Co było pierwsze nazwisko czy imię ? Spróbuj z tych tekstów niżej napisać co było pierwsze, a jak znajdziesz w internecie gotowe to też napisz. Dziaa. :* Historia ogólna nazwisk Nazwiska w rozumieniu dzisiejszym kształtowały się przez wieki a ich kszt

Co było pierwsze nazwisko czy imię ? Spróbuj z tych tekstów niżej napisać co było pierwsze, a jak znajdziesz w internecie gotowe to też napisz. Dziaa. :* Historia ogólna nazwisk Nazwiska w rozumieniu dzisiejszym kształtowały się przez wieki a ich kształtowanie zakończyło się w drugiej połowie XIX wieku. Wcześniej mieszano dzisiejsze pojęcia nazwiska, imienia, przezwiska przy czym te nazwania nie były dziedziczne. Nazwiska Polskie podobnie jak inne słowiańskie możemy podzielić na trzy grupy - pochodzące od przezwisk takich jak nazwy zwierząt, drzew, rzeczy, zawodów, cech osobistych, - pochodzące od chrześcijańskiego imienia lub zawodu ojca (patronimiki), - pochodzące od nazw wsi, regionów itp. (toponimiki). Przykładem pierwszej grupy może być kowal czy baran, od których poprzez dodawanie przyrostków powstało dziesiątki nazwisk. Przykładem drugiej grupy może być imię Jan od którego utworzono kilkadziesiąt nazwisk. Najpierw nadawano nazwiska posiadaczom majątków od nazwy wsi i Np. Jaśko z Tęczyna stawał się Janem Tęczyńskim. Do nazwy wsi dodawano przyrostek -ski lub -cki. Szlachcic mógł posiadać kilka wsi i używać kilku nazwisk. Jedno z nich było przekazywane dzieciom, ale dalej przenosili je tylko synowie i ten zwyczaj przetrwał do dziś. Wśród szlachty nazwiska ukształtowały się do końca XVI w. Nazwiska Mieszczan ukształtowały się w XVII w. natomiast chłopskie - w wieku XVIII. Żydom nazwiska z urzędu nadawali zaborcy często ośmieszające. Proces ustalania nazwisk zakończył się po 1850 r. Aczkolwiek nazwiska się ciągle mieszały to występowały charakterystyczne końcówki w różnych częściach Polski i tak w północno-wschodniej -icz (Mickiewicz, Roszkiewicz, Bilewicz), w południowo - wschodniej -uk (Wajszczuk. Wasiluk, Gawryluk), w zachodniej -ak (Nowak, Polak). Nadal jednak również obecnie nazwiska są modyfikowane i uszlachetniane. W zaborze pruskim wiele nazwisk zgermanizowano, natomiast po 1945 roku w Polsce Ludowej w celu stworzenia państwa jednonarodowego przywracano z kolei polskie brzmienie nazwisk ludności śląskiej, kaszubskiej i mazurskiej. Historia ogólna imion Jak na początku zaznaczono, pierwotnie nie odróżniano imion i nazwisk, a nazwania były różne i nie dziedziczone. Potem powstawały nazwy dwuczłonowe dzisiejsze imię i nazwisko. Badacze wyodrębniają grupy imion o rodowodzie przedsłowiańskim jak Nawoj, Pokaj, Niemir, Zbydniew, Zdziesław; słowiańskie jak Bronisław, Kazimir, Stanisław gdzie pierwszy człon pochodzi od czasownika. Czasem odwracano poszczególne człony imienia jak Mirosław i Sławomir. Imiona żeńskie często tworzono od męskich przez dodanie końcówki -a jak Bogumiła, Stanisława czy Kazimiera. Chrzest PolskiProces nadawania imion chrześcijańskich rozpoczął się wraz z chrztem Polski w 966 roku, ale przebiegał powoli. Przez cały okres panowania Piastów i Jagiellonów, aż do przełomu XV i XVI w, występowały zarówno imiona słowiańskie jak i nowe chrześcijańskie. Masowe chrzty na Litwie w 1378 r. opisuje Długosz A ponieważ wielką byłoby pracą każdego z nowych wyznawców chrzcić z osobna, przeto gromadzący się tłum mnogiej płci Litwinów z rozkazu króla dzielono na gminy i gromady, i każdej gromadzie, a w szczególności każdemu do tej gromady należącemu, nadawano jedno z imion w chrześcijaństwie używanych w miejsce dawnych, pogańskich; i tak pierwszej gromadzie dano imię Piotra, drugiej Pawła, trzeciej Jana, czwartej Jakuba, piątej Stanisława itd. Kobietom zaś, które także tworzyły osobne gromady, stosowne nadawano imiona, Katarzyny, Małgorzaty, Doroty itp. ile było takowych gromad nowo chrzczonych. Od XVI do XX wieku przyjmowano również imiona pochodzenia greckiego i łacińskiego, co było najczęściej wynikiem mody na określony okres historyczny. Są to najczęściej imiona bohaterów mitologicznych i postaci literackich. Podobną rolę, jaką dziś pełni telewizja i kino w propagowaniu imion, dawniej pełniła literatura. Tołstoj upowszechnił Natalie, Mickiewicz Grażynę i Konrada (przez niego stworzone), Moniuszko Halinę, Sienkiewicz Danutę, Zbigniewa, Aleksandrę czy Andrzeja a Mniszkówna Waldemara. Warto wymienić niektóre zwyczaje związane z nadawaniem imion. Często zwłaszcza pierwszy syn w rodzinie otrzymywał imię ojca a córka matki, ale w Wielkopolsce nie chrzczono dzieci imionami rodziców w przekonaniu, że spowodowałoby to przedwczesną śmierć. Często dzieci otrzymywały imiona po dziadkach. Dawniej nadawano imiona świętego w którego dniu dziecko przyszło na świat lub sąsiednie, ale unikano świętego którego już dzień minął, bo mogło to sprowadzić nieszczęście. Dawniej imię dziecka zmarłego nadawano następnemu uważając, że w tym następnym jest dusza zmarłego.