Wyraz dźwiękonaśladowczy - definicja

WYRAZ DŹWIĘKONAŚLADOWCZY - inaczej ONOMATOPEJE to wyrazy, które naśladują różne dźwięki np.: trzask, kuku, bęc, chrząst.

Jest to figura retoryczna, używana w poezji polegający na takim dobieraniu wyrazów istniejących w mowie, aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot.

Onomatopeja to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta. W języku polskim (i nie tylko) onomatopeja jest rdzeniem wielu wyrazów, również czasowników i rzeczowników (np. buczeć, buczenie, szumieć, szum).