Brancusi biografia i znane rzeźby

Brncui Constantin (1876-1957), rumuński rzeźbiarz. Jeden z twórców nowoczesnej rzeźby abstrakcyjnej, przedstawiciel abstrakcji organicznej. Po studiach w Bukareszcie i Monachium osiadł 1904 na stałe w Paryżu. Ewoluował od naturalizmu do abstrakcji organicznej. Początkowo uległ wpływom A. Rodina (Uśpiona muza 1906). Ok. 1908 pod wpływem sztuki prymitywnej wykształcił własny styl. Wychodząc od przedstawienia figuratywnego przez stopniowe eliminowanie szczegółów dążył do uzyskania uproszczonej formy, będącej jednocześnie symbolem i ideą przedstawienia. Często posługiwał się formą jajka, które było dlań doskonałym kształtem i zarazem symbolem życia. Wykorzystywał wartości wyrazowe materiału i dlatego rzeźbił w marmurze, onyksie czy brązie. Starannie opracowywał powierzchnię materiału uzyskując efekt połysku. Wielokrotnie powracał do tego samego motywu (wiele wersji Pocałunków, Ptaków, Ledy czy Kogutów).

Znane rzeźby: Śpiąca muza (1909-1910), Ptak (1915), Nowo narodzony (dwie wersje, 1915 i 1920), Złoty ptak (1919), Początek świata (1924), Blond Murzynka (1926), Cud (1936). Równolegle wykonywał w drewnie groteskowe rzeźby figuralne o odmiennych wartościach stylistycznych (Chimera 1913-1918, Wódz 1925). Zasadniczy nurt jego sztuki cechuje harmonia, spokój i głęboka symbolika. Swoją pracownię i rzeźby zapisał państwu francuskiemu. Inicjując nurt abstrakcji organicznej wywarł wielki wpływ na rozwój europejskiej rzeźby.