Skudki podbicia Rzymu 1.Chęć zdobycia łupów i niewolników dla rzymian. 2.Chęć zdobycia nowych ziem 3.Potrzebowano również wielu rąk do pracy. I dziękuję ;3 Ale bazgrolę
Potęga Rzymu, która przetrwała ponad dziesięć wieków, rozpoczęła się w 753 roku p.n.e. Po zburzeniu Troi Eneasz uciekał z przeklętej ziemi, wyniszczonej przez nawałnicę achajską. Jego wędrówka zakończyła się dopiero w dalekiej Italii, gdzie postanowił założyć nowe miasto. Dotarł tam, gdzie rzeka Tyber przecina nieurodzajne gleby. Tam też powstała osada Eneasza, który po krótkotrwałych walkach pokonał Turnusa, króla plemienia Rutulów i pojął za żonę Lawinię, córkę króla Latynów. Tak rozpoczyna się wielka historia Rzymu. Kilka pokoleń po Eneaszu na świat przyszła Rea, córka Numitora. Za przyczyną boga Marsa zaszła ona w ciężę, rodząc bliźnięta Romulusa i Remusa. Należy również dodać, że Numitor został obalony z tronu przez swego brata, Amuliusa. Który jednocześnie oddał Reę na westalkę. Na wieść o powiciu potomków Numitora, Amulius rozkazał zrzucić Reę i jej synów do Tybru. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności bliźnięta przeżyły i zostały odnalezione przez wilczycę, która ich wykarmiła. Wkrótce Remus i Romulus pomścili swego dziada i za jego zgodą założyli nową osadę. Podwaliną pod gród stały się dwa szczyty - Kapitol i Palatyn. Bracia, jak to w legendach bywa, pokłócili się niebawem o panowanie. W wyniku walki Romulus zabił Remusa i został władcą Romy (w języku polskim Rzymu). Dalsze dzieje miasta Romulusa były równie burzliwe, co początki. Dość szczęśliwie Rzymianie nawiązali przyjazne stosunki z plemieniem Kwirytów, którzy osiedlili się na pobliskim wzgórzu, zwanym odtąd Kwirynałem. Następnie zajęte zostały kolejne pagórki - Eskwilin, Wiminał, Celius i Awentyn1. Mam nadzieję, że pomogłem.