Według mnie, poeci natchnienie do pisania czerpią z sytuacji, w której się znajdują. Gdy są smutni, wiersz napewno nie będzie wesoły, śmieszny. Będzie wyrażał uczucia autora. Gdy poeta będzie szczęśliwy, bedzie miał dobry dzień to wiadomoże wiersz także taki będzie. Poeci natchnienie biorą również z miejsca, w którym sie znajdują albo znajdowali. Miejsce to może wywołać wspomnienia, które poeta przelewa na papier. Natchnieniem bywają też często ludzie. Dzieci, bawiące się na placach zabaw, dorosli spieszący się do pracy. Nawet zwierzęta mogą natchnąć to pisania. Kto wie, może i my będziemy kiedyś kogos natchnieniem /
Myślę że poeci czerpią natchnienie z serca. Mogą też brać natchnienie z natury, czy nawet z własnych przeżyć.Jan Kochanowski napisał treny po śmierci córeczki Urszuli. Treny te były poświęcone właśnie jej. Poeta przebywając na pięknej łące może napisać wiersz właśnie o niej, o jej zapachu. Autor często pisać może o sobie. Szymborska czasem opisywała w swioch dziełach co lubi, a czego nie lubi. Wydaje mi się, że poeci czerpią też natchnienie z historii, a potem piszą o żołnierzach, np wiersz "żołnierze z westerplatte". Myślę również że każdy poeta ma swoj własny sposób czerpania natchnienia do pisania. Ogólnie ze wszystkiego można czerpać natchnienie tylko trzeba potrafić to zrobić. Proszę :)
