Blaski i cienie starości.

Blaski i cienie starości

Każdy wie, że starość jak każdy okres życia ma swoje blaski i cienie. Są też dwa rodzaje starszych osób: ci którzy cały czas tylko narzekają i ci którzy dopiero na tym etapie swojego rozwoju czerpią z życia to co najlepsze. Zróbmy więc bilans plusów i minusów starości.
Wbrew opiniom niektórych starszych osób w wieku podeszłym ma się bardzo dużo wolnego czasu. Dzięki temu można wreszcie pojechać na przykład na Dominikanę (o ile oczywiście ma się dostatecznie wysoką emeryturę) co było marzeniem życiowym, którego nie dało się do tej pory zrealizować, lub jeśli ktoś woli, opiekować się wnuczętami i poświęcać im czas, którego nie było się w stanie ofiarować swoim dzieciom. Jeśli zawsze chciało się nauczyć jakiegoś języka lub jakiejś czynności starajmy się zrobić to teraz. Wreszcie można się zająć naszym dawno porzuconym z powodu braku czasu zainteresowaniom. Gdy się tylko chce można się umówić na herbatkę z koleżanką z czasów szkolnych, powspominać nauczycieli i śmieszne wydarzenia, które zdarzały się na lekcjach... Widzi się całe swoje życie i można spróbować naprawić różne błędy z przeszłości. Jest się również bardziej religijnym ze względu na bliskość śmierci i pragnienie życia wiecznego.

Niestety starość nie jest usłana tylko różami. Gdy nie ma się czym zapełnić wolnego czasu w głowie rodzą się myśli o tym, że niedługo przyjdzie pożegnać się ze światem. Jeśli ma się kochającą rodzinę, która troszczy się o nas, to wszystko jest dobrze. Gorzej gdy wszystkie bliskie osoby już nie żyją. Czuje się wtedy niepotrzebnym, zapomnianym przez wszystkich, tylko zawadzającym innym, młodszym. Gdy ogląda się zdjęcia i wie, że większość sfotografowanych osób już nie żyje, i tamte niezapomniane chwile już nigdy nie wrócą staje się rozgoryczonym i czekającym już tylko na śmierć. Zauważa się, że ciało nie jest już tak sprawne jak kiedyś, a pamięć zawodzi. Liczne choroby wieku starczego jeszcze pogarszają sytuację. Nie nadąża się za postępami techniki i za zmieniającym się światem przez co można czuć się zacofanym i staroświeckim.

Starość jest okresem w życiu każdego człowieka, nie da się jej w żaden sposób uniknąć (chyba że, czego nikomu nie życzę, zginie się wcześniej), ani opóźnić. Jest normalnym okresem w życiu każdego człowieka i należy ją przeżyć z godnością.