Wychowanie zdrowotne

Wychowanie fizyczne jako dział wychowania zdrowotnego

Celem wychowania fizycznego jest podnoszenie sprawności fizycznej, stymulowanie rozwoju fizycznego oraz kształtowanie postaw związanych z osobista troską o stan fizyczny, sprawność fizyczną, zdrowie i urodę. Środkiem wychowania fizycznego jest ruch i aktywność ruchowa, w wyniku której występują zmiany w rozwoju fizycznym i sprawności ruchowej w pożądanym kierunku.

Wychowanie fizyczne realizowane jest w trzech zakresach:
1) najwęższy – obejmuje konkretne lekcje wychowania fizycznego, przy czym wychowanie fizyczne jest tu rozumiane jako przedmiot wychowania. Uczestniczą w nim wszyscy uczniowie. Lekcje wf-u maja walory poznawcze, kształcące i wychowawcze, służą do poznania ćwiczeń korekcyjno – kompensacyjnych.
2) krąg pośredni – obejmuje te zajęcia i prace, które mają na celu opanowanie nawyków zdrowotno – wychowawczych. W tym kręgu znajdują się zajęcia śródlekcyjne, pozalekcyjne, czuwanie nad postawą ucznia na każdej lekcji i rozwijanie zainteresowań kulturą fizyczną.
3) krąg najszerszy – obejmuje zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne, w kręgu tym znajduje się działalność np. Szkolnego Związku Sportowego i innych klubów sportowych, które zrzeszają uczniów uzdolnionych sportowo, ruchowo.

Praca nauczyciela a zdrowie:
· przebywanie w salach zapylonych (kurz, pył z kredy) przyczyniają się do alergii i tzw. niewydolności emisyjnej,
· stres, powodowany tym, że nauczyciel jest za bardzo emocjonalny, nieopanowany, nerwowy,
· głośne, wyraźne mówienie – niewydolność emisyjna,
· hałas,

Aspekty wychowania zdrowotnego:
· kształtowanie akceptacji samego siebie,
· identyfikowanie się młodzieży z własną płcią,
· kształtowanie relacji między chłopakami i dziewczętami,
· problemy uzależnień (alkohol, narkotyki, hazard, komputer),
· uczenie młodzieży samoobserwacji, poznawania samego siebie, kształtowanie poczucia własnej samowartości i adekwatnej samooceny,
· żyjemy w kulturze popularnej w której ważny jest kult urody, młodości i zdrowia,
· kształtowanie nawyków racjonalnego odżywiania,
· kształtowanie postaw akceptujących własne niedociągnięcia, braki,