Homer "ojcem poetów" analiza fragmentu "Iliady".

Jakie cechy eposu homeryckiego w nim dostrzegasz? W odpowiedzi odwołaj się do innych fragmentów tekstu.

Homer nie bez powodu uważany jest za „ojca poetów”, w końcu to najstarszy znany z imienia europejski pisarz. Jest on autorem wielkich dzieł takich jak „Iliada” czy „Odyseja”, powstałych w VIII-VII w. p. n. e., które w późniejszych czasach dawały inspirację innym wielkim twórcą. W mojej pracy zajmę się pierwszym z wymienionych przeze mnie utworów, a konkretnie opisem dotyczącym przygotowań Achillesa do walki. Postaram się wymienić wszystkie cechy eposu homeryckiego, które w nim dostrzegam i odwołać się do innych znanych mi fragmentów „Iliady”.

Fabuła we wspomnianym już przeze mnie tekście toczy się przed bitwą Achaja z Trojanami zaraz po śmierci jego przyjaciela Patroklosa. Wszystkie wydarzenia przedstawia trzecioosobowy narrator, będący obserwatorem całej sytuacji. Jest on wszechwiedzący i subiektywny, co wnioskuję z jego stosunku do herosa. Jego opinie na temat Achillesa ukazują potęgę i wielką siłę bohatera, stosuje w tym celu liczne epitety stałe określające dzielnego męża, na przykład „boski Achilles” lub „miły Achaj”. Opisuje on fakty bez pośpiechu, chcąc zarejestrować wszystkie najdrobniejsze nawet szczegóły, jak wygląd zbroi syna Peleusa („Najpierw piękne na nogi nałożył nagolennice, spięte w kostkach srebrnymi sprzączkami, a zasię z kolei piersi ze wszystkich stron osłonił starannie pancerzem.”). Używa ku temu bardzo patetycznego języka oraz niesamowicie wzniosłego stylu. Taki uroczysty epicki wiersz zwany jest heksametrem. Jego dostojny rytm doskonale odpowiada podniosłości akcji, o której pisze Homer. Korzysta on również z bardzo rozbudowanych porównań, tzw. porównań homeryckich, służącym między innymi uwydatnieniu cech przez wskazanie na podobieństwo do przedmiotów lub zjawisk („Jak kiedy z morza pełnego zobaczą żeglarze w oddali ognia błysk, płonącego wysoko na górach w samotnej osadzie pasterskiej, gdy ich porywiste wichry i burze poprzez rybne odmęty uniosły daleko od swoich - Tak właśnie tarcza Achilla świeciła się, piękna, kunsztowna, blask jej zaś bił aż pod niebo”). Nie zapominajmy także o dwupłaszczyznowości akcji w utworze: świecie bogów i realiach ludzi, bowiem tak naprawdę wojna rozgrywa się miedzy bóstwami, a człowiek jest tylko narzędziem w ich rękach, zwykłą marionetką, a świadczy o tym następujący cytat: „...bliski jest dzień twojej zguby; i wtedy nie nasza wina to będzie, lecz boga wielkiego i losu przemocy.”.

Cała „Iliada”, tak jak owy fragment zanalizowany przeze mnie, przepełniona jest wyżej wymienionymi cechami. Narracja w danym eposie prowadzona jest z wyczuciem dramatyzmu. Akcja zwalniana lub przyspieszana, dawkuje napięcie zależnie od rozwijających się zdarzeń. Przed decydującymi momentami autor serwuje długie, ozdobne, podniośle brzmiące porównania. Służą one ożywieniu monotonnych scen bitewnych, a niekiedy zatrzymaniu na dłużej uwagi czytelnika na jakimś ważnym wydarzeniu. Jednorodność „Iliady” przejawia się nie tylko w przemyślanej kompozycji poematu, ale także w jednolitości charakterów poszczególnych bohaterów i bogów. Poznana w pierwszej księdze postać jest tym samym człowiekiem przez cały czas, dotyczy to także bogów. Ważną częścią „Iliady” jest inwokacja, czyli rozbudowana apostrofa otwierająca poemat epicki, w której autor zwraca się do muzy, bóstwa o natchnienie, wprowadza nas ona do tematu utworu i pokazuje charakterystyczny styl jakim pisane jest dzieło, który nie zmienia się nawet na chwilę w trakcie jego fabuły.

Żadnej wątpliwości nie podlega nawet fakt, że „Iliada” z całą pewnością musiała zostać napisana przez jednego autora. Wskazuje na to przede wszystkim skomplikowana kompozycja oraz konsekwencja stylistyczna, jednolitość formy, spójność wątków i motywów. Trudno by było tak obszerne dzieło (15 tysięcy wersów) zespolić w jedną całość kilku osobom. Według mnie utwór ten jest unikatowy i niepowtarzalny. Zawiera mnóstwo metafor i opisów, przez co przyjemnie się go czyta. Homer w bardzo umiejętny sposób przedstawił mit o wojnie trojańskiej.