Ultrafiolet- informacje ogólne

Promieniowanie ultrafioletowe (nadfiolet, promieniowanie UV ) odkryli w 1801r. J. Ritter i W.H. Wollaston.

Właściwości
Promieniowanie ultrafioletowe jest to niewidzialne promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości 10- 4000 nanometra. Obszar tego promieniowania umownie dzieli się na cztery zakresy (zgodnie z malejącą długością fali): A, B, C i tzw. Nadfiolet próżniowy.
Promieniowanie ultrafioletowe zwłaszcza z zakresu B i C, odznacza się dużą aktywnością biologiczną (działa m.in. mutagennie, bakteriobójczo, wyzwala wydzielanie pigmentu),
Wywołuje reakcję fotochemiczną (utlenianie, redukcje, rozkład, polimeryzacje), powoduje fotoluminesencję niektórych substancji. Promieniowanie UV przyśpiesza proces starzenia się skóry. Jest ono także niebezpieczne dla oczu i wpływa negatywnie na produkcje żywności, gdyż ponad 2/3 gatunków roślin jest wrażliwe na promieniowanie.
Jednak w niewielkich dawkach promieniowanie UV jest korzystne dla organizmu człowieka, zapobiegając krzywicy u dzieci, w skórze wytwarzając ochronny pigment oraz witaminę D2. Wpływają ponadto korzystnie na centralny układ nerwowy.

Źródła
Naturalnymi źródłami promieniowania są między innymi ciała o dostatecznie wysokiej temperaturze, słońce i różne gwiazdy (ze wzrostem temperatury natężenie promieniowania ultrafioletowego wzrasta). Technicznymi źródłami promieniowania ultrafioletowego są lampy wyładowcze przede wszystkim lampy rtęciowe (tzw. kwarcówki, które stosuje się w solariach).

Zastosowanie
Dzięki swym właściwością znajduje szerokie zastosowanie w medycynie (fizykoterapia, sterylizacja), biologii (badania mikroskopowe tkanek i komórek), mineralogii (analiza minerałów formacji) i wielu innych dziedzinach nauki, techniki i gospodarki.