Sączenie (filtracja)- polega na przelewaniu mieszaniny cieczy z ciałem stałym przez sączek z bibuły umieszczony w lejku. W oczyszczalniach ścieków i przemysle stosuje się w tym celu filtry. na sączku (filtrze) pozostaje ciało stałe, a ciecz klarowna (przezroczysta) spływa do zlewki (zbiornika). Sedymentacja- jest to opadanie na dno naczynia cząsteczek ciała stałego w cieczy pod wpływem siły ciężkości (np. w wypadku wody z kredą). Dekantacja- polega na oddzieleniu ciała stałego od cieczy przez zlanie klarownej cieczy znad osadu. Krystalizacja- polega na wydzielaniu się z roztworu substancji w postaci kryształków wskutek np. odparowania wody (rozpuszczalnika). Destylacja- polega na rozdzieleniu składników mieszaniny ciekłej hednorodnej. wykorzystuje się tu różnice temperatur cieczy. ciekłą mieszaninę jednorodną umieszcza się w kolbie destylacyjnej podłączonej do chłodnicy. mieszaninę ogrzewa się, kontrolując na termometrze jej temperaturę. składniki mieszaniny kolejno - w miarę wzrostu temperatury - zostają odparowane, a ich pary skraplają się w chłodnicy i ściekają do podstawionego naczynia. Użycie rozdzielacza- jest możliwe, gdy dwie ciecze nie mieszają się ze soba, tworząc mieszaninę ciekłą niejednorodną o wyraźnej granicy między nimi. Metody mechaniczne- polegają na mechanicznym rozdzieleniu składników mieszanin niejednorodnych, np. przy użyciu sita, pincetki. licze na NAJJJJJJ
Mieszaniną nazywamy substancję, która składa się z co najmniej dwóch składników. Mogą to być ciała stałe, ciecze lub gazy. W zależności od stanu skupienia tych składników możemy wyróżnić różne metody ich rozdzielania. Innymi właściwościami fizycznymi mającymi wpływ na sposób rozdzielania mieszanin oprócz stanu skupienia są również: gęstość, rozpuszczalność bądź właściwości elektrostatyczne. Najczęściej stosowane sposoby rozdzielania mieszanin to: Sączenie – ma zastosowanie przy rozdzielaniu ciał stałych i cieczy. Polega na przepuszczaniu substancji przez sączek o odpowiedniej wielkości tak, aby wszystkie drobiny ciała stałego pozostały na sączku, a ciecz przeszła do zbiornika (np. kolby). Metoda ta jest metodą mało dokładną ale często wystarczającą przy rozdzielaniu substancji. Odparowanie – stosowana w przypadku, kiedy mieszaniną jest roztwór wodny. Warunkiem zastosowania tej metody jest fakt, że substancja rozpuszczona musi być nielotna, dzięki czemu można odparować wodę a substancja rozpuszczona pozostaje na dnie zbiornika. Sposób przeprowadzania tej metody polega na podgrzaniu parowniczki nad palnikiem do momentu uzyskania suchej substancji. Przykładem może być na przykład otrzymywanie soli kuchennej z wody morskiej. Destylacja – bardzo skuteczna metoda rozdzielania substancji polegająca na wykorzystaniu różnic pomiędzy temperaturami wrzenia poszczególnych składników. Stosowana jest do rozdzielania mieszanin ciekłych. Polega na podgrzaniu w odpowiednim pojemniku rozdzielanej mieszaniny do temperatury wrzenia jednej z substancji (bardziej lotnej). Para składnika bardziej lotnego jest następnie chłodzona (w chłodnicy) i skraplana do odpowiedniego pojemnika zwanego odbieralnikiem. W przypadku destylacji mieszanin ciekłych np. ropy naftowej destylacje prowadzi się w odpowiednim przedziale temperatur. Otrzymany w ten sposób destylat nazywamy frakcją. Rektyfikacja – polega na wielokrotnej destylacji. Stosowana jest w przypadku składników o niewielkich różnicach w temperaturach wrzenia. Do przeprowadzenia rektyfikacji stosuje się odpowiednio skonstruowane urządzenia zwane kolumnami rektyfikacyjnymi, w środku których znajdują się półki rektyfikacyjne pozwalające na wielokrotne odparowywanie i skraplanie substancji. Krystalizacja – metoda pozwalająca rozdzielać roztwory substancji stałych w cieczach. Często stosowana do oczyszczenia substancji stałej poprzez rozpuszczenie jej w odpowiednim rozpuszczalniku a następnie przeprowadzenie krystalizacji poprzez częściowe zatężenie roztworu, oziębienie bądź wysolenie (dodanie innej substancji zmniejszającej rozpuszczalność substancji już zawartej w roztworze). Sedymentacja – proces wykorzystujący różnicę mas i rozmiarów poszczególnych drobin. Polega na tym, że cięższe składniki mieszaniny opadają na dno naczynia. Dekantacja – stosowana przy rozdzielaniu cieczy i ciał stałych. Polega na zlewaniu cieczy znad osadu, który opadł na dno naczynia. Ekstrakcja – wykorzystuje różnicę rozpuszczalności składników mieszaniny. Polega na tym, że do mieszaniny dodajemy odpowiednio dobrany rozpuszczalnik (najlepiej taki, aby jeden ze składników mieszaniny rozpuszczał się w nim dobrze, a drugi prawie w ogóle), dzięki czemu substancje nierozpuszczoną będziemy mogli oddzielić. Proces ekstrakcji przeprowadza się kilka razy, aby jak najdokładniej rozdzielić składniki mieszaniny. Adsorpcja – polega na wykorzystaniu zdolności podłoża do pochłaniania (adsorbowania) składników mieszaniny. Substancja, na której zachodzi proces nazywana jest adsorbentem, zaś substancja, która ulega adsorpcji – adsorbatem. Adsorbentami są najczęściej ciała stałe o bardzo dobrze rozwiniętej powierzchni, np. węgiel lekarski, który wrzucony do rozcieńczonego soku powoduje jego odbarwienie pochłaniając składniki roztworu. Rozdzielanie grawitacyjne – metoda polegająca na wykorzystaniu różnic gęstości dwóch cieczy niemieszających się ze sobą, np. woda i olej. Mieszanina tych dwóch składników wlana do pojemnika utworzy dwie warstwy: dolną – dla cieczy cięższej o większej gęstości i górną – dla cieczy lżejszej o mniejszej gęstości. Należy pamiętać, że dobór odpowiedniej metody zależy od tego, jakie substancję chcemy oddzielić analizując przy tym indywidualne właściwości każdego ze składników mieszaniny. LICZE NA NAJ :D
DAJE NAJJJJJJ wymień sposoby rozdzielania mieszanin
DAJE NAJJJJJJ wymień sposoby rozdzielania mieszanin...