Język polski

napisz kartkę z pamiętnika PLIS

Odpowiedź

nutka13

Drogi pamiętniku! Nie potrafię tego opowiedzieć komuś innemu. Chciałbym opisać tu swoja historię związanką z Nemeczkiem. Pewnego dnia postanowiłem odwiedzić mojej przyjaciela. Byłam bardzo ciekawy jak się czuje. Martwiłem się o niego. Jednak bardzo zaskoczyło mnie to, co zobaczyłem. Nemeczek był osłabiony. Nie trudno było zauważyć, iż jego rodzice po wizycie lekarza zdawali się smutni. Czułem, że coś jest nie tak. Obawiałam się najgorszego. Za wszelką cenę nie chciałem go stracić. Dlatego postanowiłem się nim zająć. Przychodziłem do niego prawie codziennie. Niestety nie było widać poprawy. Ciągle nie mogłem pogodzić się z tym, co ma się stać. Wiedziałam, że to już koniec. Pewnego popołudnia jak zwykle byłem i niego. Zaniepokoiła mnie jego wysoka gorączka. Zawiadomiłem lekarza. Podał mu zastrzyki przeciwbólowe. Wiedziałem, że ta chwila w końcu nadejdzie. Nie potrafiłem powstrzymać się od płaczu. Miałem ochotę jeszcze ten ostatni raz go przytulić, porozmawiać. Gdy odszedł poczułem wielką pustkę. Do dziś, gdy to wspominam czuję się źle. Nigdy nie zapomnę Nemeczka. Był dla mnie jak brat. Nie wiem, czy będę jeszcze pisać o tym. To zbyt boli. Ale wiem, że będę teśknił.

olula12

Dzień zaczął się jak każdy inny. Nie przypuszczałem, że ten dzień skończy się dla mnie beznadziejnie. Rano wstałem, zjadłem śniadanie i pojechałem do szkoły. Na początku było nawet fajnie. Później zaś zaczęły się dla mnie kłopoty. Na początku lekcji zgłosiłem panu od fizyki, że jestem nieprzygotowany. Miałem do tego prawo. On zaś wziął mnie do odpowiedzi, ale nie poszedłem. Wstawił mi jedynkę, no i nie wiadomo z jakiego powodu uwagę, przecież zachowywałem się normalnie. Nie chciałem się z nim kłócić, więc usiadłem zły do ławki. Lecz to nie było wszystko… Następną lekcją było wychowanie fizyczne. Jak zawsze wszyscy poszliśmy się przygotować do zajęć. Pech cały czas mnie prześladował i kiedy szedłem po schodach lewa noga poślizgnęła się i spadłem. Na chwilę straciłem przytomność. Obudziłem się leżący na ławce otoczony grupą ludzi, byli to szczególnie nauczyciele. Strasznie bolała mnie noga, więc im o tym powiedziałem. Pojechaliśmy do szpitala. Okazało się, że była złamana. Miałem nadzieje, że to już koniec niespodzianek jak na jeden dzień. Wróciwszy do domu wszyscy coś ode mnie chcieli: zrób to, zrób tamto. Nie mogli zrozumieć, że byłem niedysponowany. Zdenerwowany całym dniem poszedłem spać. To był chyba mój najgorszy dzień w życiu. Nie chciałbym przechodzić tego samego jeszcze raz. Nie życzę tego nawet swojemu wrogowi.

Dodaj swoją odpowiedź

Język polski