"Kordian" jako dramat romantyczny i narodowy.

Odrzucenie zasady trzech jedności.
· Swobodna i otwarta kompozycja utworu.
· Synkretyzm gatunkowy.
· Akcja dramatu dotyczy głównie wewnętrznych i konfliktów bohatera.
· Głębia psychologiczna Kordiana jako bohatera romantycznego.
· Realizm psychologiczny kreacji cara i jego brata Konstantego.
· Widowiskowość i lapidarność sceny koronacji (najkrótsza scena w światowej dramaturgii).
· Nowatorstwo sceny przed sypialnią cara – Strach i Imaginacja jako upersonifikowane stany psychiczne, tzw. hipostazy.
· Groza oczekiwania i nastrojowość sceny końcowej (zapowiedź dramatu modernistycznego).
· Różnorodność sposobów ukazywania świata – realizm, fantastyka, wizyjność, groteska, liryzm, tragizm.
· „Kordian” jako moralitet (odwieczna walka dobra ze złem) i dramat historiozoficzny.
· „Kordian” jako dramat narodowy – dotyczy problemów narodu w dramatycznym okresie jego historii, głos dyskusji dotyczącej przeszłości i przyszłości Polaków.