gut-besser-am besten, viel-mehr-am meisten, hoch-hoher-am hochsten, nah-naher-am nachsten, wenig-weniger-am wenigsten, wenig-minder-am mundesten (dobrze, dużo, wysoko, blisko, mało, mało) - przymiotniki o stopniowaniu nieregularnym schon-schoner-am schonsten(pieknie), billig-billiger-am biligsten(tanio), schnell-schneller-am schnellsten(szybko), lange-langer-am langsten(długo), kurz-kurzer-am kurzesten(krótko), dunkel-dunkler-am dunkelsten(ciemno), teuer-teurer-am teuersten(drogo), gut-besser-am besten(dobrze), gern-lieber-am liebsten(vchetnie), oft-ofters(hafiger-am hafigsten(cvzęsto), nahe-naher-am nachsten(blisko), viel-mehr-am meisten(dużo), bald-eher-am ehesten(wkrótce)-tak się stopniuje przysłówki(odp. na pyt. "jak?") Przymiotniki stopniuje sie tak samo. Róznica występuje w stopniu najwyższym. Przymiotnik w stopniu najwyższym użyty jako orzecznik wystepuje przeważnie z rodzjnikiem okreslonym; der Stoff ist der schonste, die Seide ist die billigste, das Kleid ist das teurste, a użyty jako przydawka przybiera takie końcówki: der hochste Berg, mein altester Sohn, liebstes Kind. W stopniu wyższym nie przybiera końcówek i nie odmienia się; Sie ist schoner. Diese Bucher sin interessanter, a użyty jako przydawka odmienia sie tak jak w stopniu równym: Ein alterer(alter) Mann. Das jungere(junge) Madchen.
w wyżyszym dodajesz do przymiotnika -er a w najwyższym am ...-sten Istnieją oczywiście wyjątki takie jak np. gern, mehr.
