"Dalej bryło z posad świata! Nowymi cię pchniemy tory" - jako wyzwanie dla współczesnej młodzieży.

Adam Mickiewicz – autor cytatu zawartego w temacie – to prekursor epoki romantyzmu w Polsce. Jako młody człowiek, zbuntowany przeciwko dotychczasowemu porządkowi świata, pragnął zjednoczyć we wspólnym działaniu pokolenie rówieśników. Stworzył więc utwór charakteryzujący się wielką ekspresją, a nikiedy nawet brutalnością oceny rzeczywistości. Mowa tu oczywiście o manifeście polskich romantyków, jakim stała się Oda do młodości.. Powstała ona w okresie, kiedy Mickiewicz kończył studia na Uniwersytecie Wileńskim i jednocześnie aktywnie działał w Towarzystwie Filomackim i Filareckim. Obie organizacje, pod bezpiecznym szyldem zgłębiania nauki, miały na celu rozbudzenie świadomości narodowej w studentach oraz konspiaracyjną działalność przeciw zaborcy. Mickiewicz, wierząc w siłę poezji, pewien był, że apel skierowany do młodych musi wydać owoce w postaci jednolitego współdziałania w imię wyższych celów. O narodach Europy wypowiadział bardzo surowy sąd: „Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy” , gdyż marzył o nowej Europie – zjednoczonej i sprawiedliwej, a przede wszystkim wolnej od feudalnego ucisku i politycznej przemocy. Można by rzec, że współcześni zwolennicy Unii Europejskiej z romantycznego umiłowania wolności i sprawiedliwości czerpią podstawy programowe. Możemy jedynie przypuszczać, co działo się wówczas w umyśle i duszy wielkiego poety, jak dalece ohydny i zepsuty wydawał mu się ówczesny świat.

Romantyczny charakter tego utworu przejawiać się może również w apelu, który poeta stara się przekazać odbiorcom. Chodzi tu konkretnie o wyzwolenie w młodych ludziach chęci zdobywania wiedzy, jednoczenia się oraz aktywności. Sam Mickiewicz starał się swoją postawą dać przykład zaangażowania w realizację przyjętych ideałów. Naraził się w ten sposób na represje, choć w jego przypadku nie były one tak dotkliwe, jak choćby więzienie czy zesłanie, na które skazano innych po bardzo przykrym procesie. Jednakowoż najistotniejszy aspekt Ody do młodości, czyli łączenie się młodych w imię wspólnych idei, sprawdza się w każdym czasie historycznym, ponieważ właśnie młodzi ludzie pragną zniesienia granic i barier, jakie zawsze dzielą świat.

Wydaje mi się, że romantyzm jako przejaw buntu od zawsze jest obecny w umysłach młodych ludzi. Młodzież każdej epoki miała nowe pomysły na życie oraz nowe poglądy. Ludzie młodzi są aktywni, a wynika to z ich natury. Z wiekiem ta aktywność zanika. Niestety, w dzisiejszych czasach już nawet im chce się mniej niż kiedyś. Spowodowane jest to między innymi ograniczeniem, jakie niesie ze sobą komputer czy telefon komórkowy. Jednak istnieją jeszcze grupy młodch ludzi, w których nie zgasł jeszcze duch romantyzmu.

Przykładem ludzi tak zachowujących się są na pewno młodzi fundamentaliści islamscy. Walczą o swoją wiarę i podchodzą do tej sprawy. kierując się tylko uczuciami, a także poglądami wpajanymi im od dzieciństwa. Ich postawę można śmiało nazwać heroiczną, gdyż nie boją się nawet stracić życie w walce o wartości, których wyznawcami byli ich przez wieki ich przodkowie. Niektórzy mogą negować takie postawy, ale ja myślę, że są one w pełni romantyczne.

Niedawno miałem okazję oglądać sztukę pt. „Norway today” w Teatrze Nowym w Warszawie. Zostało tam bardzo dobrze pokazane zatracenie osobowości przez bohaterów, spowodowane w duzym stopniu przez komputer. Ci ludzie nie potrafili nawet wyrazić swoich uczuć. Można powiedzieć, że było to wierne oddanie dzisiejszej rzeczywistości. Wyrażanie uczuć w wielu przypadkach zostaje zastąpione przez wysłanie e-maila lub sms-a. Dlatego wielu młodych ludzi nie potrafi znaleźć kontaktu z rówieśnikami.
Dobrym lekarstwem na to może być na przykład znalezienie autorytetu, którym może być papież Jan Paweł II. Niestety, jest on jednym z niewielu ludzi nadających się na to stanowisko. Mimo wszystko warto spojrzeć na to, co robi, ilu młodych ludzi gromadzi i jakie przekazuje im treści. Wystarczyłaby odrobina woli i chęć zrozumienia jego słów, a wiele mogłoby się zmienić w naszym świecie.

Kolejnym przykładem romantyzmu w naszych czasach może być zbieranie się młodzieży w konkretnych grupach takich jak na przykład fani muzyki reggae czy chętni do pomocy w Monarze. To są bez wątpienia przykłady młodych romantyków. Zbierają się, aby wspólnie coś przedyskutować lub zrobić. I niezależnie od tego, co to będzie, w jakimś stopniu okaze się to kreatywne. Na tym właśnie polega fenomen tego zjawiska. Jednocześnie oddzielają się od świata, ponieważ nie czują się jego częścią. Dlatego sami planują swoje życie. Taka postawa jest według mnie godna pochwały.

Na zakończenie można tylko potwierdzić tezę, że romantyzm jest obecny w umysłach młodych ludzi od zawsze. Chęć zmiany dotychczasowego życia czy porządku rzeczy ma w swym charakterze każdy młody człowiek. Z nowym pokoleniem rodzą się nowe pomysły i jest to naturalna kolej rzeczy, niezmieniona od wieków.