Charakterystyka postaci, która mnie inspiruje - św. Franciszek z Asyżu

Święty Franciszek z Asyżu (ok. 1181 - 1226) - odnowiciel chrześcijaństwa. Już za życia był otoczony uwielbieniem i powszechnie uważany za świętego. Wędrował po świecie boso, w ubogim habicie, rozświetlony niezwykłą radością i prostotą. W jego czasach sądzono, że prawdziwa wiara wymaga zadawania swojemu ciału cierpień i wyrzekania się wszelkiej radości. Franciszek nauczał, że dla chrześcijanina najważniejsze są : miłość, pokora i spokój serca.
Zanim odkrył swoje powołanie, prowadził wesołe i beztroskie życie zamożnego młodzieńca (był synem bogatego kupca). Pewnej nocy usłyszał głos Boga : "Franciszku, czy nie widzisz, że mój dom jest w ruinie? Idź i napraw go dla mnie".
Posłuszny temu wezwaniu wyrzekł się wszystkiego, co posiadał i zaczął głosić ludziom prawdę o Bożej miłości i dobroci. Przyłączyło się do niego wielu uczniów, aby razem odnowić Kościół.
Papieżowi Innocentemu III śniło się, że ubogi zakonnik własnymi ramionami chroni gmach Kościoła przed upadkiem. Gdy św. Franciszek prosił o błogosławieństwo dla swych współbraci, papież rozpoznał w nim człowieka ze snu i zezwolił na powołanie nowego zakonu - franciszkanów.
św. Klara postanowiła ofiarować życie Bogu, słuchając kazań św. Franciszka. Idąc za jego przykładem założyła zakon klarysek. Także św. Antoni z Padwy odnalazł swoje powołanie poznawszy św. Franciszka.
Papież Jan Paweł II w 1980 r. ogłosił św. Franciszka patronem ekologów, czyli wszystkich miłośników i obrońców przyrody.
Św. Franciszek dokonał wielu cudów. Uzdrawiał ciężko chorych ludzi, kochały go i słuchały zwierzęta. Kiedy ogromny, krwiożerczy wilk z okolic miasteczka Gubbio porywał jego mieszkańców i ich dobytek, Franciszek rozkazał mu, aby już nie czynił ludziom krzywdy.