pogodzie, z tarasu widokowego w wieży południowej można było oglądać panoramę miasta oraz sąsiedni stan New Jersey. Niekiedy widoczność sięgała do około 50km.
W wieży północnej na 107 piętrze znajdowała się słynna restauracja „Windows of the World”, w której można było zjeść lunch z fantastycznym widokiem na panoramę miasta.
26 lutego 1993 roku, wieże stały się celem ataku terrorystycznego dokonanego przez „5 batalion armii wyzwolenia” – terroryści z Egiptu, Sudanu i Jordanii na czele z szejkiem Omarem Abdalem Romanem.
Wybuch miał miejsce w podziemnym garażu WTC, gdzie podłożono samochód pułapkę. Zamiarem terrorystów było uszkodzenie konstrukcji WTC i docelowe zawalenie się budynku, jednak wybuch był zbyt słaby, aby doprowadzić do takich zniszczeń. Nie obyło się jednak bez ofiar, rannych było ok. 500 osób, a 6 śmiertelnych.
Wybuch przyniósł wiele strat, jednakże ekipy budowlane uwinęły się z remontem zaledwie w ciągu jednego miesiąca.
11 września 2001 roku, po ponad 30 latach istnienia, World Trade Center zawaliło się. Cel terrorystów czyli permanetne zniszczenie chluby Ameryki został osiągniety.
Około godziny 8.45 rano, kiedy ludność rozpoczęła już pracę, pierwszy samolot pasażerski, przejęty przez porywaczy w stanie Connecticut z 92 osobami na pokładzie, uderzył w północną wieże. Uderzenie nastąpiło miedzy 101 a 105 piętrem gdzie w ten czas przebywało około 1000 pracowników firmy Cantor Fitzgerald Securiteis.
Około godziny 9.06 drugi samolot pasażerski z 62 osobami na pokładzie, przejęty przez porywaczy w stanie New York, w okolicach stolicy stanu Albany, uderzył w południową wieże WTC. Samolot ten uderzył w cześć budynku, które były wynajmowane przez firme Morgan Stanley.
Obydwa samoloty leciały z Bostonu do Los Angeles.
O godzinie 10.00 zawaliła się południowa wieża, mimo że samolot uderzył w nią jako drugą. Pół godziny później zawaliła się północna wieża.
Wieża południowa zawaliła się po 54 minutach, w ten czas zdołało się ewakuować wiele ludzi, ale mimo to, wybuch pochłonął mnóstwo pracowników znajdujących się w momencie uderzenia w budynku oraz ratowników, którzy biegli z pomocą.
Wieża północna stała znacznie dłużej, około 1,5 godz., co pozwoliło ewakuować więcej ludzi, ale wieża północna jako pierwsza zaczęła płonąć, co dało wizję ludziom znajdującym się w wieży południowej i możliwość natychmiastowej reakcji do ucieczki.
Około godziny 17.25 zawalił się 3 budynek należący do World Trade Center.
Wszystkie budynki znajdujące się w World Financial Center w sąsiedztwie Twin Towers, zostały całkowicie zrujnowane przez spadające elementy płonących wież.
Po dogłębnych analizach, fachowcy zadawali sobie pytanie, nie: dlaczego wieże się zawaliły, a dlaczego wieże utrzymały się tak długo?
Stałyby właściwie do dzisiaj, jednak wypełnione w całości paliwem baki samolotów, wybuchając w momencie uderzenia, były przyczyną zdeformowania się stalowej konstrukcji budynków, która finalnie nie wytrzymała siły i temperatury ognia.
Przez pierwsze 3 dni wszystkie stacje telewizyjne transmitowały na żywo przebieg zdarzeń, które miały miejsce 11 września 2001. W szpitalach przybywało rannych. Ci, którzy pracowali na Manhattanie, a mieszkali w innych dzielnicach Nowego Jorku, musieli pieszo wracać do domów, ponieważ transport miejski został całkowicie wstrzymany. Zamknięto wszystkie mosty i tunele.
Przestały funkcjonować telefony, internet, został wyłączony prąd, woda, gaz.
Manhattan został odcięty od świata.
Downtown Manhattan wyglądał jak obumarłe miasto. Dym i kurz unoszący się w powietrzu, smród azbestu, nie pozwalały przebywać tam bez masek. Do miasta na okres około 4 miesięcy, wjechało uzbrojone wojsko. Stan alarmowy utrzymywał się na najwyższym poziomie.
Całkowicie umarła turystyka w mieście i na około rok, Nowy Jork został wyłączony z listy najbardziej atrakcyjnych miast zarówno w Ameryce jak i na całym świecie.
Tragedia pochłonęła około 2800 osób.
Oczyszczanie „Ground Zero”, czyli pogorzeliska po WTC, trwało około roku.
Obecnie trwają tam budowy nowego World Financial Center, który zaprojektowany został przez Żyda polskiego pochodzenia, Pana Daniela Libeskinda.
Mieszkańcy Nowego Jorku i okolic zawsze będą pamiętać o tej tragedii.
Ten atak naruszył ich wolność, którą tak bardzo podkreślali i cenili przez wszystkie lata.