Analiza finansowa - sciągi z wykładów.

Wykład 1 - Politechnika Warszawska

Temat: Istota analizy i jej rola w podejmowaniu decyzji.
Analiza jest metodą poznawczą obiektów i zjawisk złożonych przez ich podział na elementy proste i zbadanie powiązań pomiędzy tymi elementami (zależności przyczynowo skutkowe)
Analiza ekonomiczna to :
1) Analiza stanów i procesów ekonomicznych w przedsiębiorstwie.
2) Dyscyplina naukowa dotycząca zespołu metod umożliwiających stosowanie diagnoz gospodarczych w przedsiębiorstwie.
3) Opracowanie diagnostyczne (dokument) lub czynności zmierzające do postawienia diagnozy gospodarczej.
Analiza działalności przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej powinna obejmować
1)Analizę otoczenia przedsiębiorstwa:
a)Ocena warunków społ. i prawnych b)Analiza rynku c)Analiza konkurencji.
2)Analizę ekonomiczną:
a)Analiza finansowa b)Analiza tech – ekonom. c)Synteza .wyników analiz i przygotowanie decyzji przyszłych okresów
Analiza techniczno ekonomiczna koncentruje się na ocenie poszczególnych odcinków działalności gospodarczej przedsiębiorstwa np.
- ocenie ilości i asortymentu produkcji.
- metodach jej wytwarzania
- zaopatrzeniu materiałowym.
- zatrudnieniu, płacach, wydajności pracy itd.
Ocena stopnia wykorzystania poszczególnych czynników przeprowadza się z punktu widzenia ich wpływu na wyniki ekonomiczno - finansowe. Przyczynowo - skutkowe wyjaśnienie odchyleń wskaźników finansowych stwarza konieczność wzajemnego powiązania analizy finansowej z analizą techniczno - ekonomiczną.
Zadaniem analizy finansowej jest ocena finansowej oceny działalności przedsiębiorstwa i to nie tylko w stosunku do założeń planu czy okresów ubiegłych, lecz takie określenie kierunków przyszłych działań. Głównymi częściami analizy finansowej będzie wstępna analiza bilansu, analiza rachunków zysków i strat, ocena przepływów pieniężnych i ogólna ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa, czynnikowa analiza wyniku finansowego.
Oddziały klasyfikacyjne analizy finansowej.
Rodzaje analiz wg kryterium:
!. Przeznaczenie analiz a) analiza zewnętrzna b) analiza wewnętrzna
2. Czas, którego dotyczy analiza a) retrospektywna (przeszłość) b) bieżąca (operatywna) c) prospektywna (przyszłość) 3. Zastosowane metody a) funkcjonalna - polega na badaniu oddzielnych zjawisk
badawcze występujących w działalności gosp. przedsiębiorstwa. b) kompleksowa - polega na przeprowadzeniu oceny działalności gospodarczej i stanu ekonomicznego z punktu widzenia powiązań i zależności występujących między zjawiskami ekonom c) decyzyjna - sprowadza się do badań wynikowych grupujących zjawiska gospodarcze wokół zamierzonej lub zorganizowanej
decyzji.
4. Szczegółowość opracowania a) analiza ogólna. b) analiza szczegółowa.
Źródło informacji potrzebne do analizy finansowej.
O wynikach analizy finansowej decydują w dużym stopniu materiały źródłowe. Materiały te można podzielić na 2 grupy :
- materiały wewnętrzne - zawierające dane o przedsiębiorstwie, które mają charakter ewidencyjny i poza ewidencyjny.
- materiały ewidencyjne mają znaczenie podstawowe i wynikają z prowadzonej w danym przedsiębiorstwie ewolucji księgowej.
Źródłem informacji liczbowych są więc
- księgowość- przeprowadzana kalkulacja
- sprawozdawczość finansowa i rzeczowa
- poprzednie analizy ekonomiczno - finansowe- plany - dokumentacja
Informacjami poza ewidencyjnymi są protokoły z różnych zebrań w przedsiębiorstwie.
Najważniejsze sprawozdanie finansowe, które podlega ogłoszeniu i poprzedzone jest badaniem, jest :
- bilans.
- rachunek zysków i strat.
- informacja dodatkowa.
- sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych.
- sprawozdanie z działalności jednostki z roku obrotowego (dotyczy spółek kapitałowych i spółdzielczych.
Wykład 2
F - 02 - sprawozdanie roczne
F - 01 - sprawozdanie miesięczne
F - 05 - sprawozdanie o stanie i ruchu środków trwałych
Dużym problemem jest porównywalność danych w badaniach analitycznych przed przystąpieniem do tych badań musimy więc sprawdzić czy dany materiał jest porównywalny czy możemy je sprowadzić do porównywalności. Doprowadzenie do porównywalności wymaga wprowadzenia:
a) zmian metodologicznych - konieczność wyeliminowania różnic treści, różnych sposobów liczenia, zmian w rachunkowości itp.
b) zmian finansowych- które powstają w wyniku zmian cen sprzedaży usług i materiałów.
c) zmian przedmiotowych działania przedsiębiorstw.
d) zmian organizacyjnych - zmiany te mogą mieć charakter:
- rzeczowy w sensie zmian wyposażenia w środki trwałe podmiotu
- zmiany polegające na wydzieleniu wielu jednostek organizacyjnych.
Celowość i przydatność sporządzania bilansu analitycznego oraz analitycznego zestawienia r-ku zysku i strat
Przekształcenie bilansu syntetycznego w bilans analityczny zmienia do wyodrębnienia i wstępnej oceny grupie aktywów majątku trwałego i majątku obrotowego z podziałem na główne ich grupy a w ramach źródeł finansowania kapitałów własnych i obcych długo i krótkoterminowych.
Przekształcenie r-ku zysków i strat zestawienie analityczne wiąże się z:
· koncepcją jego pozycji
· rozszerzeniem o informacje pochodzące ze sprawozdania z dochodu zatrzymanego.
Ćwiczenia
Po jakich skł. majątku obrotowego stwierdzamy, że firma jest handlowa?
- towary (w zapasach) - to składniki firm handlowych.
Jeżeli rzeczowy udział jest dominujący tzn. że firma jest przemysł.
Składniki finansowe majątku trwałego akcje, udziału skarbu państwa, udzielone pożyczki.
Jeżeli są nadwyżki to najlepiej lokować je w banku, niż w innych firmach.
Kapitał własny to suma dwóch wielkości:
- kapitał zasadniczy
AI ± AII (kwota ujemna)
- rezerwy kapitałowe
AIII 1 + AIV
- rezerwy zysku
AIII 2 + AIII3 + AIII4 + AV + AIV + AVII(w części)-patrz zeszyt
Rachunek zysków i strat - jest to zestawienie przychodów i kosztów
Wskaźnik struktury majątku trwałego = majątek trwały / majątek ogółem ogólna suma bilansowa * 100
Jak ustalić tempo zmian ? - kolumna 6
WYKŁAD 3
T: Rachunek zysków i strat
Rachunek analityczny
Wynik brutto na sprzedaży :od przychodów podstawowych odejmujemy koszty ich uzyskania
Wynik na sprzedaży są to wyniki na dział. podst. uwzględniające wszystkie koszty związane z ...... od wyniku brutto na sprzedaży odejmujemy koszty pośrednie.
Wynik na pozostałej działalności operacyjnej= pozostałe przychody operacyjne - pozostałe koszty operacyjne.
Wynik na działalności operacyjnej powstaje przez zsumowanie wyniku na sprzedaży i wyniku na pozostałej działalności operacyjnej.
Wynik na działalności podstaw. -jest korygowany o wynik na pozostałej działalności operacyjnej i powstaje wynik na działalności operacyjnej.
Wynik na operacjach finansowych = przychody finansowe - koszty finansowe
Wynik na działalności gospodarczej - do wyniku na działalności operacyjnej dodawany jest wynik na operacjach finansowych.
Wynik nadzwyczajny = zysk nadzwyczajny - straty nadzwyczajne
Analiza bilansu przedsięb. i jego r-ku zysków istrat obejmuje 2 etapy :
1. Wstępną analizę bilansu , rachunek zysków i strat, która obejmuje badanie struktury poszczególnych składników bilansu i rachunku zysków i strat oraz ocenę dynamikę zmian zachodzących w tych sprawozdaniach.
2. obejmuje analizę wskaźnikową jest to :
a) analiza pionowa składników aktywów, ocena sytuacji majątkowej przed., wskaźniki wykorzystania majątku (sprawność działania)
b) analiza pionowa składników pasywów bilansu: składników zadłużenia i niezależności finansowej
c) analiza pozioma składników bilansu analiza sytuacji kapitałowo majątkowej przedsiębiorstwa i wskaźników płynności finansowej.
d) analiza wyników finansowych przedsiębiorstwa wskaźniki rentowności.
Wykład 4
Ocena sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa.
1) Charakterystyka składników majątkowych.
Aktywa przedsiębiorstwa odzwierciedlają składniki majątkowe, służące do:
- zarobkowania czyli wygospodarowania zysku.
- zabezpieczenia wypłacalności - pretensje wierzycieli.
W strukturze składników majątkowych wyróżnia się majątek trwały i majątek obrotowy.
Ich rola w osiąganiu zysku nie jest jednakowa. Uważa się iż majątek trwały jest mało elastyczny, gdyż nie ma możliwości bieżącego regulowania jego wielkości do poziomu wykorzystywanych zdolności produkcyjnych.
Decyzje optymalizujące w zaangażowanie tych składników majątkowych wymagają czasu i specjalnych zabiegów.
Dodatkowe zaangażowanie majątku trwałego, wymaga dodatkowych nakładów
inwestycyjnych, które mogą zakończyć się niepowodzeniem.
Majątek trwały jest obciążony ryzykiem.
Bieżący koszt zużycia środków trwałych (amortyzacja) ma charakter kosztu stałego i rosnący udział kosztów stałych i rosnący udział kosztu stałego w kosztach całkowitych jest wynikiem m.in. dokonujących się w skali gospodarki światowej procesów mechanizacji i automatyzacji, skracania czasu użytkowania maszyn i urządzeń.
Majątek obrotowy uczestniczy w procesie produkcji w sposób bezpośredni, wchodzi on do procesu produkcyjnego i tam podlega stałym przemianom.
Czas przebywania poszczególnych składników majątku obrotowego w postaci:
zapasów, należności, środków pieniężnych, uzależniony jest od charakteru produkcji i terminowości regulowania rozrachunków. Czas ten jest zazwyczaj krótki, a rozchód składników musi być uzupełniony odpowiednim przychodem, co stwarza możliwość ciągłego dostosowywania tych składników do stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych.
Przedmiotem analizy aktywów są następujące zagadnienia:
a) wielkość, struktura i dynamika majątku.
b) Wykorzystanie majątku trwałego i obrotowego.
Adnotacja do „a”
Informacje dotyczące majątku znajdujemy w bilansie analitycznym.
Do analiz zmian jakie miały miejsce w ciągu okresu sprawozdawczego, dużą wartość poznawczą ma wielkość odchylenia bezwzględnego (kolumna 6), ale większą wartość względną ma wskaźnik tempa wzrostu (kolumna 7). Wielkość dodatnia tego wskaźnika oznacza rozwój przedsiębiorstwa, powiększanie zdolności produkcyjnych, ujemna zaś zawężanie działalności, ograniczanie posiadanych zdolności produkcyjnych.
Istotnym uzupełnieniem w ocenie wstępnej obu miar dynamiki jest analiza struktury (kolumna 3, 5), wyraża stosunek procentowy poszczególnych składników majątkowych do majątku ogółem.
Porównanie tych wskaźników w czasie pozwala na zbadanie relacji zachodzących w wewnętrznej strukturze majątku.
Wskaźnik struktury majątku trwałego = (majątek trwały / majątek ogółem) * 100
Wskaźnik struktury majątku obrotowego = (mająt. obrotowy/ mająt. ogółem) * 100
Ocena tych relacji charakteryzujących proporcje między majątkiem trwałym i majątkiem obrotowym stanowi w gospodarce rynkowej podstawę do oceny elastyczności firmy oraz stopnia ryzyka, co ma istotne znaczenie dla wierzycieli i banku.
A - majątek trwały / majątek obrotowy
A - wskaźnik elastyczności, syntetyczna miara stopnia elastyczności przedsiębiorstwa.
Jeżeli A > 1, to informacje o znacznym unieruchomieniu majątku, wysokich kosztach stałych i małej elastyczności firmy, która w przypadku wystąpienia obniżenia zapotrzebowania odbiorców na wytworzone produkty lub narastającej konkurencji może mieć trudności finansowe z obniżeniem rentowności.
Ta ocena nie dotyczy przedsiębiorstw przemysłowych, wprowadzających nowoczesną technikę i technologię, w których wzrost udziałów środków trwałych, może świadczyć o rosnącym stopniu mechanizacji produkcji i procesie technicznym.
Adnotacja do B
Analiza sytuacji majątkowej nie może opierać się wyłącznie na danych bilansu. Pełniejszy obraz gospodarowania posiadanym majątkiem, uzyskuje się przez odpowiednie porównanie aktywów z przychodami.
1) Analiza wykorzystania aktywów, a zwłaszcza majątku trwałego wiąże się z badaniem posiadanych zdolności produkcyjnych.
Intensywność wykorzystania całego majątku charakteryzuje wskaźnik produktywności majątku ogółem:
Przychody ze sprzedaży ogółem (1+6+10) / przeciętny stan majątku ogółem.
Wskaźnik ten wyraża liczbę obrotów całego majątku. Im większa wartość tym szybciej rośnie intensywność wykorzystania majątku. Przy ocenie ważne są zarówno jego wielkość, jak i tempo zmian.
Wskaźnik produktywności rzeczowych i niematerialnych składników majątku trwałego
2) Przychody ze sprzedaży (A+B) / Przeciętny stan rzeczowych i niematerialnych składników majątku trwałego.
Analiza wykorzystania majątku obrotowego - Wskaźniki obrotowości (rotacje).
Szybkość obrotu określonego składnika majątku oznacza długość okresu unieruchomienia środków pieniężnych tkwiących w tych składnikach tj. ile razy w jednostce czasu miał miejsce obrót, lub też ile dni trwa jeden obrót tym składnikiem.
Najczęściej obliczamy wskaźnik obrotowości zapasów i należności.
Wykład 5
Wskaźnik obrotowości (rotacji) zapasów. „W razach.”
Wzór: Przychody ze sprzedaży (1+6) / Przeciętny stan zapasów.
„W dniach”.
Wzór: Przeciętny stan zapasów (360 dni) / Przychody ze sprzedaży (1+6).
Wzrost wskaźnika rotacji zapasów „w razach” oznacza poprawę efektywności gospodarowania zapasami. Jednakże nie mogą temu towarzyszyć równoczesne braki w zaopatrzeniu materiałowym, rzutujące na zakłócenia w produkcji i sprzedaży.
Spadek może świadczyć o wzrastającym poziomie zapasów w stosunku do sprzedaży, co może być wynikiem planowanego wzrostu sprzedaży w przyszłości (lub też powstanie zapasów zbędnych)
Interpretacja nie może być jednoznaczna.
Wskaźnik „w razach” obrotowości należności - liczba cykli inkasa należności
Wzór: Przychody ze sprzedaży (1+6)./ przeciętny stan należności.
Długość trwania jednego cyklu inkasa należności.
Wzór: Przeciętny stan należności (360 dni) / przychody ze sprzedaży (1+6).
Długość cyklu inkasa jest to okres od momentu sprzedania towarów (wystawienia faktury), do zainkasowania za nie pieniędzy.
Dane uzupełniające do bilansu spółki akcyjnej X.
1) amortyzacja.2) majątek ogółem.3) Rzeczowe i niematerialne składniki majątku trwałego.4) Należności z tytułu dostaw i usług.5) Zapasy.6) Dywidenda.7) Zysk netto do dyspozycji spółki.
Ocena w przestrzeni (w porównaniu z wzorcami lub konkurencjami nie jest w tym przypadku możliwa.
Wskaźnik rotacji zapasów mówi na ile dni nasze środki pieniężne zostały zamrożone w zapasach. Następuje tu pogorszenie sytuacji (wydłużenie wskaźnika rotacji zapasów) coraz trudniej odzyskać nam środki włożone w zapasy.
Zapasy są grupą bardzo zróżnicowaną, musimy znaleźć przyczynę pogarszania się sytuacji (w której fazie).

przedsiębiorstwie majątku są wskaźniki rentowności (zyskowności, stopy zysku). Są 3 grupy wskaźników rentowności:
1.Rentowność sprzedaży (obrotu) – rentowność handlowa.
2.Rentowność majątku (aktywów) – rentowność ekonomiczna.
3.Rentowność zaangażowanych kapitałów własnych.- rentowność finansowa.
- Rentowność handlowa
Wskaźnik ten może być liczony jako rentowność brutto lub netto, W zależności od kategorii zysku przyjmowanej do obliczeń.
a)[ zysk brutto (wiersz 15) / przychody ze sprzedaży ogółem (1+6+10) ] * 100
Wskaźnik ten odzwierciedla politykę cen przedsiębiorstwa, oraz zysk jaki generuje ono przez określoną wielkość sprzedaży. Poziom tego wskaźnika jest uzależniony od struktury zysku tworzonego na poszczególnych rodzajach działalności, oraz od struktury asortymentowej wyrobów, a także od specyfiki branży.
b){ zysk netto (17) / przychody ze sprzedaży ogółem (1+6+10) ] * 100
- Rentowność ekonomiczna
Informuje o wielkości zysku netto lub brutto przypadającego na jednostkę wart. zaangażowanego w przedsiębiorstwie majątku.
ROA=[zysk netto(17)/majątek ogółem]* 100
ROI=[(zysk netto + odsetki)/kap. całk]* 100
Wyznacza on ogólną zdolność aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysku czyli pokazuje jak efektywnie firma zarządza swoimi aktywami. Im wyższa jest wartość tego wskaźnika, tym korzystniejsza jest sytuacja finansowa firmy. Na jego wielkość wpływa szereg różnorodnych czynników, niekiedy o przeciwnym kierunku oddziaływania.
Rentowność finansowa.
Interesują się nią przede wszystkim akcjonariusze, gdyż pozwala określić stopę zysku, jaką przynosi mu inwestycja w danym przedsiębiorstwie.
ROE = (zysk netto / kap. własny) * 100

kapitałem własnym, ponieważ ta właśnie część majątku jak również kapitału własnego oddawania, jest do dyspozycji firmy na dłuższy okres czasu.
Jeżeli kapitał krótkoterminowy w pełni pokrywa majątek obrotowy, wówczas zachowana jest złota struktura bilansowania w stosunku do obrotowych składników majątku.
Wskaźnik pokrycia majątku kapitałami krótkoter. = (kapitał krótkoter. / majątek obrotowy) <=1.
Metoda 2
Dodatkowo badamy tzw. złotą metodę finansowania wg której majątek trwały powinien być finansowany kapitałem stałym, gdzie kapitał obcy obliczany jest:
Koszt stały = koszt własny + długoterminowy kapitał obcy.
Obliczamy wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym = (koszt stały / majątek trwały) >=1
W praktyce część majątku obrotowego finansowana kapitałem stałym i ta część kapitału stałego, która finansuje środki obrotowe określana jest mianem kapitału obrotowego (pracującego).
Są 2 sposoby wyliczania kapitału obrotowego:
1)podejście kapitałowe.
2)Podejście majątkowe.
Podejście kapitałowe.
Koszt obrotowy = koszt stały – maj. trwały.
Wartość kosztu stałego > majątku trwałego tzn. że koszt stały finansuje majątek trwały.
Podejście majątkowe.
Koszt obrotowy = majątek obrotowy – zobowiązania bieżące.
Analiza płynności finansowej.
Płynność finansowa pokazuje zdolność firmy do wywiązywania się z krótkoterminowych zobowiązań.
W tym celu przedsiębiorstwo wykorzystuje zasoby płynne (a więc te aktywa bieżące), które mogą być szybko zamienione na gotówkę.
Rozróżnia się trzy stopnie płynności majątku obrotowego.
I stopień : kasa , czeki, weksle, rachunek bieżący
II stopień :
Należności, krótkoterminowe papiery wartościowe.
III stopień : (trudno zamienić na gotówkę) zapasy
III stopień reprezentowany jest przez majątek obrotowy.
Wskaźnik płynności I stopnia (płynności gotówkowej) = (środki pieniężne / zobowiązania bieżące).
Określa ile środków pieniężnych pokrywa zobowiązania bieżące. Powinien on przybierać wartości 0, 20 Za niski wskaźnik wynika z reguł zarządzania gotówką w przedsiębiorstwie wg których zasoby gotówkowe powinny być ograniczone do niezbędnego minimum.
Niech poziom tego składnika nie oznacza braku płynności, gdy firma dysponuje innymi składnikami majątku obrotowego, które może szybko spieniężyć.
Większą wartość poznawczą mają 2 kolejne wskaźniki.
Wskaźnik II stopnia płynności = płynne środki obrotowe / zobowiązanie bieżące.
Płynne środki obrotowe = należności + krótkoterminowe papiery wartościowe + środki pieniężne
Jest on prawidłowy=1,0
Wskaźnik III stopnia = majątek obrotowy (I+II+III stopień) / zobowiązania bieżące
W granicach (1,5 – 2,0). Musimy mieć dwukrotnie więcej majątku obrotowego niż zobowiązań bieżących.
WYKŁAD 9
Analiza finansowa sytuacji kapitałowo-majątkowej spółki akcyjne X
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kap. wł = kap wł./ Mt >= 1 (z analitycznego)
Wskaźnik pokrycia majątku obrotowego kapitałami krótkoterminowymi = (kapitały krótkoterminowe / majątek obrotowy) <=1
Wskaźnik pokrycia Mt kapitałem stałym = kap. stały / Mt >=1
Kapitał stały = kapitał własny + długoterminowy kapitał obcy (zobowiązania długoterminowe)
3.Wskaźnik płynności I stopnia = (śr. Pieniężne I stopnia / zobowiązania bieżące)
4.Wskaźnik płynności II stopnia = (płynne śr. Obrotowe / zobowiązania bieżące).
5.Wskaźnik płynności III stopnia = (M0 / zobowiązania bieżące)
Wykład 10
Ocena wyników finansowych przedsiębiorstwa – analiza rentowności.
Podstawowymi miernikami informującymi o szybkości zwrotu zaangażowanego w
Wydłużenie może być pozytywne np. kiedy planujemy wzrost przychodów i wzrost produkcji.
W należnościach powinna się skracać liczba dni, w ciągu których ściągamy należności (powinno być 14 – 20 dni) liczba dni może też wynikać z długoterminowych umów z kontrahentami . Czasami pewne wydłużenie może spowodować wzrost przychodów.
Wykład 6
Analiza sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w oparciu o pionową ocenę pasywów bilansu (analiza źródeł finansowania działalności).
W kapitałach obcych podział wynika z okresu wymagalności (długo – krótko terminowe zobowiązania).
W analizie zadłużenia uwzględnia się szereg wskaźników w zróżnicowanej konstrukcji , przedmiotem oceny może być wielkość zaangażowanego kapitału obcego krótkoterminowego lub długoterminowego, lub zadłużenie ogółem.
1) Wskaźnik zadłużenia ogółem = Kapitały obce ogółem / Kapitały własne
Jest to wskaźnik napięcia i określa on wielkość długu, a jednocześnie a jednocześnie zdolność lub niezdolność do dalszego zaciągania kredytu
Ocena wielkości i zmiany tego wskaźnika wymaga złożonej analizy w porównaniu z oceną oddziaływania dźwigni finansowej przy uwzględnieniu konkretnej sytuacji danego przedsiębiorstwa.
Wartością graniczną w małym biznesie w USA jest proporcja 3 do 1, średnie i duże firmy 1 do 1.
Według standardów zachodnich w firmie w której nie została zachwiana równowaga między kapitałem własnym a obcym wskaźnik powinien oscylować w przedziale 0,57-0,67.
2) Wskaźnik samofinansowania = Kapitały własne / Kapitały obce ogółem.
3) Wskaźnik zadłużenia długoterminowego = Zobowiązania długoterminowe / Kapitał własny.
Jest to wskaźnik ryzyka, wg standardów zachodnich zadowalający poziom tego wskaźnika powinien wynosić 0,5.
Możliwość zadłużenia się przedsiębiorstwa nie zależy wyłącznie od poziomu kapitałów własnych, lecz także od zdolności do zwrotu zaciąganych długów.
W drugiej grupie wskaźników (w I grupie były 3 wskaźniki) ustalamy nadwyżkę finansową – amortyzacja + zysk netto, która odnosi się do zadłużenia.
1)Wskaźnik zdolności (pewności kredytowej) = (zysk netto + amortyzacja / zadłużenie efektywne
Zadłużenie efektywne = zobowiązania ogółem – środki pieniężne – krótkoterminowe papiery wartościowe.
2)Wskaźnik wiarygodności kredytowej = (zysk netto + amortyzacja) / (kredyty bankowe + odsetki).
Kredyty z bilansu D I 2.
Odsetki z rachunku zysków i strat K II.
Wykład 7
ANALIZA SYTUACJI KAPITAŁOWO – MAJĄTKOWEJ przy zastosowaniu oceny bilansu w układzie poziomym (analiza płynności finansowej).
Oddzielne badanie struktury aktywów i pasywów (tzw. pionowa analiza bilansu) nie wystarcza. Rzeczywisty obraz sytuacji ekonomiczno finansowej przedsiębiorstwa uzyskuje się dopiero w wyniku oceny wzajemnego związku między składnikami majątkowymi a odpowiadającymi im kapitałami. Istnienie równowagi bilansowej niewiele mówi jeszcze o sytuacji finansowej danego przedsiębiorstwa gdyż majątek charakteryzuje się różnym stopniem płynności, a kapitały różnym stopniem wymagalności (terminowości).
Wykład 8
Dobra sytuacja finansowa i prawidłowy układ bilansu występuje w tych przedsiębiorstwach w których płynność środków w aktywach odpowiada terminowości kapitałów w pasywach.
Im krótsze występują terminy zwrotu kapitałów obcych tym więcej składników o wyższej płynności powinno posiadać przedsiębiorstwo i odwrotnie.
Za punkt wyjścia w tej analizie można przyjąć ustalenie udziału kapitału własnego w finansowaniu majątku trwałego.
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem własnym = (kapitał własny / majątek trwały) >= 1.
Metoda 1
Jeśli majątek trwały jest w pełni pokryty kapitałem własnym to wtedy zachowana jest „złota reguła bilansowania”.