Zaburzone zachowania u dziecka:lęk, strach. fiksacja, racjonalizacja, "Kozioł ofiarny, Ekspiacja"

Zaburzone zachowania u dziecka:

*agresja z wszelkimi rodzajami: zaburzone zachowania u dziecka i agresja jako mechanizm obronny - odreagowanie, wyładowanie.
*lęk i strach.

STRACH - stale się przejawia, jest zaburzeniem w funkcjonowaniu dziecka. Strach powoduje zamknięcie się dziecka, problemy z koncentracją.

LĘK - jest permanentnym i ciągłym uczuciem strachu. Nie można wskazać jego źródła, jest podświadomie ulokowane.

Jeśli strach jest zbyt częsty, to prowadzi do zaburzeń psychicznych, np dzieci bojące się powrotu pijanego ojca do domu (jest to przykład leku).

R E G R E S , R E G R E S J A , U W S T E C Z N I E N I E .

Może się objawiać poprzez różnorakie przeżycia, np śmierć bardzo bliskiej osoby - zazwyczaj przybiera on (regres) formę uwstecznienia, np wyparcie się wszystkiego, co potrafimy, np regres u człowieka starszego, który przestaje sobie radzić sam ze sobą,łatwiej mu wrócić pamięcią do tego, co było dużo wstecz.

Regresja - cofnięcie się do wcześniejszego życia poprzez swoje zachowanie.

FIKSACJA - bezcelowe zatrzymanie efektora lub receptora na jakimś fragmencie rzeczywistości. Najbardziej znaną fiksacją jest zawieszenie wzroku, fiksacja wzrokowa.

Agresja werbalna z fiksacją - nagłe przebudzenie i wyrzucenie z siebie emocji, krzyki.
Fiksacja werbalna - zawieszenie się w jednym słowie.
Fiksacja działaniowa - robienie w kółko tego samego, np tiki nerwowe-ciągłe trzepanie nogą.
Fiksacja słuchowa - słyszymy to, co chcemy. Wyłapujemy te sygnały, na które przestrajamy się w traumie.

R A C J O N A L I Z A C J A .

Poszukiwanie argumentów, projekcja.
Projektowanie, przekładanie swoich win na inne osoby, np " To nie ja to zrobiłam, to Zuzia..." . Projekcja jest powiązana z fantazjowaniem, wymyślaniem sobie. Fantazjowanie pozwala nam uciec od ciężkiej rzeczywistości, aby móc przetrwać sytuację groźną, z którą nie możemy sobie poradzić. Fantazjowanie może doprowadzić do wewnętrznej izolacji, czyli utracenia kontaktu z rzeczywistością. Najczęściej izolują się dzieci molestowane seksualnie przez swoich rodziców - nie chcą one o tym mówić, gdyż zraniłoby je to jeszcze bardziej.

Dopuszczenie do świadomości, że znajdujemy się w trudnej sytuacji powoduje, że chcemy to naprawić, np wiecznie niezadowolony i krzyczący kierownik. W obronie przed nim próbujemy się podlizać "dzień dobry". Jest to sposób obrony.

Reakcja przeciwstawna - na zło z zewnątrz reagujemy pozytywnie, mówiąc, że nie jest aż tak źle.

Odwracanie obrazu rzeczywistości - najczęściej jest spotykane u dzieci w domach dziecka, które nie pozwolą źle mówić o swoich rodzicach.

"Kozioł ofiarny" - nacisk na grupę powoduje, że wśród członków wybiera się osobę najsłabszą psychicznie, na której można odreagować, wyżyć się. Ma to miejsce w szkołach czy domach dziecka. Kozłem są osoby słabe psychicznie, nie potrafiące się bronić, posiadające specyficzne cechy. Kozioł zostaje wyłoniony, gdy w grupie zaczyna się źle dziać, skoro musi ona na kimś odreagować. Chcąc odciążyć nacisk grupy na kozła ofiarnego należy zmniejszyć nacisk na grupę.


E K S P I A C J A

Ekspiacja - mechanizm, który pozwala za pomocą wyrządzonych komuś krzywd dojść do katharsis, np kiedy zapracowani, nieobecni w domu rodzice użalają się nad swoim dzieckiem, po czym dochodzą do wniosku, że będzie to dobra nauka dla niego, że będzie twardszy na przyszłość. Bo przecież rodziców życie nie rozpieszczało, więc uważają, że ich dzieci mogą przejść to samo. Nierzadko rodzice nieobecność w domu próbują nadrobić gadżetami, w postaci drogich prezentów (np drogich aut czy dawaniu dużych kwot pieniędzy), zamiast poświęcić dziecku więcej czasu, porozmawiać z nim, zbliżyć się do niego. takie dziecko często popada w depresję, jest zamknięte w sobie, popełnia samobójstwo.