Recenzja artykułu "Baśniowa terapia"

W artykule „Baśniowa terapia” zawartym w czasopiśmie „Psychologia w szkole” nr 4/2005 Maria Molicka omawia sposób leczenia zaburzeń u dzieci za pomocą baśni. Autorka uważa, iż czytanie baśni w przedszkolach często pomaga rozpoznać, że niektóre z dzieci mają problemy rodzinne. Dziecko np. bite jest w stanie wyłapać z baśni głębszą fabułę, niż dzieci z rodzin prawidłowych. Przykładem jest zdarzenie, gdy wychowawczyni przeczytała dzieciom bajkę „Wilczek i jego przyjaciel króliczek”. To opowieść o przemocy w rodzinie. Po przeczytaniu zapytała dzieci, o czym opowiada bajka. Wszystkie dzieci powiedziały, że o wilczku i jego przyjacielu… jeden z chłopców wykrzyczał, ze jest to bajka „o biciu, jak tato bije dzieci!” Nauczycielka podejrzewała już od jakiegoś czasu, że chłopiec jest bity, dzięki bajce otworzył się i można było rozpocząć terapię chłopca i jego rodziny. Ten przykład pokazał jak ważną rolę w życiu dziecka odgrywają baśnie. Autorka twierdzi, iż treści zawarte w baśniach mówią o podstawowych potrzebach dziecka oraz dotyczą problemów egzystencjalnych. W baśniach metaforycznie zawarte są nieuświadomione lęki oraz potrzeby dziecka. Maria Molicka uważa, że świat baśni pomaga zbudować dzieciom poczucie bezpieczeństwa, ponieważ rozumieją one jej wewnętrzny świat, gdzie magiczność istnieje razem z realnością.
Autorka wyjaśnia również czym jest biblioterapia. Według Niej biblioterapia kształtuje w człowieku obraz świata oraz samego siebie. Wspieranie poprzez literaturę pomaga zredukować negatywne napięcie emocjonalne oraz kształtuje korzystne zmiany w psychice. Według autorki baśnie dają wsparcie emocjonalne, pozwalają zrozumieć odbiorcy, że inni również mają problemy, często nawet większe niż oni sami. Dzięki baśniom dzieci oswajają się z zagrożeniem, szczęsliwe zakończenia dają im nadzieję i optymizm.
Autorka przedstawia również podział bajek terapeutycznych na bajki relaksacyjne, psychoedukacyjne oraz psychoterapeutyczne. Każda z bajek charakteryzuje się odmienną fabułą. Odmienność ta umożliwia zastosowanie bajek w eliminowaniu najróżniejszych dziecięcych problemów oraz pomaga zrozumieć dziecku fakt, iż każdy, nawet największy problem jest do rozwiązania, a co za tym idzie, bajka oczyszcza dziecko ze złych emocji.
Bajki niosą również przesłąnie co do zachowania bohaterów i czytelników; dziecko zauważa, że mając problemy bohaterowie tak samo myślą, czują i zachowują się w sytuacjach dla nich trudnych. Spotkania z bohaterami książek dziecko przeżywa tak, jak spotkanie z ludźmi w rzeczywistości, uczy się więc zachowań społecznych na zasadzie naśladownictwa i identyfikacji. Zdaniem autorki, dziecku, które doświadczyło sytuacji traumatycznych np. śmierć bliskiej osoby, przemoc fizyczna bądź seksualna najbardziej pomocne są bajki psychoterapeutyczne. Pomagają one bowiem dziecku w wyrzucaniu negatywnych emocji, uwalniają je od poczucia winy, ułatwiają mu mówienie o zdarzeniu. Pomagają również zaakceptować dziecku to, co się wydarzyło, a na co ono nie miało wpływu. Autorka zaprezentowała również kilka bajek swojego autorstwa oraz sklasyfikowała, które z nich w jakich problemach pomagają oraz wyjaśniła dlaczego.
Podsumowując, uważam, że artykuł całkowicie oraz wyczerpująco przybliża sposób terapii poprzez baśnie, całość przedstawiona przejrzyście i jasno. Artykuł jest skierowany do rodziców, wychowawców, ale również i do osób, które nigdy nie miały styczności z tą formą terapii, a chciałyby się o niej dowiedzieć, poznać ją. Dodatkowym atutem jest to, że Maria Molicka przedstawia w artykule książki swojego autorstwa, przez co ich prezentacja wydaje się być jak najbardziej wiarygodna.