Porównanie opisów miast: Petersburga z "III cz. Dziadów" oraz Paryża z "Lalki".

Porównaj obrazy miasta – Petersburga we fragmencie wiersza Petersburg z Ustępu do Dziadów części III Adama Mickiewicza i Paryża we fragmencie Lalki Bolesława Prusa. Zwróć uwagę na charakter relacji w przytoczonych fragmentach utworów.

Oba interpretowane fragmenty to opisy słynnych miast, relacji ludzi żyjących w nich oraz stosunku autorów do tych stolic. Opis Petersburga z „Ustępu III Dziadów” Adama Mickiewicz i opis Paryża z „Lalki” Bolesława Prusa. Utwory te różnią się głownie tym, że pochodzą z dwóch odmiennych epok. Dziady z romantyzmu a Lalka z pozytywizmu.

Fragment „Dziadów” wyraźnie pokazuje nam niechęć oraz negatywne nastawienie autora do Petersburga. Mówi o nim „budowały go chyba szatany”. Sytuacja panująca w wierszu w dużym stopniu przypomina losy Mickiewicza skazanego na przymusowy pobyt w Rosji. W pielgrzymie możemy rozpoznać Konrada zesłańca, z którego perspektywy jest opisywany Petersburg. Te dwie okoliczności tłumaczą subiektywizm narracji i wyraźną niechęć narratora do Petersburga.

Opis Paryża z „Lalki” jest nacechowany pozytywnie, ponieważ główny bohater Wokulski obserwuje Paryż mając w pamięci Warszawę i jej społeczność, do której jest krytycznie nastawiony.

Petersburg różnił się bardzo od starożytnych stolic takich jak Ateny Rzym czy Sparta. Te wielkie miasta powstawały na terenach urodzajnych, blisko zbiorników wodnych i lasów.

W miejscach mało dostępnych dla wroga na wzniesieniach lub górach. Petersburg według autora został zbudowany na ludzkim nieszczęściu. Powstał w miejscu gdzie żyli kiedyś Finowie „Czuchońcy” na osuszonych bagnach. Ziemia tam była nie urodzajna, nie dawała plonów. Zimy były srogie i mroźne, a lato gorące. Ludzie nie chcieli tam żyć, ale car upodobał sobie te ziemie i ukazując jego wszechmoc ze względu na swój kaprys utworzył tam stolice.

Petersburg był budowany na wzór słynnych stolic posiadał elementy przypominające Paryż takie jak paryskie place czy tamy z Amsterdamu. Jednak wszelkie próby upodobnienia Petersburga do tych miast nie udały się. Ulice były skierowane ku rzece szerokie i długie. Wszędzie znajdowały się ogromne domy idealnie zbudowane z głazów, cegły marmuru i gliny. Dachy wszystkich domów były ze sobą równe” Jak korpus wojska na nowo ubrany” Na domach pełno było tablic i napisów w różnych językach z tego powodu zwykli mieszkańcy oraz przyjezdni czuli się zagubieni i nie mogli się porozumieć. Wszędzie panował chaos.

Sytuacja w mieście jest uzależniona od nastroju cara. Większość jego mieszkańców to urzędnicy marszałkowie i damy dworu. Głównym celem ich życia jest staranie się o względy cara. Szczycą się otrzymanymi orderami, chcą je pokazać nawet za cenę choroby. Mickiewicz swój negatywny stosunek do carskich urzędników ukazuje przez porównanie ich do zwierząt – mężczyzn do skorpionów, a kolorowo ubrane z kapeluszami damy dworu do pstrych motyli.

Obraz Petersburga w pełni przedstawia zachowanie społeczeństwa chciwego i uzależnionego od cara, nie posiada ani jednej pozytywnej cechy na temat miasta. Wyrazy opisujące miasto i jego mieszkańców są nacechowane negatywnie (młokosy, trzoda, zgraja).

Paryż wielkie miasto stolica Francji pełne wystaw, muzeów studni artezyjskich, szkól teatrów i domów o nierównych dachach „wyglądały jak fale” „kominy jak odpryski” „a wierze i kolumny jak większe fale”. Zwiedzany przez, Wokulskiego, który próbował odnaleźć logikę w budowie miasta.

Mimo że w budowie Paryża uczestniczyło kilkanaście pokoleń udało się zachować pierwotna atmosferę. I charakterystyczny kształt półmiska. Miał logicznie uporządkowane dzielnice i rozmyślnie rozmieszczonych ludzi zajmujących się podobnymi dziedzinami w tych samych dzielnicach. Miasto porównane jest to zwierzęcego organizmu mającego własną anatomię i fizjonomię. Podobnie, jak w przypadku Petersburga wygląd miast jest odzwierciedleniem historii jego mieszkańców.

Paryżanie byli bardzo pracowici potrafili pracować po szesnaście godzin na dobę bez względy na to czy jest święto czy niedziela. Zawsze byli gotowi do pracy. Każda dzielnica w Paryżu jest odpowiedzialne za dostarczenie i wyprodukowanie innego produktu, co pozwala na znakomite funkcjonowanie stolicy i jej uporządkowanie.

Miasto jest wyposażone w system kanalizacji, co zapewnia higienę i brak chorób, a szerokie ulice zapewniają dopływ powietrza. Wszystkie produkty, które są wykonywane w Paryżu są praktyczne, ponieważ dla mieszkańców liczyła się przede wszystkim użyteczność przedmiotu, a nie wygląd zewnętrzny. Żyją według prawa tylko najsilniejsi maja prawo życia. Do paryskich muzeów sprowadzane są cenne zabytki z innych państw.

W oczach Wokulskiego Paryż jest przeciwieństwem Warszawy. Wokulski jest zakompleksiony ze względu na pochodzenie i idealizuje Paryż. Większość wyrazów opisujących miasto jest nacechowane pozytywnie (Paryż jest Arką, logiczna całość).

Petersburg i Paryż w interpretowanych fragmentach zostały pokazane w całkiem odmienny sposób. Petersburg został ukazany jako miasto złe zbudowane na bagnach przez szatana z ludźmi chciwymi i strachliwymi. Zaś Paryż jako idealne miasto pełne pozytywnych cech godne naśladowania.

Oba opisy były subiektywne, ponieważ Prus i Mickiewicz opisywali te miasta z własnej perspektywy. Mickiewicz opisywał Petersburg w sposób negatywny, ponieważ było to miasto Rosyjskie, do którego został zesłany Prus natomiast idealizował Paryż, ponieważ miał na celu ukazanie wyższości Paryża nad Warszawą i błędów, jakie Polacy wykonują w gospodarowaniu krajem. Celem autorów było ukazanie sytuacji, jaka panowała w Polsce za ich życia.

Dodaj swoją odpowiedź