Ogólne cechy ogrodu barokowego:Ogrody zakładane są zazwyczaj przy otwartych rezydencjach reprezentacyjnych. Budowle zamkowe zastępują pałace o rozczłonowanej bryle, zwykle na planie podkowy, z korpusem głównym i skrzydłami bocznymi otaczającymi dziedziniec, często podzielony na części. Powstają założenia pałacowo-ogrodowe.Pałac i ogród sytuowane są na wspólnej osi symetrii. Pałac jest dominującym elementem założenia, jego środek wyznacza zwykle wielki salon otwarty na ogród.Ogród stanowi dopełnienie programowe i przestrzenne pałacu. Poszczególne elementy kompozycyjne ogrodu są powiązane ze sobą, z wnętrzami pałacu i bryłą budynku.Układowi wnętrz pałacu odpowiada układ wnętrz ogrodu. Kształtowane są one przez geometryczne elementy roślinne (szpalery, boskiety, grupy drzew), rzeźbę terenu oraz architekturę ogrodową (mury, balustrady, altany, pawilony i budowle ogrodowe, rzeźby).Ogrody, podobnie jak pałac, są wielownętrzowe. Wyznacza się w ich przestrzeni salony, sale, gabinety, korytarze itp.Kompozycje ogrodowe, jak całą sztukę barokową, cechuje dążenie do kontrastu (płaskie partery kwiatowe z boskietami, różna wielkośd i wyposażenie salonów ogrodowych, kontrast elementów roślinnych i wodnych z architekturą i rzeźbą. Podstawowym elementem plastycznym i dekoracyjnym jest roślinnośd.
to nie jest plastyka!