Konrad Wallenrod i Konrad z trzeciej części "Dziadów" jako typowi bohaterowie romantyczni.
Adam Mickiewicz, zeslany za dzialalnosc patriotyczna, bolesnie odczuwal utrate ojczyzny, stad pisze dramat "Konrad Wallenrod".Mottem tegoz dramatu jest:
"Sa dwa sposoby walczenia:
Trzeba byc lisem i lwem".
Jakie cechy posiada bohater romantyczny?
Nierozumiany przez nikogo, wyobcowany, nieszczęśliwy w miłości, kończy często samobójstwem, bojownik o sprawy kraju.
Główny bohater utworu, typowy dla literatury romantycznej bedzie rozdarty pomiedzy ojczyzna a rodzina. Wybierze ojczyzne, dla której zaryzykuje swój honor. Mozna mówic o prometeizmie, walce z silami wyzszymi w imie milosci do kraju.
Konrad byl postacia zlozona. Charakteryzowal sie dwoistoscia charakteru.
W mlodosci trafil na dwór ksiecia Kiejstuta, poslubia jego córke Aldone.
Ale wobec rozpaczliwego polozenia Litwy porzuca wszystko. Wybrany Wielkim Mistrzem Krzyzackim, moze zrealizowac swój podstepny plan. Przybiera imie zabitego rycerza Konrada, zdobywa zaufanie Krzyzaków i w koncu doprowadza ich do zguby. Wyrzuty sumienia poglebiaja sie i doprowadzaja go do samobójstwa. W walce wewnetrznej pozostaje sam. Dwoistosc charakteru stanowi jego zgube.
Nie radosc, milosc ukochanej zony Aldony, lecz podstep i zdrada sa jego dzialaniem.
Jest postacia bezkompromisowa, a szkoda, bylby wspanialym, oddanym, wrazliwym dla swojej rodziny, ale zapamietal slowa wyrazajace walke przeciw wrogom: "Sa dwa sposoby walczenia: trzeba byc lisem i lwem".
Bohaterem romantycznym nastepnego dramatu "Dziady, czesc III" jest Gustaw-Konrad. Utwór powstal równiez pod wplywem wydarzen politycznych, a poswiecony glównie wspólwiezniom zmarlym na zeslaniu. "Dziady, czesc III" powstaly w Dresden w 1832 roku, stad nazwa "drezdenskie".
Dramat mial na celu ukazanie walki o wolnosc.Glówny bohater, Gustaw-Konrad w trzeciej czesci "Dziadów" przeistacza sie w Konrada - z nieszczesliwego kochanka w bojownika o wolnosc.W celi wieziennej zapisuje swoja metamorfoze: "Umarl Gustaw - narodzil sie Konrad".
W mlodosci Gustaw to czlowiek wrazliwy, samotny, nierozumiany przez ludzi, wyobcowany i nieszczesliwie zakochany. Sylwetka przypomina w tym okresie Konrada Wallenroda.
Gustaw, odtracony przez ukochana, skrzywdzony, przeistacza sie z nieszczesliwego kochanka w bojownika o wyzwolenie narodu. Poswieca sie dla dobra ogólu, dazy do spelnienia swojej misji, roli Mesjasza. Nawet mord, bluznierstwo i zdrada sa najwazniejszymi skladnikami jego walki. Takim bluznierczym czynem Konrada jest wystapienie przeciw Bogu w Wielkiej Improwizacji. Konrad chce zyskac "rzad dusz" i sprawowac najwyzsza wladze:
"Ja i ojczyzna to jedno
Nazywam sie Miljon - bo za miljony
kocham i cierpie katusze".
a dalej zwraca się wprost do Boga
"Nie jestes Ojcem Swiata
ale (diabla glos)... carem!"
Bohater romantyczny nie wygrywa, nie osiąga postanowionego celu, lecz także nie przegrywa, gdyż jego idea okazuje sie zwycieska.
Tragiczna śmierć Konrada i Konrada z "Dziadów" była w czasach zaborów wskazówka do walki o niepodleglosc.