W okresie noworodkowym (od urodzenia do ok. 4 tygodni) dziecko wykazuje tylko odruchy wrodzone, takie jak ssanie. Okres niemowlęcy (pierwszy rok życia) to czas najszybszego wzrostu człowieka, dziecko zaczyna raczkować. Pod koniec okresu niemowlęcego dziecko ma charakterystyczną sylwetkę; dużą głowę i krępy tułów oraz krótkie nogi i ręce. W okresie poniemowlęcym (kolejne dwa lata życia) zmniejsza się warstwa tkanki tłuszczowej, przez co dziecko staje się szczuplejsze, uczy się wykonywać złożone czynności. W okresie dzieciństwa (po ukończeniu 3. roku życia) wydłużają się ręce i nogi, rozwijają się mięśnie i kości młodego człowieka, dziecko uczy się koordynacji ruchowej. Dojrzewanie (około 9-10 rok życia u dziewcząt, a 11-12 u chłopców) to czas, kiedy zmieniają się rysy twarzy i kształtuje się sylwetka, pojawiają się cechy płciowe. W okresie dorosłości człowiek przestaje rosnąć, człowiek ma wtedy największą sprawność fizyczną. Przekwitanie to czas, kiedy pojawia się coraz więcej zmarszczek, ludzie zaczynają siwieć, u mężczyzn włosy zaczynają wypadać. Ostatni etap życia to starość, wzrost obniża się o kilka centymetrów, a sylwetka staje się przygarbiona, ponieważ mięśnie zaczynają słabnąć
