Wirusowe zapalenie wątrowy (żółtaczka)

Ostra choroba zakaźna, polegająca na uszkodzeniu miąższu wątroby przez wirusy hepatotropowe. 1. Epidemiczne zapalenie wątroby, wywołane przez wirusa A (HAV); zakażenie następuje przez bezpośredni kontakt z wydalinami chorego (krew, kał, mocz i ślina) lub pośrednio przez spożycie zakażonych pokarmów (woda); objawy pojawiają się po ok. 15-50 dniach, manifestują się osłabieniem, utratą łaknienia, złą tolerancją potraw tłustych i alkoholu, pojawia się wysoka gorączka, bóle mięśniowo-stawowe, rozpieranie w prawym podżebrzu, przechodzące w silne bóle, nudności i wymioty; po kilku dniach dochodzi do zażółcenia powłok. 2. Wszczepienne zapalenie wątroby, wywołane przez wirus B (HBV); zakażenie następuje drogą pozajelitową (zakażone igły, sprzęt chirurgiczny, przetaczanie zakażonej krwi); okres wylęgania od 6 tygodni do 6 miesięcy; łagodny początek (osłabienie, utrata łaknienia, czasem niewielka gorączka), pierwszym charakterystycznym objawem jest żółtaczka. 3. Wirusowe zapalenie wątroby typu C, wywołane przez wirus C (HCV); zakażenie przenosi się podobnie jak HBV, okres wylęgania 6-20 tygodni; przebieg łagodniejszy aniżeli w zapaleniu wątroby typu B. 4. Wirusowe zapalenie wątroby typu D, wywołane przez wirusa D (HDV); drogi szerzenia się wirusa i objawy identyczne jak zapaleniu wątroby typu B. 5. Wirusowe zapalenie wątroby typu E, wywołane przez wirusa E (HEV), okres wylęgania 3-9 tygodni; przebieg choroby podobny do zapalenia wątroby typu A.