Konflikt jako czynnik pojawiający się w pracy zespołowej.

Konflikt jest często postrzegany jako zagrożenie istniejącego ładu i porządku w danej firmie. Jego końcowa faza przynosi najczęściej więcej szkody niż pożytku. Należy jednak zdać sobie sprawę, iż niezgodność poglądów bądź celów to sytuacja zupełnie normalna, ponieważ żadna organizacja nie jest w stanie uniknąć konfliktów, gdyż ludzie mają różne potrzeby, których jednoczesna realizacja jest niemożliwa. Tak więc zamiast podświadomie omijać sytuacje konfliktowe, co jest błędem, lepiej dowiedzieć się, jak dane konflikty twórczo wykorzystywać, bo niedostrzegane problemy narastają, i zwykle prędzej czy później objawiają się ze zdwojoną siłą. Konflikt jest czasem wręcz pożądany. Sytuacja sporna, powoduje nieraz lekkie emocje, pobudza nas do twórczego myślenia, wybija z codziennej rutyny, burzy utarte schematy, jak i prowokuje do szukania nowych pomysłów. Warunkiem jednak jest konstruktywne radzenie sobie ze sporem.
Miejsce pracy to takie specyficzne środowisko, w którym wszelkie konflikty stawiają szczególne wymagania zarówno spierającym się osobom, jak i tym, którzy muszą wmieszać się w konflikt, aby uzdrowić atmosferę w firmie. Konflikty w miejscu pracy są szczególnymi przypadkami ogólniejszych zjawisk jakimi są konflikty społeczne, powstają pomiędzy ludźmi współdziałającymi ze sobą przy realizacji różnych zadań np. produkcyjnych bądź usługowych. Konflikt w miejscu pracy przejawia się nie tylko w drastycznych i widocznych postaciach jakimi są np. strajki i bunty. Występuje on także w licznych, mniej widocznych, nieraz nawet w ukrytych formach i zachowaniach, jak np. w biernym oporze, który znajduje wyraz w m.in. lekceważeniu bądź cichym bojkocie zarządzeń kierownictwa, jak i w opieszałości i niedbalstwie przy wykonywaniu poleceń służbowych. Podstawy te i zachowania w konsekwencji są nie mniej ważne dla prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy. Prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktów w pracy jest stosunkowo wysokie. Nie jest to jednak do końca zjawisko negatywne. Dla wielu ludzi konflikt kojarzy się ze zmianami. W firmach, w których pracownicy nigdy o nic się nie spierają, dużo rzadziej dochodzi do pozytywnych zmian. Pracownicy przyzwyczajają się do otaczających ich warunków i czasem wmawiają sobie, że są z nich zadowoleni. W zasadzie nie chodzi o to, by za wszelką cenę bronić się przed konfliktami. Chodzi bardziej o znalezienie sposobu na to, jak zmniejszyć liczbę niepotrzebnych konfliktów bądź sprawnie rozwiązać te, które już wystąpiły.
Rodzaje konfliktów w pracy:
-Konflikty wywołane przez pracownika- niestety, często zdarza się, że pracownik postawiony jest w takiej sytuacji, że musi sprzeciwić się swojemu przełożonemu. Żadna ze stron nie chce pójść na ustępstwa, co doprowadza do konfliktu.
-Konflikty funkcjonalne- gdy pracownik wykonuje prawidłowo powierzone mu zadanie, nie dochodzi do konfliktu. Jeżeli natomiast zadanie nie zostanie wykonane, powstaje konflikt który może wynikać z niezrozumienia zadania, zapomnienia treści polecenia, braku kwalifikacji, złego wykonania czy błędnej oceny wykonania. Konflikty takie można rozwiązać poprzez wspólne zrozumienie, rozładowania napięcia jak i bilans możliwości i trudności.
-Konflikty organizacyjne- te konflikty powstają przy nieprawidłowym wykorzystaniu ludzi w pracy, bez uwzględnienia ich kwalifikacji, możliwości i zainteresowań. Takim konfliktom można zapobiec właściwie organizując pracę oraz przestrzegając zasad doboru zawodowego.
-Konflikt charakterologiczny- powstaje w związku z tak zwanymi trudnymi charakterami, a ich charakterystyczną cechą jest opór.
Istnieją trzy czynniki, które mają wpływ na powstawanie i rozwój konfliktów:
-różnice charakterów
-problemy w komunikowaniu się
-układy i powiązania międzyludzkie
Przyjrzyjmy się bliżej czynnikom, wyżej wymienionych. Pierwsze to, różnice charakterów. Osobowość- to takie piękne słowo, które podkreśla fakt, że wszyscy jesteśmy wyjątkowi i jedyni w swoim rodzaju. I Tak, czasem zdarza ci się natrafić w życiu zawodowym na taką osobę, której nie jesteś w stanie znieść na dłuższą metę. Jej osobowość jest tak różna od twojej, że bardzo często dochodzi do konkluzji, iż odbieracie na zupełnie innych falach. Problemy w komunikowaniu się. Komunikowanie się, to sztuka przekazywania pewnych treści drugiej osobie. Problemem w tym kontekście jest to, że jesteśmy wystawieni na wiele różnych sygnałów, co powoduje obniżenie percepcji ich odbierania i przetwarzania.
Podsumowując, konflikty rozwiązujmy i kończmy tak, abyśmy nie obawiali się zasiąść przy jednym stole przy okazji kolejnego sporu, który za jakiś czas na pewno znów się pojawi.

Dodaj swoją odpowiedź
Psychologia

Przedmiot badań psychologii i jej definicja

HERMAN EBBINGHAUS w swoim „Zarysie psychologii“ zapisał znamienna myśl, iż psychologia „ma długą przeszłość a krótką historię”.
-długa przeszłość: bo jej wiedza sięga starożytnej Grecji
-krótka historia : bo jako...