Charakterystyka porównanwcza Edypa i Achillesa jako postaci tragicznych.

Starożytni wierzyli, że to oni wpływali na nasze życie i wszystko, co jego dotyczy. Epoka ta dawała również wiarę w celowość każdej rzeczy. To dlatego spośród wszystkich wartości najbardziej cenili oni życie. Aby móc bliżej przedstawić bohaterów cierpiących ukazanych w literaturze antyku, należy wpierw przyjrzeć się pojęciu tragizmu, jego roli w życiu bohatera. Czym więc jest tragedia? Można ją nazwać bliżej nieokreśloną siłą zewnętrzna, która ma ogromny wpływ na życie głównego bohatera. Jest on zazwyczaj w przekonaniu, iż sam podejmuje decyzje i sam kieruje swoim życiem, jednak w rzeczywistości prócz jego zachowań, decyzji, myśli i podejrzeń, bez jego wpływu dzieją się rzeczy zagrażające jego życiu, zdrowiu bądź szczęściu. Jest nam to bliżej znane jako fatum, które przez wielu odbierane jest właśnie jako zbieg niekorzystnych sytuacji, na które nie ma się większego wpływu mimo swych starań. Bohaterowie tragiczni są to postacie postawione w trudnej sytuacji, której nie można rozwiązać i dlatego najczęściej spotyka ich katastrofa.
Postaciami tragicznymi w epoce antyku są Edyp oraz Achilles. Edyp jest głównym bohaterem tytułowym tragedii greckiej Sofoklesa pt. ,,Król Edyp”. Jest pierworodnym synem Lajosa i Jokasty. Gdy go poznajemy, wiemy jedynie, że jest sprawiedliwym i oddanym władcą Teb, dobrym mężem Jokasty i troskliwym ojcem czwórki dzieci: synów Etoklesa i Polinejkesa oraz córek Antygony i Ismeny Pochodzi z rodu Labdakidów, na którym spoczywa fatum.. Rodzice rezygnowali jednak z wychowywania syna w momencie, gdy ojciec dowiedział się od wyroczni delfickiej, że kiedyś zostanie zamordowany z ręki własnego dziecka. Wówczas postanowił porzucić noworodka na pewną śmierć. Od pierwszych dni narodzin, losy bohatera wzbudzają w czytelniku litość i trwogę. Lajos został kiedyś ostrzeżony przez wyrocznię że zginie z rąk własnego syna który następnie ożeni się z jego żoną a własną matką. Gdy więc urodził im się syn rodzice przekłuli mu pięty żelaznymi kolcami, związali i porzucili w górach. Dziecko zostało znalezione przez pasterzy i zaniesione do Koryntu. Edyp to dobry władca, kochany przez swój lud. Jest człowiekiem uczciwym, sprawiedliwym, szlachetnym, przezornym i mądrym. Kolejną z cech jego charakteru była porywczość i impulsywność, o czym świadczy chociażby dialog z Lajosem w wąwozie.
Edyp cechował się także poczuciem honoru i odpowiedzialności. Gdy dowiedział się straszliwej prawdy, nie próbował się usprawiedliwiać, mimo iż z początku, w szoku atakował Tyrezjasza. Nie cofnął się także przed wymierzeniem sobie kary za swe zbrodnie, mimo iż popełnił je nieświadomie. Władca Teb dał się też poznać jako troskliwy i czuły ojciec.
Drugi bohater tragiczny to Achilles, który jest główną postacią eposu Homera pt. „Iliada”. Heros był synem króla Ftyi Peleusa i morskiej bogini Tetydy. . Syn Peleusa byl odporny na rany, ponieważ Tetyda kąpała go w Styksie. Matka, zanurzajac syna, trzymala go za piete. I wlasnie pieta Achillesa była podatna na ciosy wroga. Achilles, byl najdzielniejszym wojownikiem greckim, postrachem wszystkich Trojan. Miał nadludzką siłę. Achilles był przede wszystkim wojownikiem, wyróżniającym się na polu bitwy pod wieloma względami.
Jako wojownik prezentuje też określone cechy charakteru, takie jak waleczność, odwaga i męstwo. Troszczyl sie o swój honor i pragna slawy posmiertnej. Dla bohatera wielką wartość miała także przyjaźń. Był dumny z bliskiej znajomości z Patroklesem i na wieść o jego śmierci w pojedynku z Hektorem nie mógł sobie poradzić z mieszanką gniewu i wyrzutów sumienia, gdyż łatwo popadał w skrajne odczucia. Poprzysiągł zemstę i zabił najdzielniejszego z trojańskich wojowników, po czym zbezcześcił zwłoki przegranego przeciwnika. Miał zapewne nadzieję, że w ten sposób zagłuszy wyrzuty sumienia, Dopiero, kiedy pod jego namiotem pojawił się zbolały Priam, okazał litość i zezwolił na pogrzebanie ciała Hektora z należytymi honorami. Achilles nie uznawał autorytetów. Był przekonany o własnej doskonałości i sprawności we władaniu mieczem.
Mityczny Achilles to postać pełna sprzeczności. W jednej chwili szlachetny, dzielny wojownik, w następnej bezlitosna, okrutna maszyna do zabijania. W jego żyłach płynie boska krew, a jednak bezcześci święte zasady Olimpijczyków. Czasami jednak mial chwile slabosci. Po stracie przyjaciela zachowywal sie jak czlowiek slaby.Byl bliski odebrania sobie zycia, które stracilo dla niego sens. Po rozmowie z matka zapalal checia zemsty na Hektorze. Przeznaczenie w wierzeniach Starożytnych Greków było nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Towarzyszyło one każdemu od urodzenia do końca życia. Wszystko co się działo, co człowiek robił było z góry ustalone przez Bogów greckich. Przeznaczenie kierowało także życiem Edypa, króla Teb.
Edyp już jako dziecko był pod jego wpływem. To dzięki przeznaczeniu bohater przeżył porzucenie w górach z przebitymi nogami, dostał się na Korynt, gdzie dorastał w nieświadomości kim naprawdę jest . Gdy dowiedział się o przepowiedni wystraszył się i opuścił Korynt, by odwrócić zły los. W czasie podróży Fatum pokierowało go na drogę, którą przejeżdżał orszak z jego prawdziwym ojcem. Nieświadomy Edyp zabił świtę orszaku oraz samego króla-ojca Edypa. Los pokierował Edypem dalej, prosto do Teb, które prześladował Sfinks. Dzięki interwencji bogów Edypowi udało się pokonać Sfinksa, objąć tron w Tebach oraz poślubić Jokastę, własną matkę. Przeznaczenie wypełniło się. Edyp cały czas był nieświadomy tego co robi, tego że przeznaczenie kroczy za nim i się wypełnia. Edyp nie miał wpływu na to co się działo, tak po prostu musiało być. Gdy dowiedział się o tym, że to on jest winny plagom w Tebach, że to on zabił ojca, wydłubał sobie oczy i opuścił Teby. Była to kara, którą sam sobie wymierzył. Przeznaczenie w życiu Edypa nie koniecznie musiało być przekleństwem Bohatera prześladowały porażki i nieszczęścia. Edyp jest archetypem człowieka, który próbuje uciec przed własnym losem. Przeznaczeniem Achillesa było zostać wielkim i potężnym wojownikiem .Przepowiednia bowiem głosiła, ze przerośnie on sława i potęgą swego ojca. To dlatego wydano Tetydę za śmiertelnika, choć ona sama była boginką, żaden z bogów nie chciał mieć potomka potężniejszego od siebie. Tetyda znała te przepowiedni, wiedziała też, ze Grecy będą chcieli zabrać jej syna na wyprawę wojenną pod Troją, dlatego od początku starała się go chronić. Jeszcze, kiedy był niemowlęciem, wykąpała go w wodzie Styksu, dając mu tym samym odporność na wszelkie ciosy. Był tylko jeden wyjątek, pięta Achillesa, za którą trzymała go matka, zanurzając w wodzie, nie została obmyta i ona jako jedyny fragment boskiego ciała nie była odporna na ciosy.
Wina tragiczna to wina niezawiniona, jednakże sprowadzająca na bohatera bezwzględną karę. Na działanie bohatera ogromny wpływ ma perypetia;Tragizm Edyp przedstawia bezsilność wobec nieodgadnionych praw losu. Edyp wierzył, że jest w stanie być dobrym królem, starał się walczyć z przeciwnościami losu. Nie dopuszczał do siebie myśli, że to on jest przyczyną cierpień ludzi. Edyp jest postacią tragiczną, los go nie oszczędzał na początku porzucili go rodzice, potem zabił swego ojca, ożenił się ze swą matką, a na sam koniec jego poddani muszą cierpieć za jego nieświadome czyny. W ostateczności, kiedy Edyp poznaje prawdę, podejmuje godną króla decyzję. Tak naprawdę o jego losie decyduje fatum- klątwa rzucona dawniej na jego rodziców. Widzimy wiec, że konflikt tragiczny Edypa jest nierozwiązalny i prowadzi nieuchronnie do klęski bohatera.
Ironia tragiczna polegała na tym, że na bohaterze antycznej tragedii ciąży wina tragiczna, związana ze zbłądzeniem tragicznym, ironią losu, jaki go dopadł, choć chciał za wszelka cenę uniknąć przeznaczenia. Jedna z postaci tragicznych w Iliadzie z pewnością jest Achilles. Nie można wyzbyć się przekonania, ze przecież nie musiało tak właśnie być. Tragizm tych postaci polega jednak na tym, ze cokolwiek by zrobili, taki los został im przypisany i jakiekolwiek kroki podjęliby do jego zmienienia, nie unikną tego co ich czeka. Świetnie ukazuje to mit o Edypie, który pomimo wyzbycia się syna i tak zginął z jego ręki po wielu latach. Nie da się niestety tego uniknąć.
Bohaterów których przedstawiłem łaczy to, iż obydwoje nie są w stanie uniknąć swojego losu. Edyp oraz Achilles są symbolem człowieka, którzy nie mają wpływu na swoje życie i ls, gdyż ciąży nad nimi fatum i wszystko jest w rękach Bogów.

Dodaj swoją odpowiedź