Grecja i Rzym. Jak traktowano założenie rodziny?

Jak traktowano założenie rodziny?
Platon uważał, ze założenie rodziny i posiadanie dzieci daje udział w nieśmiertelności. Bezżeństwo uznawane było za hańbiące obywatela, a założenie rodziny traktowano jako obowiązek względem państwa, obywateli uchylający się od tego karano w różnoraki sposób. Nieżonaty mężczyzna musiał w zimie nago okrążyć agorę.
Jak wyglądała ceremonia zaślubin w Grecji?
Małżeństwo prawne mogli zawierać tylko wolni obywatele, zazwyczaj zazwyczaj takim samym statusie majątkowym. Zaślubiny poprzedzało wiele ceremonii, w trakcie których składano ofiary bogom, odbywano rytualne kąpiele. W dniu ślubu rodzice narzeczonej wydawali ucztę, po której przenosiła się ona do nowego domu. Uroczysty pochód oświetlały pochodnie zapalone od domowego ogniska.
Jaki miał przebieg ślub rzymski?
Rzymianie znali dwa małżeństwa: w pierwszym wypadku żona przechodziła pod władzę męża, a w drugim nadal pozostawała pod władzą ojcowską. Związki małżeńskie zawierano bardzo wcześnie (dziewczęta po 12 latach, chłopcy 14). Obowiązek zawierania związków małżeńskich. Narzeczona ubierana była prostą tunikę, a głowę osłaniała pomarańczowym woalem. W obecności świadków narzeczeni podając obie ręce wyrażali zgodę na zawarcie małżeństwa. Z pojawieniem się pierwszej gwiazdy narzeczona opuszczała ucztę i przechodziła do nowego domu. Na progu oczekiwał małżonek małżonek ofiarowywał jej wodę i ogień.
Jakie obrzędy były związane z narodzinami dziecka?
W Atenach porody odbywały się w domu, który wcześniej smarowano smołą, by odpędzić złe czary. Gdy na świat przyszedł chłopiec, dom oznaczano gałązką oliwną a gdy dziewczynka wełniana opaską. W siódmym dniu oczyszczano dom, matkę i dziecko. W Rzymie noworodka zaraz po urodzeniu kąpano i składano u stóp ojca który miał prawo życia i śmierci nad domownikami. Jeśli ojciec podniósł dziecko było uznawane za prawowite. Oczyszczano je i zaopatrywano w amulety.
Jak wyglądała ceremonia nadawania imienia?
W greckim domu dziesiątego dnia od narodzin gromadziła się rodzina i nadawano imię dziecku. Pierworodny otrzymywał imię po dziadku od strony ojca. Niekiedy nadawano imiona pochodzące od bogów. Liczba imion rzymskich była niewielka (15) dlatego przyjął się zwyczaj zastępowania imienia pierwszymi literami. Kobiety nie miały imion, nosiły po prostu swoje nazwisko rodowe w rodzaju żeńskim. W Rzymie nadawano dziecku imię w 10 dniu jego życia. Na rzymską rodzinę składali się rodzice, dorośli synowie i ich żony, niezamężne córki oraz wnuki. Do rodziny zaliczano także niewolników. Dorośli synowie i ich rodziny nie mogli dysponować majątkiem dopóki ojciec żył. Dziewczęta po zawarciu związku małżeńskiego podlegały władzy teścia. Zarówno w Grecji jak i Rzymie dzieci miały obowiązek opiekowania się rodzicami w starszym wieku (prawo „bocianie”). W ogóle w starożytności osoby starsze uważane były godne szacunku ze względu na swe doświadczenie.
Jaka była pozycja kobiet w świecie grecko-rzymskim?
Zmieniła się rola kobiet w świecie grecko-rzymskim. W Iliadzie Iliadzie i Odysei Homera kobiety s ą ukazywane jako osoby obdarzone dużą swobodą, mogące nawet uczestniczyć w rozmowach mężczyzn, swobodnie poruszające się po ulicach miast. Jednak w uformowanych już państwach greckich kobieta posiadała mniejsze prawa niż mężczyzna. Greckie społeczeństwo stało się obywatelską wspólnotą mężczyzn poświęcających niewiele czasu na życie rodzinne.
Jaka była rola kobiety ateńskiej??
Kobieta w starożytności nie miała ani praw, ani obowiązków obywatelskich. Otoczona szacunkiem w rodzinie, zajmowała się domem i wychowaniem dzieci. W Atenach kobiety z zamożnych domów nie mogły samodzielnie chodzić ulicami miasta, brać udział w rozmowach mężczyzn, wypowiadać się na poważne tematy, udzielać w życiu towarzyskim. Ateńskie kobiety nie decydowały majątku a w sprawach wobec władz występowały tylko za pośrednictwem opiekuna. Natomiast kobiety pochodzące z uboższych rodzin mogły swobodnie zajmować się handlem i poruszać po mieście.
Jaka była pozycja kobiet w sporcie??
W Sparcie i na wyspach greckich pozwalano im na wspólna z chłopcami naukę, wykonywanie ćwiczeń sportowych, a także udział w życiu kulturalnym. Największą swobodę cieszyły się hetery, które żywo uczestniczyły w życiu towarzyskim, były zwykle dobrze wykształcone i oczytane. Niektóre z nich miały wpływ na politykę.
Jaka była sytuacja kobiet w okresie hellenistycznym??
W okresie hellenistycznym zmiany w obyczajowości pozwalają kobiecie na większą swobodę. Teraz może ona decydować o swoim majątku be opiekuna, brać udział w życiu towarzyskim, uczyć się swobodnie poruszać po mieście.
Na czym polegała szczególna rola kapłanek w społeczeństwie greckim??
Specjalne miejsce w społeczeństwie zajmowały kapłanki. Grecki panteon miał całą rzesze bogiń. W Grecji niektóre święta mogły być obchodzone tylko przez kobiety i to wyłącznie dobrze urodzone i zamężne. Mimo że w Grecji nie istniała oddzielny stan kapłański w niektórych kultach dziedziczono funkcję kapłańską.
Jaka była pozycja społeczna rzymianek?
Rzymianki w porównaniu z greczynkami miały większy zakres swobód. Nie posiadały wprawzie praw obywatelskich obywatelskich nie mogły piastować urzędów. Początkowo także nie mogły zarządzać swoim majątkiem. Jednak z biegiem czasu przyznano im możliwość dysponowania majątkiem przy pomocy opiekuna, a jeszcze później uznano ich samodzielność samodzielność tym zakresie. Forma małżeństwa rzymskiego, rzymskiego którym żona nie podlegała władzy męża, przyczyniła się do wzrostu znaczenia roli kobiety w rodzinie. Dzieci, które obowiązywał szacunek dla matki, mogły być jej powierzone w razie rozwodu. W okresie cesarstwa kobiety zdobyły znaczmą pozycję, mogąc wystepować ze skargą, świadczyć w sądzie a także walczyć o wpływowe stanowiska dla swoich bliskich.
Jaki charakter miała nuka i wychowanie w Atenach??
W Atenach wymagano od rodziców by nauczyli swe dzieci czytania, pływania i zadbali o ich sprawność fizyczną. W związku z tym chłopcy ukończywszy 7 lat byli oddawani pod opiekę pedagogów. Szkoły w Atenach były prywatne. Uczono ic pisania, czytania, rachunków, muzyki i gimnastyki. Celem pedagogów było wychowanie człowieka wszechstronnego wszechstronnego prawnym umyśle i ciele. Naukę prowadziło trzech nauczycieli: gramatysta, kitarzysta, paidotryba. Nauka szkolna trwała od 16 roku życia, ale bogatsi mogli ją kontynuować u znanych mistrzów albo sofistów. Byli to wędrowni nauczyciele retoryki i filozofii, przygotowujący do życia publicznego. Choć wykształcenie w Atenach było odpłatne, to Ateńczycy już w V w p.n.e zapewniali, że nie ma wśród nich analfabetów.
Jaki był system wychowania w Sparcie??
Wychowanie w spracie miało w przeciwieństwo do Aten charakter państwowy. Oparte było na surowych zasadach przypisywania półlegendarnemu królowi Sparty Likurgowi. Dzieci do 7 roku życia przebywału przy matce, a potem należały do państwa. Chłopcy poddawani byli wspólnemu wychowywaniu. Oprócz dyscypliny, posłuszeństwa i reguł życia w grupie uczono ich także czytania i pisania oraz dziejów Sparty, jej praw, kilku pieśni religijnych i wojennych. Za przewinienia byli karani chłostą sami musieli zdobywać pożywienie, jeden płaszcz musiał im wystarczyć na rok. Wychowanie dziewcząt miało podobnie surowy charakter.
Jakie były 3 stopnie nauczania w starożytnym Rzymie??
Wychowywanie w starożytnym Rzymie zaznaczyło się dla dziewcząt dziewcząt chłopców tak jak w Grecji w 7 roku życia. W domach patrycjuszy dziewczęta uczyły się pod okiem matki, a chłopcy otrzymywali suwerena, którym przeważnie był niewolnik grecki. W Rzymie istniały prywatne szkoły dla chłopców. Uczono ich czytania, pisania i rachunków. Rzymianie rozróżniali trzy stopnie nauczania: w trakcie pierwszego na którym wspólnie uczyli się chłopcy i dziewczęta, litterator wyrównywał braki w wiedzy, podczas drugiego grammaticus wzbogacał ją. Na trzecim poziomie kształcenia retor uczył poprawnej wymowy, często z pomocą aktorów i sztuki przemawiania. Na wszystkich poziomach kształcenia uzupełnieniem zajęć teoretycznych były zajęcia z gimnastyki. Często synowie arystokracji wyjeżdżali na dalszą naukę do miast greckich poznawać filozofie, grecką literaturę i zwyczaje. W wieku 17-18 powoływani byli do wojska. Istniały także szkoły dla niewolników zwane pedagogium w których uczono czytania, pisania, matematyki i zawodu. Szkoły w cesarswie rzymskim miały charakter publiczny. W Italii lub w prowincjach była finansowana przez miasto albo fundacje osób prywatnych.
Jak spędzano wolny czas w starożytnej Grecji??
W starożytnej Grecji czas wolny był wydzielony między uczty (sympozjon) dyskusje na agorze, uprawianie sportu i polowania. Uczty były posiłkami wieczornymi. Uczestniczyli Uczestniczyli nich tylko mężczyźni, spoczywający na sofach otaczających stół ustawione w podkowę. Podczas uczty pito wino rozcieńczone wodą, jedzono potrawy z baraniny i owoce. Szczególnie wystawne były uczty wydawane z okazji zaślubin, ku czci zmarłych albo w czasie świąt takich jak dionizje.
Jakie były gry Grecji i zabawy w starożytnej Grecji??
W starożytnej Grecji znano wiele gier i zabaw. Do ulubionych należały gra w klasy, w piłke i różne gry zręcznościowe. Starsi spędzali czas przy grach hazardowych, hazardowych kości i odmiane warcabów tryktraku. Dzieci natomiast bawiły się swoimi zabawkami, jak miniaturowe wozy, zwierzęta, lalki z terakoty. Elementem wychowania sportowego było polowanie, jednakże zarezerwowane tylko dla bogatych, gdyż posiadanie konia i sprzętu wiele kosztowało.
Jak rozwijała się w starożytnej Grecji turystyka??
Jedną z rozrywek grekow były podróże. W momencie stabilizacji polis popularne stały się podróże turystyczne, w które wybierano śie dla poznania kultury innych regionów lub nauki. Najczęściej odbywano podróże morskie. Chętnie przemierzano drogi pieszo, konno, a sporadycznie używano wozu. Często odwiedzanymi przez greków rejonami były bliskiego wschodu i Egipt, a wczasach hellenistycznych niektórzy docierali nawet do Indii.
Jak czas wolny spędzali rzymianie??
Rzymianie czas wolny spedzali na ucztach ucztach polowaniach, które traktowano jako sport. Ważnym pojęciem w życiu zamożnych rzymian było otium, czyli spędzanie czasu na refleksji, poświęcenie się twórczości literackiej bądź filozoficznej. Duża popularnością cieszyły się koła literackie bądź filozoficzne. Rzymianie lubowali się też w odczytach publicznych. Wiele czasu spędzano w termach. Tak nazywano w starożytnych miastach rzymskich łaźnie publiczne. Były to duże kompleksy budynków zawierające pomieszczenia do kapieli, odpoczynku, rozrywki (biblioteka, place do ćwiczeń zapaśniczych zapaśniczych gimnastycznych) otoczone parkiem. Tu spotykano się nie tylko dla podtrzymywania tężyzny fizycznej, ale również w celach towarzyskich.
Gdzie podróżowali rzymianie??
Popularne wśród rzymian były podróże za granicę w celach edukacyjnych. Tak więc do Aten udawano się, by poznać lepiej filozofię i retorykę na Rodos by uczyć się krasomówstwa a na Kos by studiować medycynę. Podróżowano również w celach turystycznych i religijnych.
Jakie były źródła niewolnictwa??
Niewolnictwo istnieje we wszystkich ośrodkach starożytnych cywilizacji, w Rzymie osiągnięto największy rozmiar. Niewolnikami zostawali jeńcy wojenni, ludzie schwytani przez piratów, sprzedani za długi oraz potomkowie niewolników. Grecy kupowali ich też w Syrii i Egipcie. Egipcie głównych greckich poilis, i w Azji mniejszej rosło znaczenie niewolników niewolników miare rozwoju życia gospodarczego. Sytuacja niewolników była uzależniona od miast, którym przebywali i sprawowanej funkcji. Przeznaczeni do ciężkich prac w kopalniach lub kamieniołomach wiedli trudne zycie. Czasem stanowili zarzewie różnych konfliktów. Około 413 r p.n.e doszło nawet do masowej ucieczki niewolników niewolników Aten. Nieco większym zakresem wolności cieszyli się niewolnicy zatrudnieni w administracji, handlu, rzemiośle, a także niewolnicy domowi. Wykształconych zatrudniano jako pedagogów.
Jaka była sytuacja niewolników niewolników Rzymie??
W starożytnym Rzymie zwłaszcza w okresie wielkich podbojow niewolnicy stali się dominującą siłą roboczą. Zatrudniano ich w domach prywatnych prywatnych rolnictwie. Znacznym skupiskiem niewolników była Italia i Sycylia. Ich ciężkie położenie doprowadziło do wielkich powstań w II i I w.p.n.e. W II w.p.n.e niewolnik syryjski Eunus wywołał na sycyli powstanie niewolników, początkowo zwycięskie, bo Eunus ogłosił się nawet królem. Największe powstanie niewolników niewolników Italii wywołał Trak- gladiator spartakusa. Doszło do niego w 73 r.p.n.e. a spartakus stanął na czele 100 tys. Powstańców. Po dwóch latach powstanie zostało stłumione, spartakus zginął w walce, a 6 tysięcy powstańców ukrzyżowano wzdłuż drogi Capua-Rzym. W okresie cesarstwa rzymskiego praca niewolników stawała się coraz mniej opłacalna. Stopniowo zastępowali ich kolonowie, czyli dzierżawcy gruntów, z czasem przypisani do ziemie. W tym okresie nastąpiło też złagodzenie ustawodawstwa dotyczącego niewolników.