Gospodarka w średniowieczu.
Na początku – gospodarka naturalna [towar za towar], później – towarowo pieniężna
W rolnictwie początkowo DWUPOLÓWKA [część uprawiana, reszta ugorem].
Często taka leżąca ziemia jałowiała no i musieli się osadnicy przenosić. Więc wprowadzono TRÓJPOLÓWKĘ [1 jare, 2 ozime, 3 – ugór, dla zwierząt]
XII w. – wprowadzono nowe narzędzia, np. kosę, pług żelazny, koło wodne.
Miasta. Początki średniowiecza – upadek miast = agraryzacja [przekształcano miasta we wsie], zanik cech miejskich.
Od Karola Wielkiego następuje ponowny wzrost znaczenia miast.
LOKACJA – założenie, urządzenie miasta
3 rodzaje Lokacji :
• Na miejscu dawnego grodu
• Obok istniejącego grodu
• Na zupełnie nowym miejscu
Ulice tworzyły siatkę, odchodziły od rynku głównego i łączyły się prostopadle ze sobą. Tym samym zostały podzielone na kwartały. Otaczały miasto mury obronne.
Przy każdej ulicy/dzielnicy mieszkali kupcy jednej profesji. Im bliżej rynku tym bogatsi mieszkańcy zamieszkiwali.
Władze miasta: Początkowo gdy miasto było lokowane zarządzał wójt w imieniu feudała. Później PATRYCJUSZE [ najbogatsi], wykupywali prawa wójta i zaczynała rządzić RADA MIEJSKA składająca się z burmistrza i rajców.
Pojawili się mieszczanie:
• Patrycjat [najbogatsi kupcy i mistrzowie cechowi, taka elita, to oni zarządzali miastem]
• Pospólstwo [biedniejsi mistrzowie cechowi i kupcy, posiadali tylko prawa miejskie]
• Plebs [ margines społeczny, ludzie luźni i partacze – rzemieślnicy spoza organizacji cechowych, bez praw miejskich]
Aby uzyskać prawa miejskie trzeba było przemieszkać rok i 1 dzień i nabyć jakąś własność w mieście.
Funkcjonowały 2 związki zawodowe:
• Gildia – stowarzyszenie kupców
• Cech – stowarzyszenie rzemieślników [najczęściej jednej branży]
Wielkie miasta tworzyły związki: HANZY. Najważniejszą była Hanza Miast Północno Niemieckich [połowa XIII w., np. Gdańsk, bo żyła tam ludność niemiecka, albo Liga Lombardzka[pónocno włoskie miasta – XII wiek], lub Republika Nowogrodzka.
XII/XIII zaczynają powstawać Domy Bankierskie w północnych Włoszech.
Najpowszechniejszymi monetami były denary, guldeny albo grosze praskie[srebrne].