Wenus

Wenus- druga planeta w układzie słonecznym. Wenus jest oddalona od słońca o 108 mln km, pełen jej obrót wokół słońca trwa 225 dni. Średnica równikowa tej planety wynosi 12 104 km. Jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim po Słońcu i Księżycu widocznym na niebie. Jest skalnym globem osnutym gęstymi chmurami, które odbijają większość światła słonecznego. Żółtawy kolor chmur atmosfery pochodzi od kwasu siarkowego. Nie posiada naturalnego satelity. Wenus tylko nieznacznie ustępuje Ziemi pod względem rozmiarów. Masa planety wynosi 0,82 masy Ziemi, a promień na równiku jest o 327 kilometrów krótszy od ziemskiego. Kąt nachylenia płaszczyzny równika wynosi 177,4°, kierunek obrotu jest przeciwny do kierunku ruchu orbitalnego. Doba wenusjańska trwa 117 dób ziemskich. Słońce wschodzi na Wenus na zachodzie, a zachodzi na wschodzie. Przypuszcza się, że wnętrze Wenus jest podobne do ziemskiego. Jądro o promieniu 3000 km jest zbudowane z żelaza i niklu. Otacza je gruby skalisty płaszcz, pokryty skorupą o kilkudziesięciokilometrowej grubości Na zdjęciach radarowych można znaleźć gęstą sieć rowów i szczelin. Bardzo niewiele jest kraterów uderzeniowych, ponieważ większość spadających na Wenus meteorów spala się w gęstej atmosferze. 8 czerwca 2004 roku miał miejsce tranzyt Wenus, czyli obserwowane z Ziemi przejście planety przed tarczą Słońca. Słońce, Wenus i Ziemia znalazły się na jednej linii. Wenus była widoczna na tle Słońca jako niewielka, czarna plamka. Ostatnio takie zjawisko miało miejsce w roku 1882, a w przyszłości wystąpi w latach 2012 i 2117 r. Jednak dopiero w 2247 roku będzie ponownie w całości widoczne w Polsce.