Centralizacja, decentralizacja, dekoncentralizacja zarządzania

Koncepcje centralizacji i decentralizacji odnoszą się do zakresu przekazywania władzy na niższe szczeble (decentralizacja) lub jej zachowania na szczycie organizacji (centralizacja). Naczelny kierownik organizacji znajduje się w samym środku , a od niego rozchodzi się siatka władzy. Zalety decentralizacji podobne są do zalet delegowania. Decentralizacja obciąża naczelne kierownictwo, podwyższa jakość decyzji, gdyż podejmowane są bliżej miejsca pracy; poprawia morale na niższych szczeblach; usprawnia szkolenie, zwiększa inicjatywę oraz przyspiesza podejmowanie decyzji w szybko zmieniającym się otoczeniu. Jednakże całkowita decentralizacja , bez koordynacji i przywództwa na górze byłaby niepożądana. Brak scentralizowanego sterowania załamałby podstawowy cel organizacji- skuteczne integrowanie części składowych dla dobra całości. Wobec tego trzeba umieć odpowiedzieć na pytanie, czy decentralizować lecz w jakim stopniu ją decentralizować. Decentralizacja jest przydatna tylko w takim stopniu, w jakim przyczynia się do sprawnego realizowania celów organizacji. Czynniki które wpływają na decentralizację: wpływ otoczenia gospodarczego danej organizacji; wielkość i tempo wzrostu organizacji; cechy organizacji (np. koszt poszczególnych decyzji, kultura organizacji, umiejętności kierownicze niższych szczebli, itp.). Pierwsze dwa czynniki wskazują co naczelne kierownictwo powinno zrobić, trzecia informacja o tym co prawdopodobnie zrobi.