"Do tej książki będę wracać przez całe życie". Zredaguj rozprawkę, w której odwołasz się do jednego tekstu literackiego. W uzasadnieniu uwzględnij wartości obecne w treści utworu lub walory artystyczne książki. Sformułuj co najmniej dwa a

Jestem zdania, że książka pt. „ OSKAR I PANI RÓŻA” Erica Emmanuela Schmitta to książka, do której będę wracać przez całe życie. Swój wybór spróbuję udowodnić dwoma niżej przytoczonymi argumentami.
Jestem pewny, że ta książka kryje w sobie sens życia w cierpieniu, głębię sensu śmierci. Po jej przeczytaniu zrozumiałem, że życie ludzkie jest bardzo cenne i każdy z nas, chory czy zdrowy, pragnie je w pełni „wykorzystać”. W tej dość nietypowej opowieści dziesięcioletni Oskar mieszkający w szpitalu z powodu swojego raka zaczyna odkrywać smak i najgłębszy sens życia w ciągu swoich ostatnich dwunastu dni przed śmiercią. Doskonale zdawał sobie sprawę ze swojego stanu zdrowotnego i przypuszczał, że niebawem umrze. W szpitalu miał różnych przyjaciół, także „pokaleczonych przez los”- „Bekona”, poparzonego prawie na całym ciele, „Einsteina”, mającego dwa razy większą głowę od normalnego człowieka(w jego mózgu była woda), „Pop Corna”, mającego dziewięć lat, ważącego 98 kg przy 1,1m wzrostu i 1,1m „szerokości”(!),oraz „Peggy Blue” i „Chinkę”. Ale jego najlepszym przyjacielem była tajemnicza pani Róża, która pracowała w szpitalu i podtrzymywała Oskara na duchu. Najczęściej opowiadała mu o Panu Bogu, który jest zawsze obecny przy każdym człowieku i modląc się do Niego zawsze możemy otrzymać pomoc, wierząc w Jego moc, sprawiedliwość i łaskę. Chłopiec zaczynał coraz bardziej odkrywać sens życia, poznał, co to uczucia, miłość do drugiej osoby. Poznał Pana Boga, codziennie pisał do Niego listy dziękczynne, czasami z prośbą(np. o to, aby operacja Peggy Blue się powiodła). Oskar nie wierzył w to, że możliwe jest poznanie smaku życia do czasu jego rychłej śmierci, ale w ciągu swoich ostatnich dni przeżył bardzo wiele; miewał złe i dobre dni. Wyobrażał sobie, że jest dorosły i tak właśnie się czuł.
Kolejnym argumentem potwierdzającym słuszność mojej tezy jest wartość książki napisanej przez Schmitta. Nie chodzi o wartość pieniężną, chodzi po prostu o to, jakie DUŻE znaczenie ma ta KRÓTKA książka. Przekazuje nam wiele życiowych rad, wskazówek, opowiada nam jak można pokonać strach, odnaleźć wiarę i nie poddawać się w obliczu nieszczęścia. Tę książkę można porównać do równie wielkiego wydarzenia literackiego pt. „Mały Książę” Antoine’a de Saint-xupry’ego w którym bardzo podobnie został ukazany sens życia i śmierci. Te dwie książki mają z pozoru lekką formę, ale kryją w sobie odpowiedzi na fundamentalne pytania. I właśnie dlatego bardzo cenię sobie książkę pt. „Oskar i pani Róża” i będę wracać do niej do końca życia.
Sądzę, że udało mi się udowodnić, że książka pt. „Oskar i pani Róża” to wielkie literackie dzieło, do którego będę wracać do końca życia.