Walory turystyczne meksyku
Meksyk to państwo w Ameryce Północnej, graniczące od północy z USA a na południu z Gwatemalą i Belize. Od zachodu jego terytorium ograniczone jest wodami Pacyfiku, a od wschodu Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego. Trzeci co do wielkości kraj Ameryki Łacińskiej i największy kraj Ameryki Środkowej.
PÓŁNOCNY MEKSYK
Posępne góry, spalone słońcem równiny, olbrzymie kaktusy i ludzie na koniach – to typowe wyobrażenia o północnym Meksyku. Ten słabo zaludniony obszar zajmuje ponad połowę całej powierzchni kraju, rozciąga się od uroczych plaż Dolnej Kalifornii po bagna i wyspy wybrzeża Zatoki Meksykańskiej. Tę wspaniałą krainę przecinają z północy na południe dwa pasma gór: Sierra Madre Occidental (Zachodnia) oraz Sierra Madere Oriental (Wschodnia). Pomiędzy nimi leży rozległa, największa w Ameryce Północnej, pustynia Chihuahua. Na północny zachód od niej aż do mającego 1300 km długości Półwyspu Kalifornijskiego ciągnie się pustynia Sonora. Na półwyspie znajdują się najlepsze plaże północnego Meksyku. Pośród nagich, skalistych skał ukryte są piękne, dające chłód lasy sosnowe, spokojne jeziora i grzmiące wodospady. W Sierra Tarahumara są – głębsze nawet od Wielkiego Kanionu Kolorado – zalesione wąwozy, przez które prowadzi jedna z najbardziej malowniczych tras na świecie. Jakkolwiek w tej części kraju nie rozwinęła się nigdy żadna wielka cywilizacja prekolumbijska, to jednak fascynować może przepiękna ceramika i unikatowa architektura kultury Paquime, a także tajemnicze malowidła w jaskiniach Kalifornii Dolnej.
Mieszkańcy zachodniego pasma Sierra Madre, w odróżnieniu od współczesnego społeczeństwa meksykańskiego, nie odchodzą od tradycyjnego modelu życia. Region ten jest ograniczony od północy długą, 3140-kilometrową granicą z USA, która w dużej części biegnie rzeką Ro Grande (zwaną w Meksyku Ro Bravo).
Charakterystyczna dla tego rejonu mieszanka wpływów kulturowych, językowych, muzycznych i kulinarnych powoduje, że jest to niemal zupełnie inne państwo.
Podczas podróżowania po tej części Meksyku należy pamiętać o odległościach, jakie dzielą odwiedzane miejsca. Wielbiciele kąpieli słonecznych znajdą najlepsze plaże na Półwyspie Kalifornijskim. Podziwiać tu można krajobraz pustynny i różnorodną florę i faunę, m.in. wieloryba szarego.
Atrakcyjnym nadmorskim kurortem jest Maztlan. To znakomite miejsce do wędrówek, dla turystów szczególnie interesujące są przyprawiające o zawrót głowy gardziele Miedzianego Kanionu. W okolicach Durango spacerować można uliczkami będącymi scenerią wielu westernów. Warto również poznać kulturalne i nocne życie takich nowoczesnych miejscowości, jak Tijuana czy Monterrey.
Caon del Cobre (Miedziany Kanion) – jest jednym z cudów natury Ameryki Północnej. Kanion o wiele potężniejszy od Wielkiego Kanionu Kolorado nie jest tak dobrze znany. W wulkanicznej skale Sierra Madre Zachodniej rzeki wyżłobiły sześć kanionów. Pośród sosnowych lasów znajdują się widowiskowe wodospady, niesamowicie uformowane skały i spokojne jeziora. Niektóre z tych cudów widoczne są z okien pociągu, jaki przemierza budzące grozę północne rejony tego obszaru. Słabo zaludnione kaniony są siedzibą Indian Tarahumara i kryją relikty dawnej, dobrej koniunktury w górnictwie.
Mazatln – położony tuż pod Zwrotnikiem Raka, jest najbardziej na północ wysuniętym wielkim kurortem Meksyku. Łagodny klimat i kilometry plaż czynią to miejsce wyjątkowo popularnym. Mówi się o nim, że pod względem wystawności zajmuje po karnawale w Rio i Nowym Orleanie trzecie miejsce na świecie.
Durango – Powiązania miasta z przemysłem filmowym, szczególnie z westernami, są jego największą atrakcją. Kinematograficzną przeszłość Durango nadal widać w wielu restauracjach i sklepach.
Monterrey – trzecie co do wielkości miasto Meksyku jest kwitnącym centrum przemysłowym, gdzie znaleźć można najśmielsze w kraju przykłady XX-wiecznej architektury. Półpustynne górzyste tereny na zachód od Monterrey zajmują jeden z największych w Meksyku parków narodowych - Parque Nacional las Cumbres de Monterrey.
ŚRODKOWY MEKSYK
Pełne uroku, dobrze zachowane miasta z czasów kolonialnych są charakterystyczne dla stanów położonych na północ od miasta Meksyk. Skąpane w słońcu brzegi oceanu i lasy równikowe sąsiadują z porośniętymi kaktusami oraz pokrytymi śniegiem wulkanami. Indiańskie wioski, gwarne miasta i kurorty dopełniają obrazu tego rozległego, urozmaiconego obszaru.
Centralny Meksyk to dawne kolonialne serce kraju, które pozostaje w miarę zasobnym obszarem, głównie dzięki żyznym terenom rolniczym, rozwijającemu się przemysłowi oraz turystyce.
Plaże i miasta kolonialne przyciągają turystów jak magnes. Wielkie i nadal rozwijające się Puerto Vallarta oraz mniejsze i nieco spokojniejsze Manzanillo to dwa główne kurorty leżące nad pięknym, długim brzegiem Pacyfiku. Wewnątrz lądu znajduje się Guadalajara, niegdyś miasto kolonialne, obecnie bardzo nowoczesna metropolia. Stare miasta – Zacatecas, San i Quertaro – zostały zbudowane dzięki fortunie zgromadzonej na wydobyciu złota i srebra.
W stanie Michoacn perełkami okresu kolonialnego są Ptzcuaro i Morelia. W Sierra Madre Zachodniej, z dala od przetartych szlaków, leżą wioski Indian Huichol i Kora, miasto-widmo Real de Catorce, placówki misyjne w niedostępnych Sierra Gorda, a także wspaniałe wodospady w pełnej zieleni Huasteca Potosina.
Puerto Vallarta – W latach 60-tych gwiazdy Hollywood odkryły uroki tropikalnego raju nad zatoką Banderas. Od tamtej pory Puerto Vallarta stał się jednym z głównych meksykańskich kurortów nad Pacyfikiem. Co roku około 1,5 miliona turystów przybywa tutaj, by rozkoszować się pięknymi plażami, przyjemną o każdej porze roku pogodą, sportami wodnymi i życiem nocnym. Ten nadmorski kurort ciągnie się aż 40 km wzdłuż zatoki, ale jego centrum to Viejo Vallarta, najstarsza dzielnica Puerto Vallarta. Zachowała ona pewne cechy typowej meksykańskiej osady, gdzie domy są kryte dachówką i pobielone wapnem, a brukowane uliczki wiodą w kierunku porośniętych lasami gór. Na Isla Ro Cuale, małej wyspie na rzece przecinającej miasto, jest ogród botaniczny, a także wiele butików i kafajek.
Manzanillo – najważniejszy na zachodnim wybrzeżu ośrodek morski oraz główny kurort stanu Colima, zyskał miano stolicy świata w łowieniu ryb z łodzi. Kolorowe domy starego portu przylegają do wzgórza górującego nad portem głównym, natomiast nowsza część miasta zajmuje piaszczystą łachę, która oddziela lagunę od oceanu. Większość restauracji i hoteli w Manzanillo ulokowana jest wzdłuż piaszczystych plaż Las Brisas i Playa Azul.
Guadalajara – Jeszcze kilkadziesiąt lat temu stolica stanu Jalisco, zwana “Perłą Zachodu”, a także “Miastem Róż”, była spokojnym, prowincjonalnym miastem. Późniejszy bardzo szybki rozwój przemysłu przekształcił Guadalajarę w drugą po mieście Meksyk metropolię tego kraju. Strefa przemysłowa i rozwijające się wciąż przedmieścia otaczają szerokim pierścieniem historyczne centrum miasta, które zachowało wiele elementów przeszłości. Nadal duszą Guadalajary są place zabudowane majestatyczną architekturą epoki kolonialnej. Dawne miejscowości, takie jak Tlaquepaque czy Zapopan ze wspaniałą bazyliką, dziś są atrakcyjnymi przedmieściami, które warto zwiedzić w wakacje.
Zacatecas – zostało założone w roku 1546, wkrótce po tym, jak w jego okolicach odkryto złoża kruszców i zaczęto wysyłać srebro do hiszpańskiej Korony. Miasto leży w wąskiej dolinie między urwistymi, dzikimi wzgórzami, gęsto zabudowanymi barokowymi domami z wapienia. Przy małych placach i uliczkach stoją arystokratyczne rezydencje, kościoły i klasztory.
Quertaro – Nowoczesne przedmieścia zawierają kolonialne skarby tego miasta. Położenie Quertaro przyniosło mu w czasach Nowej Hiszpanii dostatek, ale na początku XX w. miasto zaczęło podupadać. Proces ten został na krótko przerwany, kiedy w 1848 r. amerykański najeźdźca uczynił zeń stolicę Meksyku. To właśnie w Quertaro podpisano porozumienie oddające Stanom Zjednoczonym połowę meksykańskiego terytorium.
San Miguel de Allende – to zachwycające miasto. Jego wąskie, brukowane uliczki, charakterystyczne dla miast kolonialnych, zabudowane są wspaniałymi kościołami i bogatymi rezydencjami. Tutaj niegdyś krzyżowały się drogi, którymi transportowano srebro i złoto do stolicy, a z powrotem przywożono europejskie towary. Obecnie San Miguel de Allende jest atrakcyjnym miastem turystycznym. Jego urok jest wynikiem połączenia tutejszej tradycji z kosmopolityczną atmosferą, jaką wprowadzają mieszkający tu cudzoziemcy.
Guanajuato – najpiękniejsze na szlaku wyznaczonym złożami srebra miasto w Meksyku wyłania się z wąskiej doliny nagich gór, które niegdyś dostarczały jedną czwartą srebra wywożonego z Nowej Hiszpanii. Przy wąskich, wijących się uliczkach i pełnych uroku placach właściciele kopalń wznieśli wiele okazałych kościołów i majestatycznych rezydencji. W końcu XIX w. miasto wzbogaciło się o jeszcze kilka wspaniałych obiektów architektury. Aby usprawnić poruszanie się po mieście, współcześni inżynierowie wydrążyli sieć tuneli, dzięki której pokonano trudną topografię terenu. Centrum miasta zostało wyłączone z ruchu kołowego i w 1988 r. wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Jezioro Ptzcuaro – Droga wokół jeziora wiedzie między wzgórzami, mija prekolumbijskie i kolonialne perły architektury oraz miasteczka słynące z rękodzielniczej tradycji. Popularnymi punktami turystycznymi są miejscowości Ptzcuaro, Tzintzuntzn i Quiroga. Mniej osób odwiedza zachodni brzeg jeziora oraz moczary położone po jego stronie południowej. To właśnie tam z wijącej się drogi można podziwiać malownicze jezioro oraz podziwiać codzienne życie Indian Purpecha (Tarasków).
Morelia – stolica stanu Michoacn, została założona w 1541 r. pod nazwą Valladolid. Okoliczne żyzne ziemie były niegdyś pod panowaniem władców indiańskiego ludu Tarasków. Pierwszymi osadnikami, którzy położyli podwaliny pod nowe, kolonialne centrum, była hiszpańska arystokracja oraz zakony. Powstało miasto wspaniałych pałaców, kościołów i klasztorów wzniesionych wzdłuż brukowanych alej i wokół pałaców. Historyczne centrum przez wieki utrzymało hiszpański charakter i nawet nowe budowle mają kolonialne fasady z różowego wapienia. Nazwę miasta zmieniono w 1828 r., dla uhonorowania urodzonego tutaj Jos Mari Morelosa, który odegrał główną rolę w uzyskaniu przez Meksyk niepodległości.
WYBRZEŻE ZATOKI MEKSYKAŃSKIEJ
Porośnięte bujną, tropikalną roślinnością równiny wokół Zatoki Meksykańskiej to miejsce, gdzie niegdyś rozwinęły się trzy główne kultury prekolumbijskie: Olmeków, uważana za źródło cywilizacji mezoamerykańskich, Totonaków w środkowej części stanu Veracruz oraz Huasteków. Wiele stuleci później wybrzeże ponownie stało się świadkiem najważniejszych wydarzeń w historii Meksyku – stąd pierwsi Hiszpanie wyruszyli na podbój imperium Azteków.
Ten pełen zieleni, żyzny obszar rozciąga się od Tampico i regionu Huasteków na północy do wilgotnego lasu równikowego położonego na południu, w przesmyku Istmo de Tehuantepec, który jest granicą między Ameryką Północną a Środkową.
Stąd pochodzi większość meksykańskiej trzciny cukrowej, owoców tropikalnych, kakao i kawy. Temperatura w głębi lądu spada w miarę zbliżania się do wielotysięczników Sierra Madre Wschodniej z najwyższym szczytem Meksyku, pokrytym śniegiem wulkanem Pico de Orizaba (5700 m n.p.m.).
Na wilgotnym wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej jest wiele prekolumbijskich zabytków. Przedmioty będące wytworem różnych kultur można zobaczyć w Jalapie, w jednym z najwspanialszych muzeów Meksyku. Natomiast w parku archeologicznym w Villahermosie eksponowana jest monumentalna sztuka cywilizacji olmeckiej. Warto również zwiedzić ruiny miasta El Tajn, poświęconego bogowi deszczu i gromu.
Inne miejsca często odwiedzane w tym regionie to tętniący życiem port Veracruz oraz urocze miasteczka kolonialne Tlacotalpan i Coatepec.
MEKSYK – MIASTO
Ogromna, pełnia zgiełku i przeludniona największa aglomeracja świata jest centrum handlowym oraz politycznym kraju. W tej najstarszej stolicy Nowego Świata codzienne problemy współczesnego miasta nie przysłaniają wielkiego dziedzictwa historycznego, zarówno prekolumbijskiego jak i kolonialnego. Zabytkowe Centrum zajmuje miejsce dawnej stolicy Azteków (Tenochtitlan), natomiast w eleganckiej dzielnicy Reforma stare budowle kolonialne sąsiadują z nowoczesnymi budynkami.
Najważniejsze zabytki w stolicy Meksyku:
Plaza de la Consitucion, powszechnie znany jako Zocalo, jest jednym z największych placów na świecie. Na środku tego rozległego, wyłożonymi płytami placu powiewa ogromna flaga narodowa. Górują tu dwie budowle: katedra i Palacio Nacional, ale mieszczą się też tutaj budynki publiczne, restauracje, sklepy i hotele.
Katedra w mieście Meksyk, największy kościół Ameryki Łacińskiej, stanowi serce najbardziej rozległej diecezji na świecie. Wieże wznoszą się 67 m. ponad poziom Zocalo, a ich budowa trwała trzy stulecia.
Palacio Nacional – Plac Narodowy stoi w miejscu pałacu Montezumy, w którym po podboju Meksyku rezydował Hernan Cortes. Dzisiaj mieszczą się tutaj urzędy prezydenckie.
Templo Mayor – ta ogromna świątynia zbudowana przez Azteków w XIV i XV w., znajdowała się w centrum Tenochtitlanu. Hiszpanie po zdobyciu miasta prawie całkowicie zniszczyli zespół świątynny, dopiero przypadkowe odkrycie niezwykłej rzeźby dało początek wykopaliskom archeologicznym, które odkryły pozostałości świątyń wznoszonych jedna na drugiej.
Wielki wybór towarów i ich dostępność sprawiają, że robienie zakupów w stolicy to sama przyjemność. Spacerując po mieście, napotyka się niezwykle dużo barwnych, tętniących życiem ulicznych targowisk, na których można kupić wszystko – od wysokiej jakości wyrobów rękodzieła i ciętych kwiatów po rzeźby z ziaren ryżu i akcesoria przydatne do czynienia czarów.