Jedyną oceną bohaterów "Quo vadis" jest ich przynależność do świata chrześcijan lub pogan - rozprawka

Jedyną oceną bohaterów "Quo vadis" jest ich przynależność do świata chrześcijan lub pogan

Uważam, iż teza zawarta w temacie rozprawki jest błędna.
Wstawię się za moją wypowiedzią w dalszej części rozprawki.

Po pierwsze, „nie należy oceniać książki po okładce’’.
To znaczy, że nie mamy oceniać kogoś po wyglądzie zewnętrznym lub po wierze, jaką wyznaje. Musimy tego kogoś lub coś poznać od 'środka', a dopiero potem oceniać. Jak mawiał Papież Św. Jan Paweł II „człowieka trzeba mierzyć miarą serca”. Moim zdaniem najbardziej liczą czyny i to jak traktujemy drugiego człowieka.

Moim następnym argumentem będzie to, iż nie każdy pogan, czy chrześcijan, to zły człowiek. Niektórzy są dobrzy jak i też źli. Przykładami są np. Petroniusz – doradca Nerona. Był pozytywną postacią o wierze pogańskiej. Lecz chociażby sam Neron – władca Rzymu, który go spalił aby zobaczyć prawdziwy ogień i napisać wiersz, był negatywną postacią z grupy pogan.

Są też postacie które przechodzą przemianę tak jak np. Chilon - podstępny zdrajca chrześcijan, który w pewnym momencie swojego życia przechodzi wewnętrzną przemianę.

Ludzie którzy na pierwszy rzut oka wyglądają na niemiłych i egoistycznych mogą być naprawdę mili i sympatyczni.
Tak samo odnosi się to do wiary jaką człowiek wyznaje.
Czy to jest pogan czy chrześcijanin każdy z nich może być okrutny jak i też miły. Nawet jeśli jest złym człowiekiem to może przejść przemianę i zostać naprawdę dobry.

Mam nadzieję, że przekonałem was do tego, iż teza „Jedyną oceną bohaterów "Quo vadis" jest ich przynależność do świata chrześcijan lub pogan” jest błędna.