Pojęciownik
Biokatalizatory-to te, które katalizują substancje biologiczne(enzymy). Zależy to od stężenia, temperatury, ph środowiska (kwaśne i zasadowe).
1 PRAWO KIRCHOFFA-algebraiczna suma natężeń prądów przepływających przez punkt rozgałęzienia jest równa zeru
2 PRAWI KIRCHOFFA-algebraiczna suma napięć i sił elektromotorycznych w obwodzie zamkniętym jest równa zero.
2Promień wodzący planety zakreśla w równych odstępach czasu równe pola
3Drugie potęgi okresu obiegu planet wokół słońca są wprost proporcjonalne do trzech potęg ich średnich odległości od słońca
ELIPSA-krzywa zamknięta utworzona w ten sposób, że suma odległości od dwóch ustalonych punktów F1 I F2 zwanych ogniskami elipsy jest stała, gdzie a jest wielką półosią elipsy(jest to jednoznacznie średnia odległość planety od Słońca).
Energia aktywacji-najmniejsza energia, którą muszą dysponować cząsteczki, aby uległy reakcji (najmniejsza ilość energii potrzebna cząsteczkom do zapoczątkowania reakcji chemicznej). Im niższa energia aktywacyjna tym szybciej przebiega reakcja
GAZ ELEKTRONOWY-zbiór swobodnych elektronów w metalu możemy traktować jako gaz doskonały zwany gazem elektronowym
GĘSTOŚĆ PRĄDU-stosunek natężenia prądu do pola powierzchni przekroju poprzecznego przewodnika
Hydroliza anionowa-sole mocnych zasad i słabych kwasów hydrolizują, a ich odczyn jest zasadowy.
Hydroliza kationowa-sole mocnych kwasów i słabych zasad hydrolizują a ich odczyn jest kwaśny
Iloczyn jonowy H2O jest wielkością stałą, nie tylko dla wody, ale również dla rozcieńczonych roztworów wodnych jakichkolwiek substancji, oznaczamy go symbolem Kw
Iloczyn stężeń jonów wodorowych i jonów wodorotlenowych nazywa się iloczynem jonowym wody i równy jest liczbie 10-14
Inchibator-opóźniacz reakcji.
Katalizator-to substancja, która zmienia szybkość reakcji(przyśpiesza ją). Sama nie ulega zmianom. Obniża energię aktywacji. Katalizatory ulegają zatruciu.
K-stała równowagi chemicznej zwana stałą równowagi dynamicznej. Zależy od temperatury i typu reakcji, a nie zależy od stężenia. Wyraża stosunek iloczynu stężeń substratów i ma wartość stałą dla danej temperatury.
Kwas-związek chemiczny, który w roztworze wodnym odczepia kationy wodorowe. Kwas to związek, który daje protony. Dzielimy je na mocne(solny, siarkowy, azotowy)
LINIE POLA(LINIE SIŁ)- linia, do której w każdym jej punkcie jest styczny wektor natężenia pola. Linia pola ma zwrot zgodny ze zwrotem wektora natężenia.
LINIE SIŁ-prosty sposób obramowania pola
ŁADUNEK ELEKTRYCZNY-są źródłami sił elektrycznych. Ładunki te mogą się przyciągać i odpychać-mogą mieć dwa znaki”+” i „-‘. Wartość siły działająca na ładunek punktowy znajdujący się w jednakowych warunkach jest proporcjonalna do wartości tego ładunku. Ładunek elektryczny ma cechę ziarnistości-jego wartość jest zawsze całkowitą wielokrotnością ładunku elementarnego. Ładunek podlega prawu zachowania-algebraiczna suma ładunków w układzie izolowanym jest stała i nie mienia się w czasie.
ODDZIAŁYWANIA ELEKTROMAGNETYCZNE-decydują o budowie i własnościach atomów, cząsteczek chemicznych, ciał stałych, organizmów żywych.
PRAWO NIEZMIENNOŚCI ŁADUNKU ELEKTRYCZNEGO-wartość ładunku elektrycznego nie zależy od jego prędkości, jest ona taka sama we wszystkich układach inercjalnych.
PRAWO COULOMBA- oddziaływania ładunków elektrycznych-siła oddziaływania między dwoma punktowymi ładunkami elektrycznymi jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. F=K*(q1q2): (r2 )
ŁADUNEK PUNKTOWY-naładowane ciało, którego rozmiary są małe.
POLE ELEKTRYCZNE-przestrzeń, w której na ciała mające ładunek działają siły-jest jedną z form materii. (Ciało mające ładunek wytwarza wokół siebie pole elektryczne)
NATĘŻENIE POLA E nazywamy stosunek siły F działającej na próbny punktowy ładunek dodatni umieszczony w danym punkcie pola do wartości q tego ładunku E=F:q
LINIE POLA(LINIE SIŁ)- linia, do której w każdym jej punkcie jest styczny wektor natężenia pola. Linia pola ma zwrot zgodny ze zwrotem wektora natężenia.
WEKTOR INDUKCJI ELEKTRYCZNEJ D-wektor, którego wartość jest równa gęstości powierzchniowej Qm ładunku zindukowanego na płytkach Mie zorientowanych na danym punkcie pola tak, aby zindukowany ładunek był maksymalny. Wektor ten ma kierunek prostopadły do płytek. Ma zwrot od płytki naładowanej ujemnie do płytki naładowanej dodatnio.
STRUMIEŃ WEKTORA INDUKCJI D-iloczyn skalarny dwóch wektorów, z których jeden charakteryzuje pole, a drugi jest wektorem powierzchni.
PRAWO GAUSSA-strumień indukcji pola D przechodzący przez hipotetyczna powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi zamkniętemu wewnątrz tej powierzchni.
SIŁA ZACHOWAWCZA-jeżeli praca jakiejś siły nie zależy od drogi, ale tylko od położenia punktów początkowego i końcowego toru.
POTENCJAŁ ELEKTRYCZNY-stosunek energii potencjalnej ładunku q w danym punkcie pola do wartości tego ładunku V=(Ep):(q)
POWIERZCHNIE EKWIPOTENCJALNE-są to powierzchnie, na których potencjał ma jednakową wartość
POJEMNOŚĆ ELEKTRYCZNA- kondensator- wielkość liczbowo równą stosunkowi ładunku do napięcia układu przewodników
POJEMNOŚĆ PRZEWODNIKA-stosunek ładunku umieszczonego na nim do jego potencjału C=(Q):(V)
1Orbita każdej planety jest elipsą, przy czym Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk
STAŁA GRAWITACJI-liczbowo odpowiada sile, jaka oddziaływają na siebie 2 masy punktowe o masie 1kg i w odległości 1m przyciągają się
ELIPSA-krzywa zamknięta utworzona w ten sposób, że suma odległości od dwóch ustalonych punktów F1 I F2 zwanych ogniskami elipsy jest stała, gdzie a jest wielką półosią elipsy(jest to jednoznacznie średnia odległość planety od Słońca).
POLE-oddziaływuje na ciało znajdujące się w tym polu. Koncepcja polowa przyznaje, że ciało będące źródłem oddziaływań wprowadza modyfikacja otaczającą go przestrzeni, tworząc pole oddziaływań.
POLE GRAWITACYJNE-definiujemy jako przestrzeń, w której działają siły na ciało obdarzone masą. Związane jest bezpośrednio z masą. Ciało posiadające masę wytwarza wokół siebie pole grawitacyjne. Jednostką natężenia jest m/s2. gęstość linii sił mówi nam o potędze źródła.
PRACA SIŁY ZEWNĘTRZNEJ-w polu grawitacyjnym nie zależy od kształtu toru, po którym porusza się ciało, a zależy tylko od położenia punktów końcowych toru.
LINIE SIŁ-prosty sposób obramowania pola
POLE JEDNORODNE-to pole, w którym siły działają według określonym według wzoru, F=G(Mm)/r2
PRAWO POWSZECHNEGO CIĄŻENIA- 2 masy punktowe przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu ich mas a odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości między nimi
2Promień wodzący planety zakreśla w równych odstępach czasu równe pola
3Drugie potęgi okresu obiegu planet wokół słońca są wprost proporcjonalne do trzech potęg ich średnich odległości od słońca
1dżul to praca,jaką wykonuje sila 1N na drodze 1m (jeśli zwrot dzialającej siły jest zgodny ze zwrotem przesunięcia).
1Orbita każdej planety jest elipsą, przy czym Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk
2Promień wodzący planety zakreśla w równych odstępach czasu równe pola
3Drugie potęgi okresu obiegu planet wokół słońca są wprost proporcjonalne do trzech potęg ich średnich odległości od słońca
Algebraiczna suma wszystkich sił elektromotorycz-nych w danym oczku sieci jest równa sumie spadków napięć na wszystkich odbiornikach energii w tym oczku.
Całkowity czas trwania rzutu ukośnego
Całkowity pęd układu izolowanego zachowuje stałą wartość. Oznacza to, że zmiana pędu układu może
Ciała materialne o masie m1 i m2 działają wzajem-nie na siebie siłą grawitacyjną F (nazywaną też siłą powszechnego ciążenia).
Ciepło właściwe (c) substancji określa ilość energii,jaką należy dostarczyć, aby 1 kg Danej substancji ogrzac o 1K .c=^E/m^t , c=J/kg*k.
ELIPSA-krzywa zamknięta utworzona w ten sposób, że suma odległości od dwóch ustalonych punktów F1 I F2 zwanych ogniskami elipsy jest stała, gdzie a jest wielką półosią elipsy(jest to jednoznacznie średnia odległość planety od Słońca).
Gęstość(g) substancji okreslamy jako stosunek masy ciala zbudowanego z tej substancji do jego objętości:g=m/v,g=kg/m2
Jest prawem zachowania energii dla układów termodynamicznych i można ją sformułować następująco: zmiana energii wewnętrznej układu równa się sumie dostarczonego do układu ciepła i pracy.
Jeżeli ciało A działa na ciało B pewną siłą F, to ciało B działa na ciało A siłą o tej samej wartości, takim samym kierunku, ale przeciwnym zwrocie -F.
Jeżeli na ciało działa siła, to porusza się ono ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do tej siły i odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające się równoważą, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym
Kąt odbicia światła jest równy kątowi padania, przy czym promień padający, odbity i prosta prostopadła do powierzchni granicznej poprowadzona w punkcie padania leżą w jednej płaszczyźnie.
Kierunek i zwrot natężenia pola grawitacyjnego w danym Punkcie jest zgodny z kierunkiem siły grawitacji.
LINIE POLA(LINIE SIŁ)- linia, do której w każdym jej punkcie jest styczny wektor natężenia pola. Linia pola ma zwrot zgodny ze zwrotem wektora natężenia.
LINIE SIŁ-prosty sposób obramowania pola
ŁADUNEK ELEKTRYCZNY-są źródłami sił elektrycznych. Ładunki te mogą się przyciągać i odpychać-mogą mieć dwa znaki”+” i „-‘. Wartość siły działająca na ładunek punktowy znajdujący się w jednakowych warunkach jest proporcjonalna do wartości tego ładunku. Ładunek elektryczny ma cechę ziarnistości-jego wartość jest zawsze całkowitą wielokrotnością ładunku elementarnego. Ładunek podlega prawu zachowania-algebraiczna suma ładunków w układzie izolowanym jest stała i nie mienia się w czasie.
ŁADUNEK ELEKTRYCZNY-są źródłami sił elektrycznych. Ładunki te mogą się przyciągać i odpychać-mogą mieć dwa znaki”+” i „-‘. Wartość siły działająca na ładunek punktowy znajdujący się w jednakowych warunkach jest proporcjonalna do wartości tego ładunku. Ładunek elektryczny ma cechę ziarnistości-jego wartość jest zawsze całkowitą wielokrotnością ładunku elementarnego. Ładunek podlega prawu zachowania-algebraiczna suma ładunków w układzie izolowanym jest stała i nie mienia się w czasie.
ŁADUNEK PUNKTOWY-naładowane ciało, którego rozmiary są małe.
Masa m substancji wydzielonej na elektrodzie jest wprost proporcjonalna do natężenia prądu I płynącego przez elektrolit i do czasu t przepływu prądu, tj. do ładunku elektrycznego Q, który przepłynął przez elektrolit.
Masa(m) ciała jest podstawową cechą ciala. Jest miarą jego bezwladnosci.Masa Jest wielkoscia skalarną.Żeby ją okreslic,należy podać tylko liczbę.Podstawową jej jednostką jest kilogram (kg).
Moc(P) informuje nas o tym jak szybko zostala wykonana praca.Mocą nazywa my stosunek wykonywanej pracy do czasu,w którym ta praca zostala wykonana. P=W/t,P=J/s=W.Jednostką mocy jest wat [W].Urządzenie ma moc 1 wata,jeżeli w ciągu 1 sek. Wykonuje pracę 1 dżula.Moc jest wielkością skalarną.P=U*I
Na każde ciało zanurzone w płynie działa siła wyporu Fw skierowana pionowo do góry i co do wartości równa ciężarowi płynu (cieczy lub gazu) wypartego przez to ciało.
Napięcie elektryczne(U) między 2 punktami pola określamy jako stosunek pracy,Jaką wykonało pole,przesuwając ładunek między tymi punktami,do wartości tego ładunku. U=W/q U=J/C=V.Napięcie jest wielkością skalarną.
nastąpić tylko pod wpływem działania sił zewnętrznych
NATĘŻENIE POLA E nazywamy stosunek siły F działającej na próbny punktowy ładunek dodatni umieszczony w danym punkcie pola do wartości q tego ładunku E=F:q
Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji działającej na umieszczone tam ciało do masy tego ciała.
Natężenie prądu (I) elektr. Mierzymy ilością ładunku elektr.,która przepływa przez poprzeczny przekrój przewodnika w czasie 1s.Jednostką natężenia jest amper [A]. I=q/t , I=C/s=a.
nazywamy przestrzeń, w której na umieszczone ciało działają siły grawitacji. Natężenie pola grawitacyjnego (j.w.wektorową) w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji , działającej w tym punkcie na umieszczone tam ciało próbne do masy tego ciała. Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie informuje nas jaka siła grawitacji działa na umieszczone w tym punkcie ciało próbne o jednostkowej masie.
ODDZIAŁYWANIA ELEKTROMAGNETYCZNE-decydują o budowie i własnościach atomów, cząsteczek chemicznych, ciał stałych, organizmów żywych.
Opór elektryczny(R) Dla danego odcinka obwodu elektr.stosunek napięcia elektr. Do natężenia prądu płynącego w tym odcinku jest wartością stałą.Jednostką oporu elektr. Jest om. R=U/I , R=V/A=om.Opór przewodnika wynosi 1 om. Jeśli na jego końcach panuje napięcie 1V,a płynie przez niego prąd o natężeniu 1A.
Paradoks hydrostatyczny
Parcie na dno naczynia nie musi być równe ciężarowi cieczy, zależy tylko i wyłącznie od wysokości słupa cieczy [h]. Tak więc parcie tej samej cieczy na dno naczyń będzie identyczne jeśli powierzchnia dna i wysokość słupa cieczy będzie w obydwu przypadkach identyczna.
pedem ciała nazywamy iloczyn masy ciała i jego prędkości.Pęd jest wielkością wektorową ,ma kierunek i zwrot prędkości . p=mv.
Pierwsze prawo elektrolizy Faradaya
Podstawowe prawo obwodów elektrycznych stwierdzające, że natężenie prądu stałego I płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia elektrycznego U występującego między końcami przewodnika, a odwrotnie proporcjonalna do jego rezystancji R.
Podstawowe prawo statyki płynów, które mówi, że w każdym miejscu w płynie (cieczy lub gazie) różnica ciśnienia całkowitego oraz ciśnienia hydrostatycznego (wywieranego przez własny ciężar płynu) jest taka sama.
POJEMNOŚĆ ELEKTRYCZNA- kondensator- wielkość liczbowo równą stosunkowi ładunku do napięcia układu przewodników
POJEMNOŚĆ PRZEWODNIKA-stosunek ładunku umieszczonego na nim do jego potencjału C=(Q):(V)
POLE ELEKTRYCZNE-przestrzeń, w której na ciała mające ładunek działają siły-jest jedną z form materii. (Ciało mające ładunek wytwarza wokół siebie pole elektryczne)
POLE GRAWITACYJNE-definiujemy jako przestrzeń, w której działają siły na ciało obdarzone masą. Związane jest bezpośrednio z masą. Ciało posiadające masę wytwarza wokół siebie pole grawitacyjne. Jednostką natężenia jest m/s2. gęstość linii sił mówi nam o potędze źródła.
POLE JEDNORODNE-to pole, w którym siły działają według określonym według wzoru, F=G(Mm)/r2
Polem grawitacyjnym
POLE-oddziaływuje na ciało znajdujące się w tym polu. Koncepcja polowa przyznaje, że ciało będące źródłem oddziaływań wprowadza modyfikacja otaczającą go przestrzeni, tworząc pole oddziaływań.
POTENCJAŁ ELEKTRYCZNY-stosunek energii potencjalnej ładunku q w danym punkcie pola do wartości tego ładunku V=(Ep):(q)
POWIERZCHNIE EKWIPOTENCJALNE-są to powierzchnie, na których potencjał ma jednakową wartość
PRACA SIŁY ZEWNĘTRZNEJ-w polu grawitacyjnym nie zależy od kształtu toru, po którym porusza się ciało, a zależy tylko od położenia punktów końcowych toru.
Praca(W) Za miarę pracy W stalej sily F powodujace przesuniecie s przyjmuje My iloczyn wartosci tej sily,przesuniecia i cosinusa kąta zawartego między Tymi wektorami:W=F*s*cos alfa,W=F*s.Jednostką pracy jest dżul [J].Pracę Można określić w kilowatogodzinach [kWh] 1kWh=3600000 J, W=U*q,U*I*t
Prawo Archimedesa
Prawo Coulomba
PRAWO COULOMBA- oddziaływania ładunków elektrycznych-siła oddziaływania między dwoma punktowymi ładunkami elektrycznymi jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. F=K*(q1q2): (r2 )
PRAWO GAUSSA-strumień indukcji pola D przechodzący przez hipotetyczna powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi zamkniętemu wewnątrz tej powierzchni.
PRAWO NIEZMIENNOŚCI ŁADUNKU ELEKTRYCZNEGO-wartość ładunku elektrycznego nie zależy od jego prędkości, jest ona taka sama we wszystkich układach inercjalnych.
Prawo odbicia światła
Prawo Ohma
Prawo Pascala
Prawo powszechnego ciążenia
PRAWO POWSZECHNEGO CIĄŻENIA- 2 masy punktowe przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu ich mas a odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości między nimi
Prawo zachowania energii
Prawo zachowania energii mech.
Prawo, zgodnie z którym siła wzajemnego oddziaływania dwóch naładowanych elektrycznie ciał, o rozmiarach bardzo małych w porównaniu z odległością między nimi, jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich ładunków elektrycznych Q1, Q2 i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości r między nimi.
rozpatrujemy jako ruch wypadkowy złożony z ruchu jednostajnego w kierunku poziomym z prędkością o wartości oraz z ruchu pionowego w górę z prędkością początkową o wartości.
Równoważniki elektrochemiczne k pierwiastków są proporcjonalne do ich równoważników chemicznych
równy jest podwojonemu czasowi wznoszenia się na wysokość maksymalną.
Rzut ukośny
SG jest liczbowo równa sile wzajemnego przyciągania się dwóch jednakowych mas 1kg z odległością 1m.
Sila(F) jest miarą oddzialywania cial.Jest to wielkość wektorowa(oprucz wartości posiadakierunek,zwrot i punkt przyłożenia). Mierzymy ją siłomierzem. Jednostka siły jest newton[N]:
Siła grawitacji jest wprost proporcjonalna do iloczynu mas tych ciał i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Sens fizyczny stałej grawitacji
SIŁA ZACHOWAWCZA-jeżeli praca jakiejś siły nie zależy od drogi, ale tylko od położenia punktów początkowego i końcowego toru.
STAŁA GRAWITACJI-liczbowo odpowiada sile, jaka oddziaływają na siebie 2 masy punktowe o masie 1kg i w odległości 1m przyciągają się
STRUMIEŃ WEKTORA INDUKCJI D-iloczyn skalarny dwóch wektorów, z których jeden charakteryzuje pole, a drugi jest wektorem powierzchni.
Suma natężeń prądów wpływających do węzła jest równa sumie natężeń prądów wypływających z te-go węzła.
Trzecia zasada dynamiki Newtona
Układ nie może przekazywać ciepła innemu układowi o niższej temperaturze bez wprowadzenia zmian w otoczeniu.
Układem odosobnionym nazywamy taki układ na który nie działają żadne siły zewewnętrzne.
W układzie ciał izolowanych elektrycznie od otoczenia ładunek elektryczny może być przenoszony między ciałami układu, ale jego łączna wartość po-zostaje stała.
Wartość natężenia pola grawitacyjnego
WEKTOR INDUKCJI ELEKTRYCZNEJ D-wektor, którego wartość jest równa gęstości powierzchniowej Qm ładunku zindukowanego na płytkach Mie zorientowanych na danym punkcie pola tak, aby zindukowany ładunek był maksymalny. Wektor ten ma kierunek prostopadły do płytek. Ma zwrot od płytki naładowanej ujemnie do płytki naładowanej dodatnio.
zależy od odległości r od punktu materialnego lub środka kuli. Jest wprost proporcjonalne do masy punktu.
Zasada zachowania pędu -Zasada, która mówi, że podczas ruchu ciała bez sił oporu (tarcia, lepkości itp.) jego całkowita energia mechaniczna (czyli suma energii kinetycznej i potencjalnej) się nie zmienia.
Zasada, zgodnie z którą w układzie izolowanym suma energii (energia całkowita) jest wielkością stałą.
Pole elektryczne działa na ładunek elektryczny z siłą wprost proporcjonalną do jej wartości.
Natężenie pola elektrycznego jest w dowolnym punkcie pola równe stosunkowi siły działającej na mały próbny dodatni ładunek elektryczny umieszczony w danym punkcie, do ładunku. E=f/q.
Natężenie pola elektrycznego jest wektorem skalarnym promieniowo od ładunku Q gdy Q>0, a do ładunku gdy Q<0.
Jednostką pola elektrycznego jest wolt/metr v/m.
Napięcie elektryczne jest stosunkiem pracy pobranej do przesunięcia małego ładunku Q dodatniego, z punktu A do B ładunku Q.
Napięcie elektryczne jest całką liniową natężenia pola elektrycznego w danej drodze.
Potencjał elektryczny jest wielkością skalarną.
Wektor natężenia pola elektrycznego jest w każdym punkcie styczny do przechodzącej przez ten punkt linii pola.
Linie pola elektrycznego są obrazem drogi swobodnego ładunku elektrycznego umieszczonego w polu elektrycznym pod wpływem siły P = Q * E
Przeniesienie dodatniego ładunku do punktu o wyższym potencjale wymaga wykonania pracy przez siły wewnętrzne.
Przeniesienie ujemnego ładunku do punktu o wyższym potencjale nie wymaga działania sił wewnętrznych.
Prąd elektryczny w przewodniku pierwszego rodzaju tworzą ruch elektronów swobodnych, nie zachodzą zmiany chemiczne.
Prąd elektryczny w przewodniku drugiego rodzaju tworzą jony.
Zwrot prądu elektrycznego w obwodzie jest zgodny z przepływem ładunku dodatniego czyli przeciwny do przepływu elektronów.
Natężenie prądu elektrycznego jest skalarem.
Gęstość prądu elektrycznego jest wielkością wektorową.
Jednostką indukcji elektrycznej jest C/m2.
Jednostką strumienia elektrycznego psi jest Columb.
Jednostką przenikalności elektrycznej E jest Farad/metr.
Jednostką pojemności elektrycznej jest Farad.
Ładunek kondensatora jest proporcjonalny do róznicy potencjałów elektrod czyli do napięcia między okładzinami.
Strata mocy w rzeczywistym źródle napięcia jest równa 0.
Straty źródła napięciowego obciążonego dopasowanym do niego odbiornikiem jest równa 0.5.
Jednostką indukcji magnetycznej jest 1 Tesla.
Jednostką natężenia magnetycznego jest A/m.
Jednostką przenikalności magnetycznej jest Henry/m.
Przewody biegnące równolegle z prądem skierowanym w tym samym kierunku przyciągają się.
Przenikalność magnetyczna względna ferromagnetyków jest wielkością od kilku setek do kilku tysięcy i zależy od natężenia pola magnetycznego.
Jednostką przepływu prądu jest Amper.
Jednostką napięcia magnetycznego jest amper.
Jednostką strumienia magnetycznego jest wolto sekunda Weber.
Jednostką reluktancji jest A/Weber.
Jednostką permanencji jest Henr odwrotność reluktancji.
Jednostką indukcji własnej i wzajemnej jest Henr.
Współczynnik mocy dwójnika jest stosunkiem rezystancji do impedancji R/Z = cos fi
Kąt przesunięcia fazowego elementu R jest równy 0.
Kąt przesunięcia fazowego elementu I jest równy 90o
Kąt przesunięcia fazowego elementu C jest równy – 90o
Reaktancja gałęzi szeregowej RLC jest dodatnia gdy X>0 XI>Xc, ujemna X<0 xl
Moc bierna Q=UJ sin fi
Moc bierna dwójnika o elementach RC jest ujemna
ŁADUNEK PUNKTOWY-naładowane ciało, którego rozmiary są małe.
NATĘŻENIE POLA E nazywamy stosunek siły F działającej na próbny punktowy ładunek dodatni umieszczony w danym punkcie pola do wartości q tego ładunku E=F:q
NATĘŻENIE PRĄDU-stosunek ładunku ∆q, przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika do czasu ∆t, w którym ładunek ten przepływa
ODDZIAŁYWANIA ELEKTROMAGNETYCZNE-decydują o budowie i własnościach atomów, cząsteczek chemicznych, ciał stałych, organizmów żywych.
OPÓR WŁAŚCIWY-współczynnik proporcjonalności p substancji, z której wykonany jest przewodnik
OPÓR-jednorodnego przewodnika o stałym przekroju jest proporcjonalny do jego długości l i odwrotnie proporcjonalny do powierzchni przekroju poprzecznego S.
Orbita każdej planety jest elipsą, przy czym Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk
POJEMNOŚĆ ELEKTRYCZNA- kondensator- wielkość liczbowo równą stosunkowi ładunku do napięcia układu przewodników
POJEMNOŚĆ PRZEWODNIKA-stosunek ładunku umieszczonego na nim do jego potencjału C=(Q):(V)
POLE ELEKTRYCZNE-przestrzeń, w której na ciała mające ładunek działają siły-jest jedną z form materii. (Ciało mające ładunek wytwarza wokół siebie pole elektryczne)
POLE GRAWITACYJNE-definiujemy jako przestrzeń, w której działają siły na ciało obdarzone masą. Związane jest bezpośrednio z masą. Ciało posiadające masę wytwarza wokół siebie pole grawitacyjne. Jednostką natężenia jest m/s2. gęstość linii sił mówi nam o potędze źródła.
POLE JEDNORODNE-to pole, w którym siły działają według określonym według wzoru, F=G(Mm)/r2
POLE-oddziaływuje na ciało znajdujące się w tym polu. Koncepcja polowa przyznaje, że ciało będące źródłem oddziaływań wprowadza modyfikacja otaczającą go przestrzeni, tworząc pole oddziaływań.
POTENCJAŁ ELEKTRYCZNY-stosunek energii potencjalnej ładunku q w danym punkcie pola do wartości tego ładunku V=(Ep):(q)
POWIERZCHNIE EKWIPOTENCJALNE-są to powierzchnie, na których potencjał ma jednakową wartość
PRACA SIŁY ZEWNĘTRZNEJ-w polu grawitacyjnym nie zależy od kształtu toru, po którym porusza się ciało, a zależy tylko od położenia punktów końcowych toru.
PRAWO COULOMBA- oddziaływania ładunków elektrycznych-siła oddziaływania między dwoma punktowymi ładunkami elektrycznymi jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. F=K*(q1q2): (r2 )
PRAWO GAUSSA-strumień indukcji pola D przechodzący przez hipotetyczna powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi zamkniętemu wewnątrz tej powierzchni.
PRAWO LENZA-przy przepływie prądu przez przewodnik zachodzi ciągłe nieodwracalne przekształcanie energii prądu elektrycznego w energii wewnętrzną przewodnika
PRAWO NIEZMIENNOŚCI ŁADUNKU ELEKTRYCZNEGO-wartość ładunku elektrycznego nie zależy od jego prędkości, jest ona taka sama we wszystkich układach inercjalnych.
PRAWO OHMA-natężenie prądu i płynącego w przewodniku jest proporcjonalne do różnicy potencjałów(napięcia U) na jego końcach.
PRAWO POWSZECHNEGO CIĄŻENIA- 2 masy punktowe przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu ich mas a odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości między nimi
PRĄD ELEKTRYCZNY-nazywamy uporządkowany ruch ładunków elektrycznych. Ładunki dodatnie poruszają się zgodnie ze zwrotem linii pola, ładunki ujemne(najczęściej elektrony)poruszają się w kierunku przeciwnym.
PRĄD STAŁY-wartość natężenia prądu i jego zwrot nie zmieniają się
SIŁA ELEKTROMOTORYCZNA(SEM)-jest to stosunek wykonywanej prze źródła energii niekolumbowskie, do wartości przenoszonego ładunku.
SIŁA ZACHOWAWCZA-jeżeli praca jakiejś siły nie zależy od drogi, ale tylko od położenia punktów początkowego i końcowego toru.
SIŁY ELEKTRYCZNE-SIŁY KOLUMBOWSKIE
SIŁY KOLUMBOWSKIE- SIŁY ELEKTRYCZNE
SIŁY POSTRONNE-różne liczne czynniki, działające na ruchy elektryczne, wywołujące ich uporządkowany ruch(np. siły magnetyczne, dyfuzja cząsteczek naładowanych-jonów czy elektronów, uporządkowany ruch ładunków w elektrolicie źródła elektrochemicznego.
STAŁA GRAWITACJI-liczbowo odpowiada sile, jaka oddziaływają na siebie 2 masy punktowe o masie 1kg i w odległości 1m przyciągają się
STRUMIEŃ WEKTORA INDUKCJI D-iloczyn skalarny dwóch wektorów, z których jeden charakteryzuje pole, a drugi jest wektorem powierzchni.
WEKTOR INDUKCJI ELEKTRYCZNEJ D-wektor, którego wartość jest równa gęstości powierzchniowej Qm ładunku zindukowanego na płytkach Mie zorientowanych na danym punkcie pola tak, aby zindukowany ładunek był maksymalny. Wektor ten ma kierunek prostopadły do płytek. Ma zwrot od płytki naładowanej ujemnie do płytki naładowanej dodatnio.
Mydło Clarka-alkoholowy roztwór mydła. Jest to wskaźnik do stwierdzenia twardości wody.
Poziom jonów wodorowych-dla określenia odczynów roztworów.
Reakcja zobojętnienia przebiega pomiędzy kationami wodorowymi, a anionami hydroksylowymi.
Reakcje odwracalne-przebiegają w roztworach elektrolitów.
Reguła przekory-jeżeli na układ znajdujący się w stanie równowagi działa bodziec zewnętrzny to w układzie tym następują zmiany zmniejszające skutki działania tego bodźca.
Roztworami obojętnymi nazwami roztwory, w których stężenie(-a) jonów wodorowych i wodorotlenkowych są jednakowe i wynoszą 10-7 mol/dm
Roztwory kwaśne-stężenie jonów wodorowych jest większe od stężenia jonów hydroksylowych.
Roztwór zasadowy-stężenie jonów wodorowych jest mniejsze od stężenia jonów hydroksylowych
Sole mocnych kwasów i mocnych zasad nie hydrolizują, a ich odczyn jest obojętny.
Sole słabych kwasów i słabych zasad hydrolizują a ich odczyn jest albo słabo kwaśny, albo słabo zasadowy w zależności od masy kwasu i zasady.
Stała szybkości reakcji nie zależy od stężenia substancji(składników) reagujących, ale zależy od rodzaju reakcji, temperatury i katalizatora.
Wodorotlenek dysocjuje-należy do bardzo mocnych elektrolitów (rozpuszczają się w wodzie).
Wodorotlenki metali ciężkich praktycznie nie rozpuszczają się w wodzie. Wodorotlenki dysocjują na aniony grupy wodorotlenkowej=aniony hydroksylowe.
Zasada-związek chemiczny, który w roztworze wodnym odczepia aniony grupy wodorotlenowej. Jest biorcą protonów.
Alkany-są to węglowodory nasycone, niektóre z nich są gazami, cieczami, ciałami stałymi. Są mało aktywne chemicznie za względu na bardzo trwałe wiązania, które ulegają rozerwaniu w reakcjach z bardzo aktywnymi odczynnikami i to najczęściej w wysokiej temperaturze lub pod wpływem światła.
Metan-jet gazem palnym, znajdującym się w kuchenkach gazowych, nie ma zapachu. W powietrzu spala się wybuchowo. W metanie występują 4 wiązania typu sigma. Jest lżejszy od powietrza, mało aktywny chemicznie.
Orbital-przestrzeń największego prawdopodobieństwa spotkania się elektronu. Wszystkie orbitale s maja kształt kulisty. Aby powstały orbitale to atomy musza się do siebie zbliżyć. Wtedy się przenikają i powstają 4 wiązania.
Przenikanie się orbitali-jest warunkiem powstania wiązań, tworzy się wspólna para elektronowa
Szereg homologiczny-to grupa związków, których cząsteczki różnią się o pewna liczbę grup CH2
Tetraedr-figura geometryczna-czworoscian foremny
Tetraedryczny atom węgla to grupa związków, których cząsteczki różnią się o pewna liczbę grup CH2
Weglowodory-zwiazki węgla z wodorem, w których cząsteczkach atomy węgla łącza się bezpośrednio ze sobą. Węgiel w tych związkach jest zawsze 4 wartościowy
Wiązania kowalencyjne-wspólna para elektronów
Wiązania typu sigma-powstają wówczas, kiedy przenikają się w odpowiedni sposób orbitale. Kąty między wiązaniami wynoszą 109O28’ i taki układ nazywa się układem tetraedrycznym
Etan-cząsteczki etanu otrzymujemy po połączeniu wiązań tetraedrycznych 2 atomów węgla i po obsadzeniu pozostałych 6 wiązaniami atomowymi wodoru
Izomery-związki chemiczne o różnej budowie i takim samym wzorze sumarycznym i grupowym maja różne własności