Warunki ekstremalne.
W tych częściach świata, gdzie nie brakuje ciepła i wody, żyją najróżniejsze gatunki roślin i zwierząt. Znacznie mniej sprzyjające warunki panują na pustyniach, w górach czy w mroźnej tundrze. Tutaj mogą przetrwać tylko najbardziej wytrzymałe gatunki. Przystosowały się one do otoczenia na wiele sposobów. Jedna utrzymują ciepło dzięki grubemu futru lub substancjom chemicznym zapobiegającym zamarzaniu krwi. Inne, w drodze ewolucji, uodporniły się na wysoką temperaturę, uderzające nieprzewane fale czy silne wiatry. Istnieją nieliczne organizmy, które miesiącami, a nawet latami obywają się bez wody, by nagle ożyć, kiedy spadnie deszcz. Większość odpornych na brak wody zwierząt żyje na pustyniach, choć istnieją także tego typu mikroorganizmami zamieszkujące miejsca na co dzień wilgotne, ale niespodziewanie wysychające. Do grupy tej należą niesporczaki spotykane na roślinach, stawach i kanałach. Kiedy ich środowisko zaczyna wysychać, przyjmują beczułkowatą formę, odporną na wysychanie. Procesy życiowe niemal zupełnie ustają w oczekiwaniu na bardziej sprzyjające warunki. Niesporczaki potrafią przeżyć w takim stanie ponad 25 lat. Wilki zazwyczaj zamieszkują chłodne okolice. Ochronę przed mrozem zapewnia im grube futro. W szczególności zimne noce zwierzęta te dodatkowo zakopują się w śnieg i zwijają w kłębek. W ten sposób osłaniają się przed wiatrem i oszczędzają cenne ciepło. Śniegiem okrywa się także wiele innych zwierząt na dalekiej północy, od niedźwiedzi polarnych po ptaki. Rośliny górskie muszą być odporne na silne słońce, prznikliwy ziąb i zimne wiatry. Większość radzi sobie z tym, rosnąc w osłoniętych szczelinach skał albo dzięki kształtowi przypominającemu poduszkę. Liście roślin górskich sa często drobne i twarde, a dzięki temu bardziej odporne na wysuszenie przez wiatr. Gleba w górach jest zwykle bardzo cienka, dlatego rośliny zapuszczają głęboko korzenie, by się utrzymać w ziemi. Ssaki nurkujące, takie jak foki Weddela, muszą sobie radzić z ogromnym ciśnieniem wody i brakiem tlenu. Nurkowanie z płucami pełnymi powietrza jest niemożliwe, gdyż ciśnienie na dużej głębokości rozerwałoby je. Dlatego foka ta najpierw oddycha głeboko na powierzchni i nurkuje bezpośrednio po wykonaniu wydechu. Z niemal pustymi płucami może zejść na głębokość 600m i przebywać pod wodą ponad godzinę.