Odp. Napięcie powierzchniowe cieczy , (roztworu). Każda ciecz , ( roztwór ) posiada powierzchnię swobodną. Tworzy się ona samorzutnie i ogranicza ciecz z góry. Jest to cienka warstwa powierzchni utworzonej w wyniku oddziaływań międzycząsteczkowych. Są tzw siły Van der Waalsa. Np. Mając wodę w naczyniu , ( pamiętaj ciecze nie maja kształtu , tylko przyjmują kształt naczynia w którym się znajduja). Spróbuj spokojnie położyć na tej powierzchni żyletkę. Logika podpowiada nam , że "stalowa" żyletka ma większą gęstość niż woda , czyli powinna utonąć zgodnie z warunkami pływania ciał. Ona będzie utrzymywać się na powierzchni cieczy dzięki działaniom sił napięcia powierzchniowego. Dosyp do wody detergentu , ( proszku , mydła lub płynu kąpielowego ) , żyletka od razu utonie. Detergenty obniżają siły napięcia powierzchniowego . Pamietaj! Jest cienka błonka która powstaje na powierzchni swobodnej cieczy w wyniku oddziaływania międzyczasteczkowego , dokładnie sił spójności.
Napięcie powierzchniowe - to zjawisko powstawania "cienkiej błony" na powierzchni cieczy (roztworu. Taka "błona" może mieć kształt wypukły lub wklęsły, tzw. menisk. Występowanie napięcia powierzchniowego cieczy jest dowodem istnienia oddziaływań międzycząsteczkowych. Powierzchnia wody nie jest zupełnie płaska, lecz w miejscu zetknięcia ze szkłem zakrzywia się ku górze. Woda jak gdyby "wspina się" się po szkle. Taki kształt powierzchni cieczy nazywany jest meniskiem wklęsłym. Taki menisk powstaje wówczas, gdy siły przylegania pomiędzy cieczą a szkłem są większe niż siły spójności drobin cieczy. Nie każda ciecz tworzy w szklanym naczyniu menisk wklęsły. Jeśli siły spójności cząsteczek cieczy są większe niż siły przylegania między drobinami tej cieczy a szkłem, powstaje menisk wypukły. Przykładem cieczy, która tworzy menisk wypukły w szklanym naczyniu jest rtęć. Dodatek detergenyu powoduje zmniejszenie napięcia powierzchniowego wody. "Powłoka" wody staje się bardziej rozciągliwa. Właśnie dzięki temu z wody z mydłem można zrobić bańki (mydlane).