Porównaj różne kreacje kochanków w utworach literackich

TEMAT: PORÓWNAJ RÓŻNE KREACJE KOCHANKÓW W WYBRANYCH DZIEŁACH LITERACKICH
I.LITERATURA PODMIOTU:
1. Bedier J., Dzieje Tristana i Izoldy, w przekładzie T. Boya-Żeleńskiego, Warszawa 1983
2. Borowski T., Wybór Opowiadań, U nas w Auschwitzu, Pożegnanie z Marią, [:w} Wybór opowiadań, Warszawa 2000
3. Shakespeare W., Romeo i Julia, przeł. z ang. Józef Paszkowski, Warszawa 1964
4. Żeromski S., Ludzie bezdomni, Warszawa 1969
II.LITERATURY PRZEDMIOTU:
1. Droga K., Dodatek- Hasło Matura, Cogito nr 9, 2003, s. 8-9
2. Ginter M., Przed egzaminem z języka polskiego 1, Poznań 1991, s. 14-21
3. Kopaliński W., Leksykon wątków miłosnych, Warszawa 2002
4. Mroczkowski P., Historia literatury angielskiej, Wrocław 1986, s. 155, 165-166
5. Polańczyk D., Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego, Lublin 2007, s. 5-7, 30-32
III.RAMOWY PLAN WYDARZEŃ:
1. Określenie problemu.
W jaki sposób przedstawiano w literaturze różnych epok bohaterów, których łączyła miłość?
2. Kolejność prezentowanych argumentów:
a) obraz idealnej miłości Tristana i Izoldy w Dziejach Tristana i Izoldy J. Bedier’a:
-Tristan jako dobry rycerz, który kieruje się honorem. Wierny poddany króla Marka próbuje być przy ukochanej nie hańbiąc przy tym króla.
-Izolda jako wzór piękna. Niemożliwość oparcia się działania napoju mimo hardości i uporu. Inteligencja jako obrona przed wydaniem swojego uczucia. Wrażliwość na krzywdę innych.
b) Romeo i Julia Williama Shakespear’a jako opowieść o kochankach należących do zwaśnionych rodzin:
-Obraz młodzieńczej miłości Romea i Julii. Próby przezwyciężenia trudności dla wspólnego szczęścia.
-Kreacja Romea na niepoprawnego romantyka. Miłość do Rozalii a potem Julii. Porywczość jako powód opuszczenia Werony. Samobójstwo jako akt rozpaczy po utracie ukochanej. Chęć bycia blisko Julii.
-Miłość i posłuszeństwo Julii wobec rodziców. Postanowienie walki o wspólne życie z ukochanym. Szczerość w wyznawaniu uczuć wobec Romea. Śmierć w rozpaczy.
c) Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego. Historia kochanków, którzy rozstali się aby służyć społeczeństwu.
-Tomasz jako lekarz i pozytywista. Pragnienie poprawy życia innych ludzi połączone z walką o własne szczęście. Koniczność wyboru drogi życiowej. Skrzywdzenie Joanny swoją decyzją. Bezdomność bohatera związana z wyrzeknięciem się miłości i własnego szczęścia.
-Przedstawienie Joanny jako osoby bez własnego domu, pracującej jako guwernantka. Trudna młodość, która wykształciła jej silny charakter. Samotność bohaterki.
d) Miłość Marii i Tadeusza w warunkach okupacji. Nieustająca miłość mimo ciężkich warunków życia obozowego.
3. Wnioski:
Wybrane pary kochanków są przykładami nieszczęśliwej miłości. Każda z par zaznała najpiękniejszego uczucia jakie może łączyć dwoje ludzi, jednak żadna z nich nie dożyła wspólnej starości. Związek Tristana i Izoldy oraz Romea i Julii zakończyły się tragiczne ze względu na czynniki społeczne. Na drodze do szczęścia Judyma i Joasi stanął cel wyższy, czyli potrzeba poświęcenia się dla biednych przez Tomasza. Maria i Tadeusz nie mogli zaznać wspólnego szczęścia przez trwającą okupacje.
IV.MATERIAŁY POMOCNICZE-kartka z cytatami.