Odmiana przez przypadki wyrazu przyjaciel

Mianownik (M.) Kto? Co?

Dopełniacz (D.) Kogo? Czego? (nie ma)

Celownik (C.) Komu? Czemu? (się przyglądam)

Biernik (B.) Kogo? Co? (widzę)

Narzędnik (N.) Z kim? Z czym? (idę)

Miejscownik (Msc.) O kim? O czym? (mówię)

Wołacz (W.) O! (witaj/witajcie)

np.
L. Pojedyncza L. Mnoga

M. przyjaciel przyjaciele
D. przyjaciela przyjaciół
C. przyjacielowi przyjacielom
B. przyjaciela przyjaciół
N. (z) przyjacielem (z) przyjaciółmi
Msc. (o) przyjacielu (o) przyjacielu
W. przyjacielu! przyjaciele!