Leasing operacyjny

Leasing operacyjny natomiast jest to leasing nie będący leasingiem finansowym.
Składniki aktywów będące przedmiotem leasingu wykazuje w swym bilansie finansujący i amortyzuje je z zachowaniem zwykłych zasad (najczęściej liniowo). Amortyzacja stanowi koszt dla finansującego. Przychody z tytułu opłat leasingowych (także jednorazowe) powinny być ujmowane metodą liniową przez okres leasingu niezależnie od sposobu ich ujęcia w umowie lub w inny sposób jeżeli odzwierciedlałby on lepiej niż rozłożenie liniowe spadek korzyści czerpanych ze składników aktywów.
Zmiany te wpłynęły na sposób księgowania większości transakcji leasingu operacyjnego, które z punktu widzenia Ustawy o Rachunkowości sąobecnie traktowane jako leasing kapitałowy. W konsekwencji tych nowelizacji leasing operacyjny jest dla korzystającego zobowiązaniem bilansowym.
Klienci rozliczający się w oparciu o księgi handlowe inaczej niż poprzednio księgują transakcje leasingu operacyjnego (tak jak leasing finansowy), zaznaczając równocześnie, iż ze względu na ustawę o podatku dochodowym nie nastąpiły żadne zmiany.
Należy podkreślić znaczącą niespójność rozwiązań księgowych i podatkowych przyjętą w ustawach. Powoduje ona konieczność stosowania podwójnej księgowości w firmach prowadzących pełną rachunkowość. Nie ma to jednak zasadniczego wpływu na pracochłonność, gdyż do chwili obecnej również część wydatków zaliczanych w koszty księgowe nie stanowiły kosztów podatkowych.
Obecnie księgowanie raty leasingowej dość często będzie odbywało się na dwa sposoby: w całości w koszty w księgowości podatkowej i częściowo w koszty (część odsetkowa raty) w ujęciu bilansowym. Dodatkowo amortyzacja przedmiotu nie będzie kosztem podatkowym, a znajdzie się wśród składników kosztów bilansowych.
Niedogodności te nie będą jednak stanowiły ograniczenia dla rozwoju rynku leasingowego, a uzyskane poprzez jednoznaczne uregulowania prawne korzyści, z nawiązką je rekompensują.